Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Expertpanel

STELLING Een nieuwe directeur kan niet omschrijven wat zijn adviesbureau nu eigenlijk doet. Zijn bedrijf (40 fte) is een steeds losser geheel en, erger, ook de scheidslijn tussen de eigen organisatie en de netwerken van de consultants wordt steeds onduidelijker. Moet hij de organisatie stroomlijnen? Of moet hij een nieuwe vlag bedenken voor z’n lading, met daarbij de vraag: hoe doe je dat?

‘Moet ik onze consultants aan de lijn leggen?’

Rob Pols ceo ict-dienstverlener AtosOrigin

“Is een organisatie het spoor bijster, dan is er maar één plek om te beginnen: de klant. Wat willen zij en wat is hun beeld van de organisatie? Ik zou met 10 klanten om tafel gaan zitten en die vraag stellen. De vervolgvraag is dan: is mijn organisatiestructuur een reflectie van de wensen van die klanten?
De volgende stap is dan focus aanbrengen. Dit bedrijf kan met zijn 40 medewerkers maximaal 3 focusgebieden bieden, maar 2 is nog beter. Dan moet je dus ook kritisch kijken naar de mensen die er werken. Wie passen er bij die focus en wie niet? Een deel zal afvallen, die posities kun je vullen met passende mensen en zo de focus van de organisatie scherper krijgen.
Ik vermoed dat in het verleden de eigen ambitie te veel leidend geweest is en niet de wens van de klant. Het is beter om goeroes en nieuwe ontwikkelingen te volgen.
Daarnaast heeft het management een cruciale rol. Bij organisaties tot 10 man draagt sociale controle bij aan de focus. Met 40 mensen verwatert die en dat leidt ook tot een diffuser beeld. Het management moet op dagelijkse basis sturen op de eenheid van de bedrijfsactiviteiten.”

Hein Knaapen directeur human resources KPN

“Mijn eerste baas bij Philips leerde me een belangrijke les: als je niet in 1 A4’tje kunt uitleggen wat je doet, heb je het zelf niet begrepen. Dit is bij deze organisatie ook aan de hand. Er kunnen veel verschillende oorzaken zijn voor deze wanorde: toegeeflijkheid, gebrek aan kritische zin, te veel middelpuntvliedende krachten, gebrekkige leiding, kies maar. Maar ongeacht de oorzaak, de verandering moet beginnen bij de heroriëntatie op waar de organisatie voor is. Welk product of welke dienst leveren we nu eigenlijk? Dat is het makkelijkste deel.
Daarna volgt het lastige deel: de professionals zullen opnieuw moeten worden gedisciplineerd. Zij moeten terug naar het werk waar ze oorspronkelijk voor zijn aangenomen. De professionals zijn in de periode dat het bedrijf niet strak werd aangestuurd een eigen leven gaan leiden. Dat terugdraaien is een lastig proces, vaak ook een bron van veel arbeidsconflicten. Ik hoop voor de directeur dat hij daarvoor de ruggengraat heeft en dat niet al te veel medewerkers een in steen gebeitelde -arbeidsovereenkomst hebben. Het is een noodzakelijke fase waar hij met zijn bedrijf doorheen moet. Want als hij dat niet doet, kan hij wel vergeten dat zijn organisatie impact krijgt of – voor zover nog aanwezig – houdt.”

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Onno Maathuis zelfstandig adviseur en founding father van adviesbureau De BR-ND Positioneringsgroep

“Deze directeur moet het in de eerste plaats niet hebben over zijn bedrijf, maar over de markt waarop hij opereert. Hoe hij met zijn organisatie op die veranderende markt inspeelt, dát moet zijn verhaal zijn. Een lossere netwerkstructuur kan dan juist heel verstandig zijn. De organisatie stroomlijnen en terug in het harnas jagen is het terugdraaien van de klok. Zou ik niet doen.
Beter is het om te ‘hercategoriseren’, zoals dat in jargon heet: een nieuwe beschrijving voor je activiteiten vinden. Oliebedrijven zijn nu bijvoorbeeld energieleveranciers geworden, ze doen niet meer alleen in fossiele brandstof. Of neem Durex, eens condoomfabrikant gericht op bescherming, nu leverancier van een breed assortiment ‘speelgoed voor volwassenen’. Zo kun je ook stellen dat de termen ‘consultant’ en ‘adviseur’ eigenlijk verouderd zijn. Kennisintensieve organisaties werken in netwerkverband. De directeur kan dus beter daar een visie op formuleren. Waarom is zijn organisatie beter in het leggen van verbindingen dan zijn concurrent? Dat moet zijn verhaal zijn. Misschien moet hij ook naar een nieuwe term om zijn voormalige consultants te duiden.”

