Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bas van Rens (TrueKinetix): ‘Pas onderweg kwam ik erachter: hardware is hard’

Bas van Rens wilde altijd al een eigen bedrijf beginnen, maar wist nooit waarin. Tot hij de TrueBike bedacht, een indoorfiets die de ervaring van wielrennen exact nabootst. 'De grootste uitdaging was mijn naïviteit.'

bas van rens truekinetix

Een hometrainer of spinningfiets bereiden je niet voor op het echte werk, ondervond fanatiek triatleet Bas van Rens (51) aan den lijve. Hoe hard hij de hele winter ook binnen had getraind, hij wist zich niet te kwalificeren voor de befaamde Ironman van Hawaï in 2016.

Zijn conclusie: op een indoorfiets train je de verkeerde spieren. In 2017 bedacht hij een gerobotiseerde indoorfiets, de TrueBike, die precies dezelfde weerstand biedt als een racefiets buiten. Van Rens, toen nog ceo van sportdatabedrijf MYLAPS, zegde zijn baan op en begon in 2018 de startup TrueKinetix.

Investering van Olympisch wielerkampioen

De innovatieve fiets, met een prijskaartje van ruim drieduizend euro, viel in de smaak: het prototype werd aangekocht door NOC*NSF en won in 2019 de Dutch Sports Innovation Award.

De startup had in 2021 zo’n dertig werknemers en een paar miljoen omzet, en groeide dat jaar met 400 procent. Mede door de tekorten die de coronaperiode met zich meebracht, groeide het Noord-Hollandse bedrijf minder hard dan gehoopt.

Maar de startup groeit nog steeds sterk, zegt Van Rens, die werkt aan uitbreiding naar Duitsland en Groot-Brittannië. Vorig jaar haalde TrueKinetix 2,5 miljoen euro op via crowdfunding en directe investeringen, onder meer van Olympisch wielerkampioen Anna van der Breggen.

Hoe zien je dagen er momenteel uit?

‘Het is vooral veel context switching. Als je een klein team hebt, ben je bij een hoop dingen betrokken. Het ene moment zit je diep in de techniek, het volgende moment praat je over marketing, positionering of strategie. Hoe groot het team is? Laat ik zeggen dat we helaas flink zijn afgeslankt. Ik heb afscheid moeten nemen van echt goede mensen. Gelukkig hadden ze zo weer een nieuwe plek.’

Waarom was dat nodig?

‘In de fietswereld zijn best wat bedrijven over de kop gegaan. VanMoof is bijvoorbeeld failliet, en de aandelen van Peloton, die in coronatijd 177 dollar kostten, zijn nog maar 8 dollar per aandeel waard.’

‘De pandemie veroorzaakte tekorten in de chipindustrie, de blokkade van het Suezkanaal zorgde voor haperende leveringen van elektronische onderdelen. Dat terwijl de vraag naar manieren om binnen te sporten in coronatijd enorm toenam. We konden niet meer aan de vraag voldoen, onze levertijden liepen op. Eén kleine beweging heeft in deze industrie grote gevolgen. Zeker voor een jong hardwarebedrijf dat op elektronica drijft, zoals wij.’

bas van rens truekinetix
Bas van Rens: ‘In 2020 hadden we veel geld op de bank staan en besloten we Amerika in te gaan. Maar we hebben moeten zeggen: dat gaat gewoon niet’

Ben je op het verkeerde moment een startup begonnen?

‘Nou, ik zeg weleens tegen mijn vrouw: dit is een uitdagende tijd om een bedrijf te beginnen of te hebben. In de investeerdersmarkt is ook nog een enorme reset gaande. Het aantal deals is echt opgedroogd, het is lastiger om geld op te halen.’

Lees ook: Geld ophalen tegen lagere waardering: wat ondernemers moeten weten over ‘down rounds’

Toch is het je vorig jaar nog gelukt om 2,2 miljoen op te halen.

‘Ja, maar we zijn wel langzamer gegroeid dan we wilden. In 2020 hadden we veel geld op de bank staan en besloten we Amerika in te gaan. Maar we hebben moeten zeggen: dat gaat gewoon niet. Het wordt een lastig spelletje als je niet in een vliegtuig kunt stappen. Zeker omdat we wisten dat mensen echt op onze fiets moeten zitten om ervan overtuigd te raken. 85 procent van de mensen die de fiets uitprobeert, koopt ’m. Dat percentage wordt steeds hoger, dus dat gaat goed. Het umfeld is alleen uitdagend.’

Hoe ga je met die uitdagingen om?

‘In sommige weken gaat het beter dan andere. Toen ik afscheid moest nemen van een deel van mijn team, lag ik daar wel wakker van. Dat wil je gewoon niet. Tegelijkertijd probeerde ik te bedenken: hoe gaan we dit gedraaid krijgen? Welke mogelijkheden zijn er? Dat vergt flexibiliteit en aanpassingsvermogen, van mij en het hele team.’

‘Het is niet vanzelfsprekend dat iedereen dat kan opbrengen. Maar de mensen met wie ik werk, krijgen energie van orde scheppen in chaos. Daarmee bedoel ik: ze werken goed in een dynamische omgeving.’

