Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Gedragscode voor Google+

De opmars van Google+ gaat razendsnel. Een maand na de introductie hebben 25 miljoen mensen de website bezocht. Ter vergelijking: Facebook deed er drie jaar over om 25 miljoen bezoekers te krijgen, Twitter 30 maanden.


Met Google+ is het nu nog makkelijker om informatie te delen. Dat is handig, maar kan voor bedrijven ook een risico zijn. De jurist Joshua Kubicki adviseert bedrijven om na te gaan of hun sociale media gedragscode toereikend is voor Google+. In CIO Magazine noemt hij vijf zaken waar bedrijven rekening mee moeten houden. Zijn tips zijn toegesneden op de Amerikaanse situatie, maar ook nuttig voor het Nederlandse bedrijfsleven.

1. Wat met wie?

Welke informatie mogen werknemers delen en met wie? Mogen ze iedereen laten weten waar ze werken en wat hun functie is? Mogen ze hun zakelijke telefoonnummer openbaar maken? In Google+ groepeer je je contacten in ‘circles’. In Facebook is dit ook mogelijk (daar heet het Lists), maar de optie is zo diep weggestopt in het menu dat bijna niemand er gebruik van maakt. Hoe dan ook, in Google+ is het eenvoudiger om informatie alleen met bepaalde (groepen) mensen te delen. Het kan nuttig zijn om in de gedragscode duidelijkheid te scheppen over het delen van werkgerelateerde informatie.

2. Train werknemers

Veel gedragscodes blijven volgens Kubicki een dode letter. Hij pleit ervoor om trainingen te organiseren waarin de gedragscode wordt uitgelegd. Dat kan het beste aan de hand van de bestaande social media platforms, waaronder dus ook Google+. Vergeet vooral niet om de werknemers de kleine lettertjes van de sites (de ‘terms of use’ of ‘terms of service’) te laten lezen, stelt Kubicki. Dat maakt mensen bewust van de werking van de sites en van het soort gegevens dat wordt verzameld en doorverkocht aan derde partijen.

3. Anticipeer

Probeer te anticiperen op toekomstige ontwikkelingen van Google+. De netwerksite staat nog in zijn kinderschoenen en zal nog veel verder worden uitgebouwd. Zo is het nu bijvoorbeeld nog niet mogelijk om te zoeken in de informatie die gebruikers delen in de ‘circles’, maar wie zegt dat dat zo blijft? Tenslotte filtert Google met AdWords ook Gmail berichten op sleutelwoorden.

4. Data bewaren

Informatie die wordt uitgewisseld op sociale netwerken kan inzet worden van een rechtszaak, bijvoorbeeld in het geval van een arbeidsconflict tussen werkgever en werknemer. In sommige gevallen kan de rechter van bedrijven eisen dat ze de informatie die wordt uitgewisseld bewaren, zegt Kubicki. Het is de vraag of dat in Nederland ook zo is. Er bestaat op dat vlak voor zover wij kunnen nagaan geen jurisprudentie. Toch is het zeker iets om bij stil te staan.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

5. Niet aan banden leggen

Na het lezen van deze waarschuwingen zijn bedrijven misschien geneigd om het gebruik Google+ aan banden te leggen. Maar dat gaat Kubicki veel te ver. Hij benadrukt dat vooralsnog Google+ niet onveiliger (of veiliger) is dan de reeds bestaande sociale platforms. ‘Je leert alleen omgaan met Google+ door het te doen. Je wilt niet dat je werknemers overdreven voorzichten worden. Laat ze Google+ verkennen, maar niet in één keer in het diepe springen.'

Lees ook:

Met 10.000 gulden van haar ouders werd Jennifer Hoeve miljonair met pruiken: ‘Een kick als vrouwen blij de deur uitgaan’

Van kapster tot miljonair, dat lijkt op het plot van een goedkoop romannetje. Niet voor Jennifer Hoeve. Ze heeft als serieuze ondernemer de nodige risico's genomen en plukt daar 25 jaar later de vruchten van. Tijd om de rest van de wereld te veroveren met haar pruiken en haarwerken.

jennifer hoeve pruiken haarwerken
Foto: Jennifer Hoeve

Jennifer Hoeve (50) werkt de eerste jaren van haar carrière als technisch manager bij een haarwerkbedrijf. Ze vindt de haarstukken of pruiken voor mensen die haar verliezen door chemotherapie, stress of de ziekte alopecia maar gebrekkig. ‘Elke keer dacht ik: dit kan worden opgelost. Maar ik bleef tegen beperkingen aanlopen.’

Ze kan er ‘niet van slapen’ en ‘blijft maar doorpuzzelen’. Er is maar één oplossing, besluit ze: voor zichzelf beginnen, ondernemer worden. Als starter krijgt ze ‘niks van de grond’, geen leningen, geen subsidies, geen investeerders.

Ondernemen is haar ook niet met de paplepel ingegoten. ‘Mijn ouders vonden alles wat ik deed doodeng. Ze snapten niet zo goed waar ik mee bezig was, maar ze stonden wel achter mij. Ze hebben een persoonlijke lening voor me afgesloten, 10.000 gulden, toen megaveel geld. Maar als ik die niet kon afbetalen, dan zouden zij in de problemen raken.’