 

Europa moet zich ‘mentaal voorbereiden’ op oorlog, bedrijven ook: 4 vragen over de oorlogseconomie

Premium - Navo-landen moeten zich zowel mentaal als financieel voorbereiden op oorlog, stelt secretaris-generaal Mark Rutte. Met die oproep staat de oorlogseconomie weer volop in de aandacht. Vier vragen en antwoorden over deze beladen, maar ook nogal onduidelijke term.

navo oorlogseconomie nederland bedrijven
Militairen bij de IJssel, tijdens de grote Navo-oefening Steadfast Defender. Foto: Norbert Voskens/Getty Images

Gratis verder lezen?

Maak snel en eenvoudig een gratis account en krijg toegang tot premium artikelen.

Of heb je al een account? Log dan in.

Om dit bericht te kunnen lezen moet je ingelogd zijn

Vestibulum id ligula porta felis euismod semper. Donec ullamcorper nulla non metus auctor fringilla. Duis mollis, est non commodo luctus, nisi erat porttitor ligula, eget lacinia odio sem nec elit. Donec id elit non mi porta gravida at eget metus.

Integer posuere erat a ante venenatis dapibus posuere velit aliquet. Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Etiam porta sem malesuada magna mollis euismod. Curabitur blandit tempus porttitor. Maecenas sed diam eget risus varius blandit sit amet non magna.

Na stroomopwekkende ramen stapt Ferdinand Grapperhaus met Next Sense in slim energiebeheer

Next Sense heeft de vaart erin. Het jonge SaaS-bedrijf, ontstaan uit een fusie tussen softwarebedrijven Edge Next en Sense by Physee, regelt 11,5 miljoen euro aan vers groeigeld. Ceo Ferdinand Grapperhaus (junior) kennen we van de stroomopwekkende ramen en gevels, nu richt hij zich op slimmer energiemanagement voor bedrijfspanden.

Ferdinand Grapperhaus Next Sense
Ferdinand Grapperhaus, ceo van Next Sense. Foto: Next Sense

Ze pakken door, lacht Ferdinand Grapperhaus, ceo van Next Sense. De SaaS-scaleup is nog geen jaar oud; het bedrijf ontstond in februari 2024 uit een fusie tussen Edge Next en het mede door Grapperhaus opgerichte Sense by Physee. Bij die krachtenbundeling kreeg het nieuwe bedrijf al een zak geld mee om goed uit de startblokken te kunnen.

Nu is er vers groeigeld: 11,5 miljoen euro, opgehaald in een Series A-financiering. De ronde werd geleid door durfkapitaalbedrijf ETF Partners en pensioenfonds ABP, met steun van bestaande aandeelhouders Edge, Shape Capital en Timeless Investments.

Ook Grapperhaus houdt bij de fusie een belang in de nieuw te vormen club, die hij als ceo gaat leiden. ‘In februari hebben Coen (van Oostrom, ceo van Edge, red.) en ik al tegen elkaar gezegd: het zou mooi zijn als we aan het einde van het jaar een investeringsronde hebben afgesloten’, vertelt hij. ‘Om als zelfstandig bedrijf verder te kunnen groeien. De afgelopen jaren is het een heel groot thema geweest om meer pensioengeld richting het Nederlandse startup-ecosysteem te krijgen. Ik ben heel enthousiast over de commitment van ABP en onder de indruk van in hoeveel scaleups ze al zitten.’

Lees ook: Greenchoice-oprichters geven met Green Impact Investing hun duurzame portfolio meer smoel

Van buiten naar binnen

Next Sense heeft weinig meer te maken met de stroomopwekkende ramen waarmee Grapperhaus en zijn toenmalige compagnon Willem Kesteloo in 2014 beginnen. Hun innovatie levert de ondernemers in 2020 een notering in de MT/Sprout Challenger50 op. Uit de ‘zonneramen’ vloeit het idee voort voor gevels met geïntegreerde solarcellen en sensoren, die via het glas stroom en data leveren waarop het automatische bedieningssysteem voor de zonwering bijvoorbeeld draait.

