Winkelmand

Geen producten in je winkelwagen.

Internationaal zakendoen

i.s.m. Rijksdienst voor Ondernemend Nederland

Partners

Voor nanotechnologie in de medische wereld is internationaal ondernemen een must

Judith Heikoop staat aan het roer van VIVOLTA, een internationaal opererend MedTech bedrijf met een indrukwekkend klantenbestand. Wat kunnen we...

author Pauline Veenstra

clock 4,5 min

Groei

Dit verwacht een Duitser van z’n Hollandse manager  

Armin Laschet is de nieuwe partijleider van de CDU. Hij maakt daarmee een goede kans om Angela Merkel op te...

author John van Schagen

clock 2,5 min

Avianca Anko van der Werff Colombia

Persoonlijk Leiderschap

Avianca-CEO Anko van der Werff: ‘Liefst zou ik het minimumloon hier verdubbelen’

Toen de Nederlander Anko van der Werff aantrad als CEO van de Zuid-Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Avianca, kwam hij bepaald niet in...

author Loeka Oostra

clock 5,5 min

Management

Dít waren de opvallendste maaktransacties in de eerste helft van 2019

Kijkend naar de transacties van afgelopen jaar in de Nederlandse maakindustrie, constateerde CFI eerder al dat de fusie- en overnamemarkt...

