Het is geen storytelling, benadrukt Quinten Selhorst. Het idee voor Felyx ontstond echt toen hij en medeoprichter Maarten Poot eind 2015 met een deelauto vaststonden in het centrum van Amsterdam. ‘We werden links en rechts ingehaald door scooters. Die zijn een stuk praktischer als je in een grote stad van A naar B moet. Wij dachten: als autodelen al bestaat, waarom dan brommerdelen niet ook?’
Selhorst werd op dinsdag 11 februari geïnterviewd door MT/Sprout-hoofdredacteur Donovan van Heuven tijdens de verkiezing voor Startup van het Jaar 2025. No Waste Army werd uitgeroepen tot winnaar. Co-founder Stijn Markusse pitchte voor de jury en later ook voor het publiek, net als runners-up Agnes Weber van Mended, Ingrid Romijn van Q*Bird en Vince Vissers van Firsty.
Lees ook: No Waste Army is Startup van het Jaar: ‘Ze laten de beste executie zien’
Selhorst was een van de juryleden, naast Claire Tange (Joanna Invests), Floor van Rooy (Parfumado) en Tommy Hurley (Shamrock Ventures). De pitches brengen hem terug naar de begindagen van Felyx, in 2016 de eerste partij in Europa die met deelscooters startte.
Cowboyen en pionieren
‘Het lastigste was om in die eerste fase werkkapitaal te vinden’, blikt hij terug. ‘We hebben de scooters met schuld gefinancierd in plaats van equity, want daar moet je in de vroege fase heel voorzichtig mee zijn. Het is best moeilijk om dat voor elkaar te krijgen, op basis van alleen een businessplan.’
Tegelijkertijd was de vroege fase volgens Selhorst met afstand de leukste. ‘Het cowboyen en pionieren met elkaar. Alles is nieuw, alles werkt in grote lijnen, de snelheid is hoog, er is weinig politiek en weinig gezeik.’ En dan is er natuurlijk nog de kick dat er in je stad ineens tientallen, en later honderden, donkergroene e-scooters rondcrossen met jouw bedrijfslogo erop.
Startup van het Jaar
Startup van het Jaar is mede mogelijk gemaakt door TMF Group, internationaal dienstverlener van bedrijfsadministratie. TMF Group helpt scaleups met HR & Payroll, Entity management en Accounting & Tax administratie.
‘Het was rijdende marketing’, zegt Selhorst. ‘We zijn gestart met een test voor 108 kennissen en ambassadeurs: hippe Amsterdammers, studenten, mensen van de Zuidas. Die zwaaiden op straat naar elkaar, het was een soort inner circle. Felyx dook op in top 40-nummers. “Even een Felyxje pakken.”’
Eindpunt: consolidatie
Toch weet hij met de kennis van nu niet of hij het nog een keer zou doen, from scratch een bedrijf opbouwen. Daarbij moet je rekening houden met de context, zegt hij. Felyx was de eerste scooterverhuurder, maar bleef niet lang alleen. Raymon Pouwels, Doeke Boersma en Donny van den Oever stapten in 2019 in met Go Sharing, een jaar later volgden Marco Knitel en Paul van Merrienboer met Check.
‘We zaten in een megacompetitieve markt waarbij we wisten wat de uitkomst zou zijn: consolidatie’, vertelt hij. ‘Rustig bouwen en groei vanuit de cashflow financieren, was geen optie. We moesten enorm snel schalen om voorop te blijven lopen. We haalden 1,1 miljoen op, daarna nog 4 miljoen, allemaal in twaalf maanden. Dat ging voor Nederlandse begrippen heel snel. En toen moesten de grote rondes nog komen.’
Lees ook: De cowboyjaren zijn voorbij, kunnen deelscooterbedrijven winstgevend worden?
Wat dat in de praktijk inhield? Zes dagen per week dag en nacht werken. ‘Dat was nodig om niet uit de markt te worden gedrukt. Als ik nu terugkijk op hoe moeilijk en zwaar dat was, de druk die op ons lag, zou ik dit businessmodel niet opnieuw kiezen. Het voelde alsof we elke zes maanden een ander bedrijf waren.’