Vervolgens willen klanten ook weten wat er ín hun panden gebeurt. Of het energie- en stroomverbruik van de gebouwen als geheel in kaart kan worden gebracht? Daar komt de energie-optimalisatiesoftware van Sense bij Physee uit voort.

‘We hebben in Delft een algoritme ontwikkeld dat doorlopend scant waarop bespaard kan worden. Waar de verwarming lager kan, waar het licht kan worden gedimd’, vertelt Grapperhaus. ‘Maar de basis hadden we overgeslagen. We misten een dataplatform voor monitoring. Daar is, sinds de CSRD-beweging twee jaar geleden op gang is gekomen, steeds meer vraag naar. Dat platform had Edge Next.’

Voorspellende software

De deeloplossingen zijn het afgelopen jaar samengevoegd in het nieuwe Smart Building-platform. Dat combineert meerdere functionaliteiten: monitoring, data-analyses voor duurzaamheidsrapportages en energieoptimalisatie met AI-gestuurde technologie. Plus een module die bij onderhoud of renovatie middels simulaties voorrekent welke duurzaamheidswinst bepaalde maatregelen of ingrepen opleveren.

Concreet voorbeeld, zegt Grapperhaus: ‘De software kan goed voorspellen in hoeverre het licht overdag moet worden gedimd en hoe snel een ruimte, afhankelijk van de grootte, het aantal ramen en het aantal aanwezigen, opwarmt op dagen met veel zon. Dan kan de verwarming een paar uur van tevoren al lager worden gezet. Zo is het systeem doorlopend op zoek naar de juiste balans.’

Lees ook: Nederlands Return haalt 100 miljoen euro groeigeld op om energietransitie te versnellen

Next Sense rekent een vierkantemeterprijs per jaar, afhankelijk van de diensten die een klant afneemt. Wat krijgen ze daarvoor terug? ‘Een energiebesparing van tenminste 20 procent’, zegt Grapperhaus. ‘Het energieverbruik van bedrijfspanden heeft serieuze impact op de CO2-uitstoot van een onderneming. En de kloof tussen hoe energiezuinig een gebouw kan draaien en hoeveel energie er daadwerkelijk wordt verbruikt, is best groot.’

Geen hardware meer

Na de fusie maakt Next Sense – de namen zijn ook samengevoegd – nog een pivot: de scaleup stopt met het aanbieden van hardware. Grapperhaus cq. leverden de sensoren en andere meetapparatuur eerst zelf. ‘Maar we kwamen tot de conclusie dat we het onszelf daarmee te moeilijk maakten’, zegt de ceo. ‘Bovendien vroegen klanten er steeds minder om. Die installeren gebouwbeheerinstallaties van gevestigde partijen als Siemens en Schneider. Daar moet je niet mee willen concurreren. Zij doen waar zij goed in zijn, wij leggen daar een softwarelaag overheen.’

Sensorleverancier Schneider is zelf ook met energiemanagementbeheersystemen bezig. Daar maakt Grapperhaus zich niet zo’n zorgen over. ‘Je moet redeneren vanuit het klantperspectief. Stel, je hebt een vastgoedportefeuille met vijftien gebouwen, waarvan drie zijn voorzien van installaties van Schneider en de rest met meters van een andere leverancier. Dan ga je op zoek naar een oplossing waarmee je al die systemen vanuit dezelfde omgeving kan aansturen. Dat bieden wij.’

Kan Next Sense apparatuur van alle hardwareleveranciers aansluiten? ‘Soms moeten we er specifieke afspraken over maken, maar over het algemeen gaat dat wel goed.’

Chanel en Microsoft

De markt reageert alvast enthousiast op de fusie. Het afgelopen jaar is de maandelijks terugkerende omzet (MRR) volgens Grapperhaus meer dan verdubbeld. ‘Van 70.000 euro begin dit jaar gaan we nu richting de 160.000 euro. We hebben een aantal nieuwe klanten aangesloten en deals met bestaande klanten uitgebreid. Met modehuis Chanel zijn we klein gestart; nu monitoren we 70 boetieks in Europa en hebben we net de eerste kantoren en winkels in het Midden-Oosten aangesloten. Met Microsoft zijn we begonnen in twee landen en inmiddels actief in zes.’