author Joost Peters

clock 3 min

De wereld wordt steeds kleiner. Bedrijven werken vaker dan ooit samen met buitenlandse partners. Tussen landen onderling kunnen veel culturele verschillen bestaan. Toch lijkt zakelijke kleding tot op zekere hoogte altijd op elkaar. Voor de zakelijke reiziger bestaan er echter genoeg valkuilen op het gebied van kleding. In de meeste landen is het gebruikelijk om jezelf conservatief te kleden. Zowel mannen en vrouwen dragen hier bijvoorbeeld een ruim vallend klassiek (broek)pak in een donkere kleur. Voor vrouwen is een nette rok, in combinatie met een donker colbert ook een veelvoorkomende combinatie. Toch heeft ieder land zijn eigen aandachtspunten op het gebied van kleding. Daarom hebben we kledingvoorschriften van veel voorkomende zakengebieden en de kledingvoorschriften van landen met bijzondere aandachtspunten verzameld. Noord-Amerika: comfort voor stijl Wie aan een Amerikaan denkt, denk al gauw aan een man in een te groot pak. Dat komt omdat comfort bij veel Amerikanen de belangrijkste factor is bij aankoop van een nieuw pak. Naar opvallende items kijkt men hier overigens niet om. Felgekleurde stropdassen en overhemden voor mannen zijn hier bijvoorbeeld gebruikelijk. De kleur van een pak is hier doorgaans donkerblauw, bruin of donkergrijs. Amerikaanse vrouwen kleden zichzelf in minder wijde kleding. Zij dragen vaan een nette rok, in combinatie met een colbert. De rok maakt regelmatig plaats voor een broek. Europa: smart-casual en getailleerd In tegenstelling tot in de Verenigde Staten, let men in Europa meer op de pasvorm van kleding. Colberts en broeken worden vaak ingenomen als ze nog niet goed genoeg op het lichaam aansluiten en overhemden en blouses worden getailleerd. Kleding moet hier namelijk mooi aansluiten op het lichaam. Qua kleurgebruik is men in veel Europese landen echter terughoudend. De gangbare kleuren zijn donkerblauw en donkergrijs. Toch hebben veel Europese bedrijven een minder formele sfeer dan soortgelijke bedrijven elders in de wereld. In Europa kleedt men zich namelijk vaker dan ooit in de smart-casual kledingstijl. Landen waarbij dit niet het geval is zijn landen zoals Duitsland, Engeland en Spanje. Verenigd Koninkrijk: geen bruine schoenen In Engeland is men zeer terughoudend op het gebied van zakelijke kleding. Pakken zijn uitsluitend donkerblauw of donkergrijs. Het dragen van bruine schoenen is hier ‘not done’. Bruine schoenen worden namelijk gezien als vrijetijdsschoenen. Veel Engelsen halen alles uit de kast om zichzelf goed te kleden. Nette kleding wordt hier dan ook gezien als een soort statussymbool. Australië: zomerse stoffen De kledingstijl in Australië is formeel, met zomerse accenten. De meestgebruikte kleuren zijn doorgaans blauw en grijs. Men kleedt zich hier echter zo veel mogelijk in stoffen die goed ventileren, zoals katoen en linnen. Vrouwen kleden zich voornamelijk in een broekpak, in combinatie met een luchtige blouse. China: eenvoudig en hiërarchisch In Azië, en China in het bijzonder, kleedt men zich eenvoudig. Dit zie je terug in de kleuren die ze gebruiken, voornamelijk blauw, zwart en grijs. Men vindt het in China belangrijk dat zakelijke kleding comfortabel zit. Driedelige pakken zal je dus niet snel zien in China. De meeste mensen kleden zich hier in de ‘business-casual’ kledingstijl. Logisch, want deze kledingstijl combineert vrijetijdskleding met zakelijke elementen. T-shirts en jeans horen niet bij deze kledingstijl en worden niet gedragen in zakelijke context. Net als bij mannen, kleden vrouwen zich ingetogen. Vrouwen dragen nooit hakken, maar kiezen eerder voor ballerina’s. Bovendien dragen Chinese vrouwen nooit blouses met een diep decolleté. In tegenstelling tot de rest van China, draagt men in Hong Kong meer opvallende kleuren. Een veelvoorkomende kleur is rood, de kleur van geluk. Men draagt hier nooit witte kleding. Wit wordt gezien als de kleur van de dood. Het alternatief voor wit is lichtgrijs. Spanje: nooit een korte broek In Spanje kleedt men zich voornamelijk klassiek. Driedelige pakken worden niet vaak gedragen. Men kiest liever voor een eenvoudig (getailleerd) tweedelig pak in een donkere kleur. Felle kleuren worden zakelijk gezien zelden gedragen. Spanjaarden dragen nooit een korte broek. Behalve bij toeristen zijn deze in het straatbeeld dan ook nauwelijks zichtbaar. Japan: statusgeoriënteerd Japanners kiezen hun kleding uit op basis van de status die ze binnen een bedrijf genieten. Het merendeel van de Japanners probeert zich uniform te kleden. Men