Op hoge snelheid over drempels
Twee jaar na de lancering steekt Felyx de grens over. Na Amsterdam, Rotterdam en Den Haag breidt de startup uit naar Brussel. ‘Daar waren we totaal niet klaar voor’, zegt Selhorst. ‘Maar we hadden proof of point nodig; we moesten laten zien dat het concept buiten Nederland werkt. Als je zo hard groeit, moet je ook comfortabel zijn in de chaos. Want er is altijd collateral damage.’
Zo ook in België. Veel Belgische gebruikers registreerden zich in die tijd met prepaid creditcards, waar ze zelf geld op moesten zetten. Gevolg was dat Felyx de ritkosten in sommige gevallen niet kon innen, simpelweg omdat het niet op de kaarten stond. ‘Die gebruikers konden onbeperkt rondrijden, voor niets. In een maand tijd zijn we heel, heel veel geld verloren.’ Au. Het hoort erbij, zegt Selhorst. ‘Snelheid heeft ook een opportunity cost.’
Vergelijk het met over een drempel rijden. ‘Als je dat langzaam doet, voel je niets. Als je er met hoge snelheid overheen gaat, krijg je een klap. En dat keer op keer. Je moet leren omgaan met die klappen en je moet leren compartimentaliseren: kaderen, oplossen en weer doorschakelen zonder in de emotie te blijven hangen. Je moet leren snel te focussen en je focus snel te verleggen. De founders die ik het hoogst heb zitten, die aantoonbaar succesvol zijn, zijn daar extreem goed in.’
Van 0 naar 100
Vanaf de start hield Selhorst al rekening met exit-mogelijkheden. ‘We zijn een technologiebedrijf. Een tweede reden dat we snel wilden schalen, was om data te vergaren. Data om onze algoritmes te verbeteren en het operationele model strakker en efficiënter te krijgen. Zodat de return on investment bij overnames snel in ons voordeel zou zijn én Felyx zelf ook een aantrekkelijkere overnamekandidaat zou worden.’
Dat is uiteindelijk wat er gebeurde: vorig jaar werd de scaleup ingelijfd door Cooltra. Met circa 21.000 deelscooters is de Spaanse branchegenoot ongeveer drie keer zo groot als Felyx, dat een vloot van 8.000 voertuigen heeft. De oprichters zijn dan al weg bij Felyx; in 2023 maken Selhorst en Poot hun vertrek wereldkundig.
Lees ook: Quinten Selhorst (co-founder Felyx): ‘Ik ben harder en rechtlijniger geworden’
Het was tijd om het stokje over te dragen, zei hij daar in een eerder interview over. Na jaren van groei willen de investeerders groene cijfers zien. Dat vraagt volgens hem om ander leiderschap. ‘Van 0 naar 100 gaan in twee jaar, past me beter dan van 100 naar 110 in vijf jaar.’ Zoals meer startupfounders gaat hij na de exit investeren; hij is partner van Ewor en medeoprichter van het Dutch Operator Fund.
Alles opschrijven
Had hij terugkijkend iets anders gedaan? Twee dingen, zegt de ondernemer. ‘Ik had er eerder mensen bij gezocht die net wat verder waren, die weten welke problemen op je pad kunnen komen, omdat ze dat zelf hebben meegemaakt. Ik was ook niet snel en hard genoeg in het maken van moeilijke keuzes. Sommige mensen heb ik te lang laten zitten, ook als ik eigenlijk wel wist dat ik ze zou moeten laten gaan.’
Of wacht, eigenlijk zijn het drie dingen. ‘Bij de start van Felyx kreeg ik de tip om alles wat ik meemaakte op te schrijven. Om meer in het moment te zijn en meer van te genieten. Dat heb ik toen niet gedaan – geen tijd, geen zin. En dat is zonde, want dat was nu heel leuk geweest om terug te lezen.’