Lees ook: Sympower wil met 21,3 miljoen groeigeld nog meer energieslurpers helpen om geld te besparen

Grapperhaus kreeg het afgelopen jaar nog een opdracht mee: de twee culturen en teams samensmeden. ‘We hebben vooral veel gepraat’, zegt hij. ‘Over hoe we onze cultuur en waarden zien, ons product. Ik denk dat de verhuizing naar het nieuwe hoofdkantoor, bij Amsterdam Lelylaan, belangrijk was om er één club van te maken. Physee zat in Delft, Egde Next bij de moederorganisatie in Amsterdam-Zuid. Als de ene helft bij de andere had moeten intrekken, trek je de verhoudingen scheef. Nu zijn we met z’n allen – 40 medewerkers – opnieuw begonnen, op een nieuwe locatie.’

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Flink wat leergeld

Wat wordt voor 2025 de focus? ‘Groei’, zegt Grapperhaus. ‘We investeren in verdere productoptimalisatie en zetten extra mensen voor de implementatie en voor sales. We willen de huidige lijn doorzetten en jaarlijks blijven verdubbelen – zowel qua omzet als impact. Vastgoed is verantwoordelijk voor 40 procent van de mondiale CO2-uitstoot, terwijl van de kantoren in Europa momenteel slechts 3 procent aan de uitstootnorm van het Parijsakkoord voldoet.’

Terugkijkend is het een lange weg geweest, zegt hij, waarin flink wat leergeld is betaald. ‘Maar eigenlijk is het logisch dat we op dit punt zijn uitgekomen. Willem en ik hebben vanaf de start gezegd dat we impact wilden hebben op de gebouwde omgeving. In plaats van met iets compleet nieuws te komen, kunnen we beter optimaliseren wat er al is, weten we nu. Ken je die uitspraak van ondernemer Uri Levine? Fall in love with the problem, not your solution. Die mindset is nodig om met oplossingen voor de energietransitie te komen.’

Europa straks derde wereld? Innovatieleider dreigt openluchtmuseum te worden

Over honderd jaar zou de EU weleens de nieuwe 'derde wereld' kunnen zijn, schrijft startup-founder Lennart Kooy in een opinieartikel. 'Moeilijk voor te stellen vanuit je luie stoel, kijkend naar je grote nieuwe tv, maar als je naar de cijfers en trends kijkt, lijkt het eerder waarschijnlijk dan een fantasie.'

europa innovatie lennart kooy
'Als ik moet kiezen tussen een Amerikaanse of Europese oplossing, neig ik automatisch naar de Amerikaanse optie', schrijft startup founder Lennard Kooy.

Stel je voor dat ‘onze’ AI-robots het zware werk doen voor Amerikaanse en Chinese orchestratie-AI’s, vergelijkbaar met hoe goedkope arbeid uit Afrika en Zuidoost-Azië wordt ingezet om te produceren wat wij nodig hebben.

Stel je voor dat de EU alleen nog waarde heeft als toeristische bestemming voor Amerikanen en Chinezen, waar zij onze gebouwen en kunst bewonderen als overblijfselen van een beschaving die ooit de wereld leidde. Zoals wij nu naar Egypte reizen om ons te vergapen aan de piramides en farao’s. Europa als openluchtmuseum.

Het verval van Europese innovatiekracht

De EU heeft vrijwel al zijn innovatiekracht verloren. Er zijn nauwelijks sectoren waarin Europa nog een leidende positie heeft. Vijftig jaar geleden waren de economieën van de oorspronkelijke EU-landen en de VS nog vergelijkbaar in omvang. Vergelijk je dezelfde zes EU-landen van toen met de VS nu, dan is Amerika meer dan twee keer zo groot. Dit is het resultaat van decennia waarin Europa zijn voorsprong heeft verspeeld.

De cijfers spreken boekdelen. In de afgelopen vijftig jaar heeft de EU slechts een handvol bedrijven voortgebracht die een marktwaarde van meer dan 10 miljard euro hebben bereikt. In de VS zijn dat er honderden, en in China tientallen.

Dit gaat niet alleen over beurswaarde: het betekent dat de echte economische macht, de beslissingsbevoegdheid en de richting van innovatie steeds meer in Amerikaanse en Chinese handen komt te liggen. De welvaart verschuift daarmee naar de regio’s waar deze bedrijven hun hoofdkantoren hebben. Het is een stille maar gestage exodus van economische invloed.