zegt hier: “De spijker die uitsteekt krijgt een klap met de hamer.” Het is dus niet de bedoeling om op te vallen. In Japan kleden vrouwen zich bijzonder conservatief. Het dragen van sieraden is in veel gevallen niet geaccepteerd. Bovendien is het uit den boze om als vrouw een broek te dragen, dit wordt hier gezien als een belediging. Vrouwen dragen in Japan geen hakken, omdat vrouwen niet langer mogen zijn dan hun mannelijke gesprekspartner. Brazilië: altijd een stropdas In veel landen (bijvoorbeeld Engeland) maak je indruk in een driedelig pak. In Brazilië wordt dit echter niet gewaardeerd. Driedelige pakken zijn hier voor de elite, zoals een CEO van een bedrijf. Daarom draagt men op kantoor tweedelige pakken. Iedereen draagt hier een stropdas. Deze zijn verplicht bij vergaderingen en bijeenkomsten. Vrouwen dragen in Brazilië vaak een rok, in combinatie met een nette blouse. Bovendien besteden Braziliaanse vrouwen veel tijd en aandacht aan uiterlijke verzorging. Mexico: wear white De kleur wit is geliefd in Mexico. Veel Mexicanen dragen dan ook witte kleding bij vergaderingen en besprekingen. Denk bijvoorbeeld aan het dragen van een witte broek, of een wit colbert. Een geheel witte outfit draagt men niet vaak. De outfit wordt aangevuld met lichtblauwe of lichtgrijze kleding. Afrika: geen traditionele kledij Het dragen van traditionele kledij kan in sommige gevallen een ijsbreker zijn. In Afrika wordt dit echter niet gewaardeerd. Het wordt hier totaal niet op prijs gesteld als een buitenlander zich in traditioneel Afrikaanse kledij vertoont. Mannen dragen vaak een klassiek pak in een donkere kleur, met een stropdas. Als zij al bekend zijn met hun gesprekspartner, is het gebruikelijk om een minder formele kledingstijl te hanteren, zoals smart-casual. Vrouwen dragen voornamelijk smart-casual jurken en in enkele gevallen een broekpak. Midden-Oosten: lichaamsbedekking Mannen in het Midden-Oosten dragen vaak een Kandora, een lang gewaad. Van buitenlanders wordt dit echter niet verwacht. Zij dragen hier een donker pak met stropdas. Het dragen van overhemden met korte mouwen en korte broeken wordt niet geaccepteerd. In de wet staat zelfs vastgesteld dat mannen hun dijen, kuiten en knieën moeten bedekken. Ook vrouwen zijn hier aan de nodige regels gebonden. Zo is het voor vrouwen verplicht om hun buik, schouders en benen te bedekken. Het is daarom verstandig om een lange rok te dragen in combinatie met platte gesloten schoenen. Boven de rok draag je een rustige blouse met een colbert. Sieraden worden wel gedragen, maar zijn bijna nooit goed zichtbaar. Rusland: jasje dasje Veel mannen trekken het colbert uit als ze gaan zitten. In Rusland is dit echter niet gebruikelijk. Het dragen van nette zakelijke kleding is ook hier een soort statussymbool. Met het uittrekken van kleding verlies je dus status. In Rusland hecht men veel waarde aan details. Russische zakenlieden zorgen er daarom altijd voor dat hun schoenen netjes gepoetst zijn en dat ze geschoren zijn. De meestgebruikte kleur is donkerblauw, maar ook donkergrijs wordt veel gedragen. Chili & Argentinië: hakken, hakken, hakken Iedere zakenvrouw in Chili en Argentinië draagt hakken. Kleding zegt in deze gebieden iets over je persoonlijkheid. Als je een goede indruk wilt maken is het daarom verstandig om veel aandacht aan je outfit te besteden. Zwart en wit zijn de meest gebruikte kleuren. Heren kleden zich in deze regio conservatief. Ze dragen dan ook voornamelijk donkere pakken met een stropdas. De meest gebruikte kleur voor het overhemd is wit. Het is als buitenlander niet verstandig om traditionele Zuid-Amerikaanse kledij te dragen. India: kleurrijk India kenmerkt zich door een casual kledingstijl. Mannen dragen in dit land vaak een button-down overhemd, in combinatie met een colbert en katoenen broek. Conservatieve kleding wordt hier alleen in de bancaire sector en door politici gedragen. In een minder formele omgeving, zoals bijvoorbeeld een IT afdeling, dragen mensen casual kleding, zoals T-shirts en spijkerbroeken. De kledingvoorschriften zijn voor vrouwen erg veranderd in de laatste jaren. Voorheen droegen vrouwen uitsluitend traditionele Indiase kledij (de Sari). Tegenwoordig dragen ze ook lange rokken (die knieën bedekken, blouses (met een hoge neklijn) en eventueel ook een broekpak. Veel vrouwen kiezen er echter voor om alsnog te Sari te blijven dragen. In tegenstelling tot veel andere landen is het voor vrouwen ook toegestaan om een spijkerbroek en T-shirt te dragen, mits de bedrijfssfeer het toelaat.