Geldt dat ook voor jou?

‘In alle eerlijkheid ben ik eerder de aanstichter van die drukte dan de opruimer daarvan. We hebben net een bèta-release van onze software live gezet – onze fiets gebruikt simpele hardware en draait volledig op software. Toen ik vanochtend op de fiets zat, dacht ik: o, ik kan vandaag wel even met het team kijken of we wat extra functionaliteiten kunnen toevoegen die gaaf zouden zijn.’

‘Maar ik heb geleerd dat we met het hele team één ding moeten doen. We discussiëren daar vaak over: is dit nu echt het allerbelangrijkste? Daarin word ik ook uitgedaagd. Uiteindelijk worden we het zelden niet eens.’

Lees ook: Insectenkweker Kees Aarts (Protix): ‘Echt ondernemen is iets creëren, niet snel geld verdienen’

Wat drijft je?

‘Een soort frustratie dat dingen echt veel beter kunnen, gekoppeld aan een zeer aanwezige dosis zelfkritiek. Onze fiets kan nog zoveel beter, denk ik vaak. Ook al zie ik dat bepaalde features echt wel beter zijn dan in het begin en roepen mensen die onze fiets gebruiken al jaren dat ze ’m geweldig vinden. Een andere keer kijk ik naar onze website en denk ik: jeetje, dat moet echt beter.’

Je bent opgeleid als werktuigbouwkundige, gepromoveerd in wiskunde, werkte bij Philips en was ceo bij MYLAPS. Ben je tegen wil en dank ondernemer geworden?

‘Nee, andersom. Ik wilde altijd al een eigen bedrijf beginnen, maar had nooit hét idee. Tijdens mijn promotieonderzoek begon ik als onderzoeker bij Philips, waar ik heel snel richting business development ben gegaan. Vanaf dat moment heb ik altijd geschaakt op het grensvlak tussen techniek, innovatie en commercie.’

‘Daarnaast heb ik mijn hele leven gesport. Ik had meer ambitie dan aanleg, maar triatlons brachten me uiteindelijk wel bij mijn ondernemersidee. En dan vooral mijn frustratie dat binnen fietsen saai en niet efficiënt is. Ik dacht: dat kan ik beter, dus dat ga ik proberen.’

Lees ook: Homam Karimi (Studytube): ‘Ik ben extreem competitief, daar kan ik me in verliezen’

Vond je het spannend om je baan op te zeggen?

‘Ja, zeker. Mijn vrouw zei op een gegeven moment dat ze me nooit meer zag: ik zat voor mijn werk vaak bij klanten of in buitenlandse vestigingen, en thuis bouwde ik uren in mijn werkkamer testtrainers met het lego en de K’nex van de kinderen.’

‘Ze stelde voor dat ik mijn baan zou opzeggen om er echt mee aan de slag te gaan. Als ze dat niet had gezegd, had ik het niet gedurfd. Ik wist ook al meteen dat onze pitch lastig zou zijn. We zeggen eigenlijk: je drinkt al jaren melk, maar nu hebben we gezónde melk. Niemand wil horen dat-ie al jaren beter bezig had kunnen zijn.’

Het ontwikkelen van het prototype duurde anderhalf jaar. Tegen welke uitdagingen liep je aan?

‘De grootste uitdaging was mijn naïviteit, maar dat was ook mijn kracht. Ik zie het terug in een van onze zoons. Die springt gewoon en vraagt zich halverwege de sprong pas af: hoe ga ik landen? Dat is ook mijn benadering. Ik dacht dat ik het allemaal wel kon, wat hardware kopen en daar fantastische software op zetten.’

‘Pas onderweg kwam ik erachter: hardware is hard. De elektronica die ik uit China inkocht, was niet geschikt voor de eerste testmodellen. Toen ik mijn kinderen vroeg de fiets te testen, leverde die zoveel vermogen dat de vlammen eruit kwamen.’

‘Uiteindelijk hebben we speciale fietsrobots ontwikkeld, die we acht uur per dag fietsbewegingen lieten simuleren. Zo hebben we alle afzonderlijke componenten heel veel getest. Die aanpak leerde ik door mijn jaren in de techniek en hardware: alles opbreken in losse legostukjes en testen.’

Lees ook: Tim van Oerle (Natuurhuisje): ‘Liever de wereld mooier maken dan een Maserati onder m’n reet’

Wat is de belangrijkste les die je van zes jaar TrueKinetix hebt geleerd?

‘Dat je moet luisteren naar mensen om je heen, maar ook een beetje eigenwijs moet zijn. Zeker als je net begint met ondernemen, vraagt iedereen: weet je het zeker? Is dit echt een goed idee? Als je daarnaar luistert, kun je er net zo goed onmiddellijk mee stoppen.’

Wat was je beste beslissing?

‘Ik heb vaak gehoord: je moet voor hypergrowth gaan. Dat doen veel startups. Ze geven hun product gratis of tegen enorme kortingen weg, zodat ze veel gebruikers krijgen, en zoeken daarna wel uit hoe ze geld gaan verdienen.’