Lees ook: Europa’s pijnlijke conclusie: onze beste startups vluchten naar Amerika

Stabiliteit boven innovatie

Hoewel de EU officieel één interne markt vormt, blijft de praktijk anders. Onze markten zijn versnipperd: elk land heeft zijn eigen regels, taal en culturele barrières. Daarbij verdrinken we in regelgeving die bedoeld is om ons te beschermen, maar die innovatie juist verstikt.

In Silicon Valley gedijt men op ambitie en risico’s, waar falen wordt gezien als een essentiële stap naar succes. In Europa is falen echter een smet op je cv, een teken van onbekwaamheid dat je jarenlang achtervolgt.

Deze culturele angst voor mislukking zorgt ervoor dat veel potentiële ondernemers hun dromen nooit durven najagen. We hebben een systeem gecreëerd dat stabiliteit boven alles verkiest, maar vergeten dat echte vooruitgang vaak voortkomt uit het nemen van risico’s.

Voorkeur voor Amerikaans

Tot overmaat van ramp kiezen we technologisch gezien bijna standaard voor Amerikaanse producten en diensten. Niet alleen omdat ze vaak beter zijn, maar ook omdat we succes eerder toekennen aan vreemden in San Francisco dan aan onze buren.

Zelf betrap ik me hier ook op. Als ik moet kiezen tussen een Amerikaanse of Europese oplossing, neig ik automatisch naar de Amerikaanse optie. Dit is een self-fulfilling prophecy: door ons gebrek aan vertrouwen in Europese innovatie maken we het onze eigen bedrijven nóg moeilijker om te groeien en excelleren.

Is herstel mogelijk?

Herstel begint met erkenning en acceptatie van het probleem. Maar de vraag is of deze achteruitgang überhaupt nog te keren is. En zo ja, hoe veranderen we dan van koers voordat het te laat is? Want als we zo doorgaan, wordt Europa misschien nog sneller een openluchtmuseum dan we denken.

Source.ag wil eerste Nederlandse Agtech-unicorn worden

In samenwerking met B. Amsterdam - Met 37 miljoen euro aan investeringen en klanten in 18 landen werkt het Amsterdamse Source.ag aan een ambitieuze missie: wereldwijde voedselzekerheid vergroten door AI. 'We willen de eerste Nederlandse Agtech-unicorn worden.’

Voor zijn start als ondernemer, werkte Rien Kamman bijna 10 jaar voor de Boston Consulting Group (BCG). ‘Daar liet ik decision support systems voor typisch grote industrieën bouwen’, vertelt Kamman. ‘Ik zag dat je met de juiste AI-toepassingen héél veel waarde kunt creëren, zoals voor een vloot vliegtuigen of een staalproducent, maar dat frustreerde mij op een gegeven moment ook wel. Zulke krachtige technologie, waarom werd die zo weinig gebruikt voor toepassingen met maatschappelijke waarde?’

Die vraag liet hem niet meer los. In 2020 nam hij samen met compagnon Ernst van Bruggen ontslag en trokken ze een jaar lang door het Westland. Samen op onderzoek. ‘Ik ben er wel grijs van geworden’, lacht hij. ‘Want op een gegeven moment heb je nog maar twee maanden spaargeld, maar wél een hypotheek en twee kinderen. Het risico betaalde zich gelukkig uit: precies op tijd haalden we de eerste investeringen binnen.’

AI in de kas

Zo werd Source.ag in hetzelfde jaar nog geboren. De Agriculture Technology (AgTech)-scaleup ontwikkelt AI- en datasystemen die glastuinders helpen hun productie te optimaliseren. ‘We maken gebruik van plantenbiologie-simulaties die rekening houden met verschillende zaadvarianten, genetica en locaties’, vertelt Kamman. ‘Onze software ondersteunt telers bij belangrijke beslissingen zoals het bepalen van het optimale startmoment van het seizoen, oogsttiming en teeltstrategieën — zónder dat er een investering in nieuwe hardware nodig is.’

‘Door bestaande kastechnologie te combineren met onze AI-gestuurde inzichten, helpen we telers hun output te maximaliseren met minimale grondstoffen’, aldus Kamman. ‘We richten ons specifiek op professionele kastelers die al gewend zijn aan hoogwaardige technologie, maar hun beslissingen nog grotendeels op ervaring baseren.’