Carrière

Ik ga op reis en ik neem mee: internationaal aankleden

Ga je binnenkort op zakenreis naar Rusland? Of Mexico? Twee totaal verschillen landen. Niet alleen qua cultuur, maar ook als...

author Robin Hendriks

clock 6 min

Koppert Biological Systems Martijn van de Waarsenburg

Management

‘Wij sturen elke dag miljoenen insecten en roofmijten de wereld over’

Het Nederlandse Koppert Biological Systems stuurt elke dag miljoenen insecten en roofmijten naar klanten over de hele wereld. Een logistieke...

author John van Schagen

clock 4 min

samenwerken export zakenpartner vinden

Management

‘Voorkom dat je in zee gaat met de eerste partij die toevallig op je pad komt’

Meer halen uit je export? Met een goede zakenpartner – importeur óf agent – maak je het verschil. Het vinden...

author John van Schagen

clock 2,5 min

meer omzet uit je export vergroten

Management

Meer omzet? 5 quick wins

Geef je export een boost. Aan deze vijf knoppen kun je draaien voor meer omzet over de grens. ‘Beurzen zijn...

author John van Schagen

clock 3 min

Cultuurverschillen kunnen enorme impact hebben op de manier van zakendoen. Ga je als manager over de grens of geef je leiding aan een internationaal team? Dan moet je weten hoe zakendoen voor je internationale partner(s) werkt.