‘Als je software maakt, kan dat ook prima. Het maakt niet uit of je support biedt voor één of duizend gebruikers. Maar de kosten die gepaard gaan met hardware die mislukt, kunnen gigantisch zijn. Daarom hebben we er bewust voor gekozen geen korting te geven, ook niet op de eerste prototypes.’

‘Je krijgt bovendien pas een waardevol gesprek met klanten als ze voor je product betaald hebben. Dan vertellen ze hun échte ervaring en kun je problemen meteen oplossen. We hebben onze eerste klanten wel bij ons bedrijf betrokken door ze een klein beetje aandelen te geven.’

bas van rens truekinetix
Bas van Rens: ‘In alle eerlijkheid ben ik eerder de aanstichter van die drukte dan de opruimer daarvan’

Hak je makkelijk knopen door?

‘Dat kan ik heel makkelijk doen, ja. Daarbij heb ik wel behoefte aan kwantitatieve onderbouwingen. Het is verleidelijk om af te gaan op één persoon die zegt dat alles goed komt. Maar als drie mensen het tegenovergestelde zeggen, hebben die misschien gelijk.’

‘Dat mechanisme komt voort uit een ervaring van jaren geleden, toen mijn gezin en ik in de Alpen een vrij heftige lawine hebben overleefd. We hadden gelezen dat het zou betrekken, maar zochten net zo lang naar weerberichten tot we er één vonden die goed weer voorspelde.’

‘Toen stonden we ineens op een heel steile bergflank met onze toerski’s, met nog geen twintig meter zicht en windvlagen van honderd kilometer per uur. We konden niet meer voor- of achteruit, en toen brak de hele berg af. Ik werd met een enorme kracht bedolven onder een laag sneeuw, die meteen vastvroor. Ik dacht echt dat ik er geweest was.’

Hoe heb je het overleefd?

‘Ik hoorde onze gids roepen dat ik niks moest zeggen om mijn energie te bewaren, en ik wist: nu gaat het erom hoelang ik met mijn zuurstof en warmte kon doen. Uiteindelijk heb ik een paar minuten onder de sneeuw gelegen voordat ik werd gevonden en uitgegraven. Een paar dagen later heb ik er een enorme tik van gehad, omdat ik me toen pas realiseerde hoe bang ik was geweest.’

Heeft die ervaring je gevormd als ondernemer?

‘Het speelt niet mee in de beslissingen die ik neem. Maar heel soms, als de stress hoog is, helpt die ervaring wel om wat afstand te nemen. Dan zeg ik tegen mezelf: vind je dit stressvol? Ik weet nog wel wat écht stressvol is.’

Lees ook: Marnix Broer (StuDocu): ‘Ik sta niet graag op de voorgrond’

Van welke ondernemersfout heb je veel geleerd?

‘Een grote beginnersfout die ik heb gemaakt, is na een paar goede samples vertrouwen op een chipleverancier die vervolgens rotzooi leverde. We hadden heel grote aantallen ingekocht en moesten al die chips laten reworken.’

‘Gelukkig hebben we fantastische partners die dat kunnen, maar het was echt een gevalletje: goedkoop is duurkoop. Die ervaring heeft me geleerd dat ik er nooit zomaar op moet vertrouwen dat het goed komt, maar alles moet controleren.’

Is ondernemerschap topsport?

‘Iedere ondernemer zal zeggen dat het offers van je vraagt. Ik maak lange dagen. Maar ik krijg er zoveel voor terug, dat het meer als een hobby voelt dan als werk. En ik zie mijn vrouw vaker, al moeten we daar wel tijd voor inruimen. Ze is trouwens een van onze testers.’

Heb je vertrouwen in de toekomst?

‘Ja. We groeien minder hard dan ik twee jaar geleden voorspelde, maar we groeien nog steeds sterk. Met de bètaversie die we net hebben uitgebracht kunnen we makkelijker internationaal gaan. Dat moet ook echt. Nederland is een fantastisch fietsland, maar eigenlijk is het nooit te warm of te koud om buiten te fietsen.’

‘In een land als Duitsland hebben ze nog echte winters, daar is de behoefte aan binnen trainen groter. We moeten nog wel werken aan onze naamsbekendheid. Tachtig procent van de mensen die onze fiets koopt, kent ons niet: ze komen via hun netwerk, mond-tot-mondreclame of influencers bij ons terecht.’

Lees ook: Sharon Hilgers (My Jewellery): ‘Ik twijfel nooit. Het is voor mij zwart of wit’

Spreekt hier je frustratie dat dingen beter kunnen?

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

‘Nou, ja. Onder wielrenners zijn we nog veel te weinig bekend, en er zijn nog zoveel andere mensen die we kunnen helpen. De Volkskrant schreef laatst nog dat je vanaf je 30ste jaarlijks ongeveer 1 procent aan spieren verliest.’

‘Fietsen is een briljante sport om spiermassa vast te houden, omdat het kracht en uithoudingsvermogen combineert. Maar daar heb je wel weerstand voor nodig; een e-bike gaat je daar niet bij helpen. Wij kunnen de motor zoveel afremmen dat je de pedalen bijna niet meer rond krijgt.’