Van ervaring naar data

‘Door onze systemen kunnen telers sneller het optimum bereiken in nieuwe situaties’, vertelt Kamman. ‘Bijvoorbeeld: een Nederlandse tomatenteler die uitbreidt naar Frankrijk hoeft niet jaren te experimenteren om de ideale teeltstrategie te vinden voor dat andere zonprofiel: onze software kan verschillende scenario’s risicovrij simuleren. We slaan een brug tussen puzzelstukjes academisch onderzoek en praktijkkennis. Dat vangen we in software en systemen die het schaalbaar maken.’

Voedselproductie fundamenteel anders aanpakken

Het is voor Kamman onderdeel van een onderliggende intrinsieke motivatie. ’Source.ag bestaat omdat toegang tot groente en fruit een basisrecht zou moeten zijn, maar dat is nu niet het geval’, zegt Kamman. ‘Met 800 miljoen mensen die te weinig calorieën binnenkrijgen en 3 miljard mensen die onvoldoende toegang hebben tot groente en fruit — zelfs in Europa en Noord-Amerika — moeten we de voedselproductie fundamenteel anders aanpakken.’

A billion dollar company

Die maatschappelijke missie vertaalt zich ook in harde groeicijfers. Source.ag ondersteunt momenteel 300 telers in ongeveer 18 landen, die samen één miljard kilogram groenten en fruit produceren voor zo’n 60 miljoen consumenten. En in vier jaar tijd heeft Source.ag via drie investeringsrondes opgehaald, ter waarde van 37 miljoen euro.

Maar de ambitie reikt verder, zegt Kamman. ‘We willen zo snel mogelijk naar een billion dollar company that reaches a billion people positively. Misschien is dat de innerlijke Amerikaan die in mij spreekt, door mijn tweejarige ervaring in New York, maar ik denk dat we soms wel groter mogen durven dromen. Voor Source.ag hebben de ambitie om de eerste Nederlandse AgTech-unicorn te worden, maar wél met een positieve impact op de wereld.’

‘Dat maakt het ook wel heel clean. Niet iets heel slechts doen voor de wereld en af en toe wat doneren. Als wij ons doel bereiken, betekent het dat we een positieve impact hebben op het inkomen van boeren én op voedselproductiviteit. Omzet is niets anders dan dat je waarde voor je klanten levert en zij bereid zijn om een stukje waarde terug te geven.’

Constante transformatie

De groei van twee naar honderd medewerkers in vier jaar tijd vraagt om continue aanpassing. ‘Je bent de facto iedere zes tot negen maanden een ander bedrijf’, zegt Kamman. ‘We zijn begonnen in een klein kantoor in de hoek van de eerste verdieping, en konden steeds een stukje erbij nemen naarmate we groeiden. Nu zitten we op de vierde verdieping in een groot kantoor. Die flexibiliteit was onmisbaar, want als startende onderneming weet je nooit precies hoe snel je gaat groeien.’

Die groei vraagt wel om een bepaalde mentaliteit, zegt Kamman. ‘Je moet snel durven accepteren dat het niet meer hetzelfde bedrijf is. In het begin was ik een founder, nu ben ik een CEO, verantwoordelijk voor honderd medewerkers en driehonderd klanten. Dat vind ik ook heel erg leuk, maar het is ook de uitdaging. Je moet jezelf rigoureus iedere zes tot negen maanden blijven uitvinden.’

Voortrekkersrol Nederland

Vanuit het kantoor in B. Amsterdam kijkt Kamman verder dan alleen de groei van zijn eigen bedrijf. Hij ziet in de uitdaging van wereldwijde voedselzekerheid een sleutelrol voor Nederland. ‘We staan bekend om onze inventieve oplossingen op gebied van waterbouw én watermanagement, maar we hebben hier ook zoveel zaadveredelaars, hardwarebouwers, kasbouwers, klimaatsystemen en sensoren.’

‘We hebben hier alle puzzelstukjes in huis om wereldwijd impact te maken op voedselzekerheid’, concludeert Kamman. ‘We kunnen het niet alleen, maar Nederland kan een voortrekkersrol spelen om die drie miljard mensen te helpen.’

AI-agent Cara neemt verkopers werk uit handen: ‘Klanten zoeken kun je gewoon automatiseren’

De Nederlandse startup Sparkbase ontwikkelt Cara, een AI-oplossing die zoekt naar potentiële klanten en e-mails verstuurt. In tegenstelling tot Amerikaanse partijen houdt de slimme sales agent rekening met Europese cultuurverschillen. 'We hebben de kans om marktleider in Europa te worden.'

sparkbase cara ai sales agent jan de wulf klaas foppen
Jan De Wulf (links) en Klaas Foppen bouwen met Sparkbase de AI-verkoopassistent Cara.