Management

Zo kun je zakendoen in een multiculturele omgeving

Cultuurverschillen kunnen enorme impact hebben op de manier van zakendoen. Ga je als manager over de grens of geef je...

author Kathleen de Stobbeleir

clock 3,5 min

De ene cultuur is de andere niet. Samenwerken met iemand uit een heel andere cultuur levert daardoor wel eens de nodig misverstanden op. Waar we het hier doodnormaal vinden dat iemand ons aankijkt als we praten, is dat in China bijvoorbeeld niet zo.

Management

Wees niet beledigd als een Chinese medewerker je niet aankijkt

De ene cultuur is de andere niet. Samenwerken met iemand uit een heel andere cultuur levert daardoor wel eens de...

author Saskia Maarse

clock 2 min

1.Betalen we te weinig voor producten? Een gazonhark voor 1,95 euro, een doos met speelgoedautootjes voor 2,70 euro en zo’n plastic kerstboom voor slechts 3,95 euro. Waarschijnlijk heb je je wel eens afgevraagd hoe het in mogelijk is dat producten als deze voor zulke lage bedragen in de schappen kunnen liggen. ‘Kan dat eigenlijk wel?’ Ja, zullen de winkelformules die deze stuntprijzen hanteren vertellen. Met als argument dat er rechtstreeks bij de fabrikant wordt ingekocht en dat met enorme aantallen tegelijk. Toch kun je onmogelijk stellen dat dit soort prijzen kloppen, stelt Volkert Engelsman van Eosta. Zijn bedrijf is Europees marktleider in de distributie van biologisch geteelde groente en fruit. ‘Sterker nog, voor verreweg de meeste producten betalen we eigenlijk te weinig geld. En dat komt omdat de negatieve ecologische en sociale effecten van het hele productieproces niet of nauwelijks worden meegerekend in de prijs.’ Even uitleggen hoe dat zit. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties bedraagt de ecologische en sociale schade als gevolg van de wereldwijde landbouw een slordige 6000 miljard dollar per jaar. Dat is bijna net zoveel als de totale omzet van voeding wereldwijd. ‘Ieder jaar gaat er 12 miljoen vruchtbare landbouwgrond verloren, per minuut zijn dat dertig voetbalvelden. We hebben te maken met een systeemfout waarbij de lange termijnschade die door productie wordt veroorzaakt niet wordt meegerekend in de prijs van een product. Dat maakt het aantrekkelijk om onze planeet uit te buiten.’ 2.En true pricing houdt dus wél rekening met al die zaken? Inderdaad, al blijft het wel altijd een benadering. True pricing – de naam zegt het in feite al – is correct rekenen wat een product nou echt kost. En die prijs dan ook op het etiket zetten, daarmee rekening houdend met zaken als klimaatverandering, vervuiling en onderbetaling van arbeiders in derdewereldlanden. Eosta is de absolute voorloper op dit gebied. Kwestie van maatschappelijk idealisme én commercieel realisme, zo stelt oprichter Engelsman. ‘We proberen zoveel mogelijk op de juiste manier af te rekenen en doen dat aan de hand van formules die rekening houden met zaken als bodemerosie, klimaatschade en het betalen van de correcte salarissen. De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties en denktanks als TEEB (The economics of ecosystems and biodiversity) bieden daarin de helpende hand met de juiste rekenmodellen die je als bedrijf kunt gebruiken.’ 3.Maar dit betekent wel dat producten duurder worden, toch? Dat hangt van het product af, vindt Engelsman. In een gelijker speelveld in de markt betaalt de vervuiler, worden vervuilende producten duurder en kosten schone producten minder geld. ‘Zo zijn biologische producten niet te duur, maar gangbaar geteelde producten juist te goedkoop, zolang de lange termijn schade aan ‘people & planet’ afgewenteld wordt op toekomstige generaties. Ik vergelijk het wel eens met de aanschaf van een nieuwe auto. Binnen vijf tot zeven jaar moet die zijn afgeschreven en dan heb je op de balans voldoende reserves nodig voor een nieuw exemplaar. Zo doen we dat ook met productiemiddelen, maar gek genoeg nog niet met grondstoffen.’ 4.Pikken klanten dat wel dan? Van dat gelijke speelveld is op dit moment nog geen sprake. Dat betekent dat maatschappelijk verantwoord geproduceerde producten dus ogenschijnlijk duurder zijn. Toch willen mensen best meer betalen voor de juiste producten, stelt de man die door Trouw onlangs nog op nummer 1 in de Duurzame 100 werd gezet. De groeiende vraag naar biologische producten is volgens hem het bewijs. ‘Mits je goed uitlegt waarom je zo rekent’, aldus Engelsman. Die meteen toegeeft dat zijn bedrijf alleen de wereld niet kan veranderen en samenwerking hard nodig is om true pricing gemeengoed te maken. ‘Binnen onze circle of influence communiceren we hier zoveel en zo duidelijk mogelijk over. Het is blijven uitleggen waarom je hiervoor kiest. De consument is wat dit onderwerp betreft de sleeping giant. Als we ‘m dom houden, dan zal hij blijven kiezen voor het goedkoopste product. Het gaat er juist om dat we die consument beter gaan voorlichten.’ Zelf doet Eosta dat overigens op de website, met mini-flyers, via social media, met shelfstoppers en schapkaarten waarop de maatschappelijke kosten per kilo product voor het product staan afgebeeld. 5.Waar gaat het naartoe met true pricing? Nu nog geldt Eosta als een pionier, maar als het aan Engelsman ligt komt daar spoedig verandering in. Dan hebben nog veel meer bedrijven true pricing omarmd. ‘Multinationals als DSM en Unilever zijn hier al mee bezig, met nieuwe verlies- en winstrekeningen waarin ook de kosten van natuurlijk en sociaal kapitaal verdisconteerd zijn. Ik durf te voorspellen dat in 2025 de eerste bedrijven zullen omvallen, omdat ze dit onderwerp links hebben laten liggen en als gevolg daarvan geen geld meer op de kapitaalmarkt kunnen ophalen. Ook beleggers en accountants zoals EY en KPMG zijn hier namelijk al volop mee bezig. Als we duurzaamheid serieus willen nemen dan ontkomen we er niet aan om die perverse prikkel van een eenzijdige winstdefinitie te adresseren. Wat we de komende jaren nodig hebben zijn krachtige coalities tussen het bedrijfsleven, de duurzaamheidsbeweging en banken en beleggers.’