Met handen en voeten

Om voldoende centjes te verdienen, werkt ze eerst in haar eigen zaak als kapster. Ondertussen gaat ze op zoek naar fabrikanten in Azië die goede haarstukken kunnen maken van menselijk haar. Zodra de grenzen met China opengaan, vliegt ze naar dat land toe. ‘Bizar was dat. De mensen spraken nog geen woord over de grens. Ik heb met handen en voeten uitgelegd wat ik nodig had.’

Ze besluit de productie uiteindelijk definitief op te zetten op het Indonesische Bali. ‘De eerste jaren vloog ik met elke cent die ik had gespaard elke drie maanden heen en weer om ervoor te zorgen dat ze de haarstukken maakten zoals ik het wilde. Dat gaat natuurlijk tig keer fout. Er gaan echt jaren overheen voor je iets hebt dat precies is zoals jij het hebben wil.’

Alles loopt de eerste jaren door elkaar, een kapsalon runnen, de productie van haarstukken en pruiken opzetten, en moederen over haar pasgeboren zoon. ‘Ik sliep bijna nooit, ik was alleen maar bezig met werken en ontwikkelen.’

Lees ook: Sieradenzussen Anne en Esther Vedder stonden jarenlang rood

Kapper van bekend Nederland

De eerste acht jaar heeft ze het ‘heel zwaar gehad’ met haar bedrijf Jennifer Hoeve Hair. Elke maand alle centjes drie keer omdraaien. Maar ze slaagt erin de gewenste producten te krijgen, ze investeert veel tijd in haar klanten en haar naamsbekendheid groeit.

Ze is namelijk regelmatig te zien op RTL in Life is Beautiful en in praatprogramma’s op tv. ‘Ik raakte bekend als kapper voor bekende Nederlanders. Maar mijn grootste passie is vrouwen met haarproblemen helpen. Mijn bekendheid werd een drempel voor ze, ze durfden niet meer te komen. Daarom ben ik bewust met tv gestopt.’

Hoeve breidt uit met het leveren van haarstukjes aan andere kappers. Ook dat levert een les op: klanten die in andere kapsalons niet goed geholpen worden, die geen goede uitleg krijgen, komen uiteindelijk toch bij haar aankloppen. Op al dat extra werk zit nog maar weinig marge, en levert vooral veel rompslomp. Business-to-business werkt dus ook niet.

Brandjes blussen

jennifer hoeve hair pruiken
Jennifer Hoeve in haar salon.

Haar bedrijf blijft ondertussen wel groeien, voor ze het weet heeft ze vijftien medewerkers rondlopen. Dat bevalt haar niet. Te veel gedoe, te veel management. ‘Ik was alleen maar brandjes aan het blussen.’ Ze heeft er geen plezier meer in. Dat verschillende werknemers ervandoor gaan met de klanten of met de voorraad helpt ook niet.

‘Toch kan ik daar nog altijd niet boos over worden. Ik ben te goed van vertrouwen geweest, en dat wil ik niet veranderen. Ik zie liever het goede in mensen, ik wil niet haatdragend worden.’ Uiteindelijk hebben zij het niet gered, voegt ze daar nog fijntjes aan toe.

Hoeve daarentegen boert goed. Haar bedrijf vliegt over meer dan een miljoen omzet, maakt winst en ze wordt miljonair. Het wordt dan allemaal wat te groot, vindt ze. Ze wil terug naar de basis, weer doen waar ze gelukkig van wordt. Negentig procent van haar klanten heeft een medische reden voor hun haarverlies.

Mega-investering

Die ‘ontzettend kwetsbare vrouwen’ helpen, dat is haar ding. ‘Ik heb duizenden hoofden onder handen genomen. Wanneer iemand binnenkomt, weet ik al wat ze nodig hebben. Maar ik krijg er nog altijd een kick van als vrouwen weer blij bij ons de deur uitgaan.’

Haar klanten sneller kunnen bedienen, dat wordt haar nieuwe uitdaging. Tijdens de coronaperiode besluit ze een ‘mega-investering’ te doen. Hoeve ontwikkelt ‘voor elk probleem’ een haarstukje, in verschillende maten, kleuren en haarlengtes. Die heeft ze allemaal op voorraad.

Alle processen – denk aan instructies voor het atelier – worden gedigitaliseerd. Daarmee brengt ze het gemiddelde van zeven uur maatwerk per klant terug naar een uur. Tijd voor nog een drastische beslissing: ze werkt alleen nog met haar eigen gezin. Haar zoon, haar dochter, haar schoondochter en haar man.

Nu de rest van de wereld nog

Dat is best wel durven, maar het resultaat is meteen te zien. ‘We hebben drie keer zoveel klanten in één jaar kunnen helpen.’ Ze heeft bovendien de smaak van digitalisering helemaal te pakken. Haar kinderen runnen inmiddels Hoeve Store, een webshop voor haarstukken.

De ambitie is nu om wereldwijd vrouwen te laten kennismaken met haar pruiken en haarwerken. Dat digitale verhaal wordt ondersteund met ‘heel veel tutorials op YouTube’. Ook haar vele tienduizenden volgers op sociale media worden zo bediend. ‘Dat een-op-een-maatwerk gaat er langzaam uit’, merkt Hoeve.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

‘De jongere generaties bestellen gewoon online wat ze nodig hebben. Dus we zijn het bedrijf aan het omturnen: online bestellen kan, maar dan staan ook alle instructies online. Mijn kinderen willen daardoor het business-to-business verhaal weer opstarten. Dat zal er ook wel een keer van komen, maar voorlopig hou ik ze nog even tegen.’

Lees ook: Food for Skin maakt verzorgingsproducten uit groenten