Wat is Sparkbase?

Sparkbase ontwikkelt Cara, een AI-agent voor sales die verkopers helpt bij het vinden en benaderen van potentiële klanten. Waar andere AI-tools vaak werken met standaard databases en massale mailings, onderscheidt Cara zich door realtime onderzoek te doen naar bedrijven via websites, sociale media en nieuwsberichten.

‘Een kunsthandelaar vertelde ons dat ze normaliter handmatig moet zoeken welke bedrijven nieuwe kantoren openen en welke directeuren affiniteit hebben met kunst. Dit kunnen we nu volledig automatiseren’, legt medeoprichter en ceo Jan De Wulf uit. Cara bezoekt bedrijfswebsites, nieuwssites en LinkedIn-profielen en maakt een samenvatting van de meest kansrijke prospects.

De AI-agent schrijft vervolgens gepersonaliseerde e-mails, waarbij rekening wordt gehouden met culturele verschillen. In Europa komt er meer voorwerk kijken bij het benaderen van mensen, zegt De Wulf. ‘In de VS zien we AI-oplossingen die vooral gericht zijn op snelheid en volume, maar wij pakken het anders aan. In Europa verwachten klanten meer diepgang en een persoonlijke benadering. Niemand vindt sales erg op het moment dat je een probleem kunt oplossen.’

Een voorbeeld: voor een AI-receptionist in Amsterdam zoekt Cara via Google Maps alle restaurants, vindt de eigenaren en checkt op hun websites welke reserveringssystemen ze gebruiken. ‘Dan refereert ze in haar outbound e-mail van: hé, ik zie dat je dit nu gebruikt, dus je bent wel tech-savvy. Om te voorkomen dat je reserveringen mist, raden wij aan om te kijken naar ons voorstel’, vertelt De Wulf.

Overigens verstuurt Cara altijd mails uit naam van iemand anders. De ontvanger ziet niet dat de tekst is opgesteld door kunstmatige intelligentie. De eerste maand kijken klanten vaak nog mee, ook om de mails te finetunen, zegt De Wulf. Als ze zien dat het goed zit, laten ze die controle zitten.

Lees ook: Waarom AI-projecten floppen en hoe leiders dit kunnen voorkomen

Wie zitten erachter?

De Belg Jan De Wulf (37) en de Nederlander Klaas Foppen (30). De oprichters leerden elkaar kennen via startup-incubator Antler.

De Wulf werkte eerder in sales- en marketingfuncties bij Google, Red Bull en Snapchat. Daar zag hij hoe veel verkooptaken geautomatiseerd konden worden. Medeoprichter Foppen heeft een achtergrond in de computerwetenschappen en vervulde verschillende technische functies bij startups als Harver, Foodsy en Podvine.

‘Toen ChatGPT uitkwam, dacht ik aan al het werk dat ik bij Google had gedaan’, vertelt De Wulf. ‘Dit kan je gewoon automatiseren.’ Foppen was aanvankelijk sceptisch: ‘Ik dacht: dit kan toch iedereen? Dat was niet zo.’

In januari 2023 hakte het duo de knoop door om ervoor te gaan. Voor De Wulf was het zijn eerste stap als fulltime ondernemer, al zat het ondernemerschap er altijd al in. ‘Vroeger kopieerde ik cd’s die ik verkocht op het schoolplein. En toen ebay.be net was gelanceerd, verkocht ik van alles. Ook een paar schoenen van mijn vader die ik dacht dat hij niet meer nodig had. Daar hebben we wel even een discussie over gehad’, lacht hij.

Wie zitten op Sparkbase te wachten?

Sparkbase richt zich op het mkb, startups en scaleups. De oprichters kozen bewust niet voor grote corporates, omdat het vaak maanden duurt om daar binnen te komen. ‘We willen sneller de omzet opbouwen en sneller feedback van onze klanten krijgen’, zegt De Wulf.

De focus ligt op drie sectoren: b2b-softwarebedrijven, hr-toepassingen en digitale bureaus voor e-commerce.  Het was nogal een proces van vallen en opstaan om tot die verticals te komen. De verleiding was in het begin groot om elke klant aan te nemen.