Strategie

Zo berekent Europa’s grootste importeur van bio-fruit de échte prijs van jouw tomaat

True pricing, dat wat een product écht kost doorrekenen aan de klant. Dat er maar weinig bedrijven zijn die dit...

author John van Schagen

clock 3,5 min

De nieuwe regels geven consumenten een veel betere bescherming van hun eigen data. Zo moeten bedrijven expliciet toegang vragen tot data van personen of om derde partijen toegang te geven tot deze data. Bovendien hebben mensen ‘het recht vergeten te worden’, oftewel, ze mogen eisen dat al hun persoonlijke gegevens uit de bestanden – en back-ups! – van een bedrijf worden gewist. Uit onderzoek van security-organisatie ESET blijkt dat 61 procent van de bedrijven de impact van de nieuwe wet- en regelgeving niet kan inschatten. En dan hebben we het nog niet eens over de impact op netwerkorganisaties, organisaties die vaak gegevens met elkaar delen. Wat moet je regelen en wie is er aansprakelijk op het moment dat er onverhoopt toch gevoelige data gelekt wordt? Mensen, processen en technologie Harm van Koppen is Distribution Channel Manager bij security-leverancier Sophos. Om het complexe vraagstuk van de GDPR behapbaar te maken, richt hij zich op drie thema’s: mensen, processen en technologie. ‘De veiligheid van gegevens valt of staat met de mensen die ermee bezig zijn. Het is belangrijk dat zij zich bewust zijn van de consequenties op het moment dat ze onverschillig met gevoelige data omgaan. Bewustwording is dus een heel belangrijk onderdeel in het proces om je netwerkorganisatie ‘GDPR-proof’ te maken. Je kunt met technologie veel afdekken, maar je voorkomt er niet mee dat een werknemer een foto maakt van een beeldscherm waarop privacygevoelige informatie staat.’ Netwerkbedrijven doen er goed aan om hun processen kritisch te bekijken en te definiëren waar de beveiliging strakker moet en waar het minder noodzakelijk is. Met een voorbeeld van een woningbouworganisatie legt Harm van Koppen de processen uit. ‘Een aanvraag voor een nieuwe keuken is een proces waar weinig privacygevoelige gegevens aan te pas komen. Maar bij de aanvraag voor huursubsidie zijn persoonlijke en financiële gegevens gemoeid. Classificeer de verschillende processen en de verschillende soorten informatie om zo de juiste processen te beveiligen.’ Risico’s van de cloud Netwerkorganisaties werken graag samen in de cloud. Hoe veilig is dat? Van Koppen: ‘Leveranciers van clouddiensten zijn zich steeds meer bewust dat de security op orde moet zijn, maar ik vermoed dat veel gebruikers dat besef nog niet hebben. Beveiliging wordt nog te vaak gezien als sluitpost. Organisaties kiezen voor de cloud vanwege bepaalde bedrijfsprocessen en security werkt in hun beleving dan vertragend en verstorend, maar de nieuwe Europese wetgeving heeft daar heel andere ideeën over.’ Op het moment dat twee organisaties samenwerken in de cloud en het ene bedrijf gevoelige data zonder toestemming van de eigenaar op een Dropbox-account of andere clouddienst zet waar de andere onderneming toegang tot heeft, is dat bedrijf na 25 mei 2018 – het moment dat de GDPR in werking treedt – aansprakelijk voor het lekken van informatie. De gevolgen kunnen fors zijn; de boetes onder de nieuwe wetgeving kunnen oplopen tot 20 miljoen of 4 procent van de wereldwijde omzet. Complex en verstrekkend Om te voorkomen dat het na inwerkingtreding van de GDPR volgend jaar fout gaat, moeten netwerkbedrijven nu al nadenken over hoe ze hun medewerkers bewustmaken van de manier waarop ze met privacygevoelige gegevens moeten omgaan. Bovendien moet kritisch worden bekeken welke processen extra beveiligd moeten worden en welke technologie daarvoor beschikbaar is. ‘Het is een complexe wetgeving met verstrekkende gevolgen’, stelt Van Koppen. ‘Er zitten veel haken en ogen aan, dus ik adviseer ieder management team om zich zo snel mogelijk te verdiepen in wat het voor jouw bedrijf betekent.’ Om snel te kunnen zien of bedrijven voldoen aan de nieuwe Europese richtlijnen zijn er verschillende ‘GDPR compliance checks’ beschikbaar. Zoals bijvoorbeeld die van Sophos: https://www.sophos.com/en-us/lp/compliancecheck.aspx en die van ESET: https://www.eset.com/nl/zakelijk/gdpr-compliance-checker/.

Management

Dit moet een netwerkorganisatie weten over de nieuwe Europese privacywetgeving

De meerderheid van de Nederlandse bedrijven weet niet wat de impact is van de nieuwe Europese privacywetgeving die in mei...

author Kim Loohuis

clock 2,5 min

Engelse businessmeeting

Management

Do’s en don’ts voor een succesvolle Engelse businessmeeting

Ga je binnenkort voor het eerst onderhandelen met Engelsen? Of moet je contracten met de Britten openbreken vanwege de Brexit?...

author Sang-Ah Yoo

clock 4 min

vakbeurs

Management

Zo kom je wél met nieuwe klanten terug van de beurs

Grote vakbeurzen trekken geïnteresseerden vanuit de hele wereld aan. Dit is hét moment om nieuwe buitenlandse klanten en resellers aan...

author Sang-Ah Yoo

clock 4 min