‘We kregen een aanvraag van een chocoladefabriek: hier is 500 euro per maand om ons te helpen met uitbouw en sales naar winkels en horecazaken. Daar kan je geen nee tegen zeggen, toch?’, zegt De Wulf.

Uiteindelijk bleek dat soort klanten niet geschikt voor de lange termijn. Ofwel de AI-agent levert niet de gewenste resultaten, ofwel het werkt wel en dan haken de bedrijven snel af. ‘Oké, we hebben weer tien klanten gevonden. Doei!’

Sparkbase focust zich nu vooral op klanten uit de Benelux en het Verenigd Koninkrijk, maar er is ook interesse uit andere landen. ‘We zijn in gesprek met een grote Duitse partij, een toeleverancier voor de auto-industrie’, vertelt De Wulf. ‘Nu het daar minder goed gaat, zijn ze op zoek naar nieuwe toepassingen. Daarvoor zijn nieuwe klanten nodig.’

Wat is het verdienmodel?

Klanten betalen een vast bedrag per maand voor toegang tot Sparkbase. Er zijn drie pakketten. Het goedkoopste kost net geen 2.000 dollar per jaar, voor het duurste ben je bijna 5.500 dollar kwijt. Hoe meer je betaalt, hoe meer onderzoek er gedaan wordt, hoe gerichter de e-mails zijn en hoe meer ze op het juiste moment geautomatiseerd verstuurd worden.

‘De kwaliteit is best hoog voor de pricing die we hebben, maar het is een bewuste strategie om klanten binnen te halen volgens het ‘land and expand’-principe’, aldus De Wulf.

Lees ook: 7 strategieën om de prijs van je product of dienst te bepalen

Hoever is Sparkbase?

Tussen april en de zomer van 2024 bouwde Sparkbase de eerste versie van Cara. Daarmee werd bewezen dat het concept werkt. Inmiddels draait versie 2.0 en hebben ruim 300 bedrijven zich aangemeld, waarvan er zo’n honderd echt actief zijn. Daaronder bekende namen als neobank Revolut, consultancyfirma BCG en drukwerkservice HelloPrint.

De techniek bestaat uit verschillende ‘mini-agents’ die specifieke taken uitvoeren, legt Foppen uit. Daarbij maakt Sparkbase gebruik van verschillende large language models: voor het samenvatten Llama van Meta, voor het redeneren ChatGPT van OpenAI en Claude van Anthropic voor het schrijven van e-mails.

‘Wij zoeken het beste model voor een specifieke taak’, zegt Foppen. ‘Dat betekent dat we de hele tijd bezig zijn met die modellen vinden en optimaliseren. Wat werkt wel en wat werkt niet?’

Taal is daarbij een extra horde. In principe zijn de gebruikte AI-diensten beschikbaar in alle grote talen. Maar Engels is leidend, heeft Foppen gemerkt, omdat dat model getraind is op een veel grotere dataset. ‘We besteden veel tijd aan instructies en het verfijnen van de technologie om bijvoorbeeld het Nederlands en Frans goed te krijgen. Dat vergt veel nuance.’

Het achtkoppige team (vier in loondienst, vier freelancers) werkt vanuit het kantoor in Amsterdam. Eind volgend jaar is het personeelsbestand hopelijk verdubbeld en is Cara weer een stuk slimmer. Doel is om de sales agent volledig autonoom te laten functioneren. Foppen: ‘Dat je haar een target kan geven: haal voor mij tien nieuwe klanten binnen. En dat ze zelf beredeneert en beslist wat de beste manier daarvoor is.’

Nog geld nodig?

Na de conceptfase haalde Sparkbase een eerste investering op bij Quantum Leap Capital. Dat fonds is opgericht door Mike de Boer, mede-oprichter en voormalig cfo van Knab, en André Grimbergen, mede-oprichter van Albelli.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Vanaf januari start Sparkbase de zoektocht naar nieuw kapitaal. Een specifiek bedrag willen Foppen en De Wulf niet noemen. ‘We denken aan een behoorlijk grote ronde.’

Aan interesse geen gebrek, zeggen de oprichters. Wekelijks komen er nu al drie tot vijf verzoeken binnen van durfinvesteerders. De blik is daarbij gericht op Europa, zegt De Wulf. ‘Het zou makkelijker zijn om het in de VS op te halen, maar we willen in Europa blijven. Hier hebben we de kans om marktleider te worden.’