Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob wint het zou-ik-dat-doen-nee-toch?-spel

Bob is divisiedirecteur bij een groot concern. Hij doet zijn best. Deze keer is Bob wederom de winnaar van het zou-ik-dat-doen-nee-toch?-spel

VAN Tom

AAN Bob

ONDERWERP Anneke

Hoi Bob,
Heb je, zoals besloten in het MT vorige week maandag, Anneke al ontslagen?
Tom van der Spek COO

Hoi Tom,
Nou nee, joh, echt nog niet aan toegekomen, stervensdruk, vooral met de intrinsieke afhandeling van de Q1-cijfers en de eerste implementatie van de Q2-cijfers en de verdere pro-activering van de oriënterende preambule van de Q3-verkenningen. Zou ik dat trouwens doen? Ik dacht dat Renée dat gesprek zou voeren, toch?
Bob

Bob,
Daar ging het nou net om in dat MT: dat we afmoesten van al die losse eindjes, van al die kwesties die maar blijven liggen, van dat overbekende zou-ik-dat-doen-nee-toch? We hebben besloten om veel sneller besluiten te nemen en die ook veel sneller uit te voeren en erop toe te zien, elke week weer, dát ze worden uitgevoerd. Enfin, eigenlijk het ABC van management. En dan vind ik eigenlijk toch wel dat jij als directeur een voorbeeldfunctie hebt.
Tom van der Spek COO

Tom,
Ja, helemaal mee eens, goed dat je het nog eens meldt, die hele discussie komt nu weer terug in mijn hoofd. Goeie discussie trouwens, moesten we meer doen. Ik dacht alleen dat we toen ook hadden afgesproken dat er een duidelijke besluitenlijst zou komen met punten die per se die week moet worden afgehandeld en die besluitenlijst heb ik toch echt nooit gezien. Of heb ik eroverheen gekeken?
Bob

 

Bob,
Nee, klopt, heel vervelend, Charlotte zou ze opstellen, maar die had het te druk en die droeg het over aan Nynke maar die zegt nou dat haar niet duidelijk is gemaakt wat ze moest doen, laat staan dat ze het snel moest doen. Maar afgezien daarvan, anders komen we weer in zo'n eindeloze discussie waar we nou net vanaf willen: ga je nou Anneke met spoed melden dat ze wordt ontslagen? Is dat punt tenminste achter de rug. Ik maak intussen zelf die besluitenlijst wel, al wordt dat best moeilijk, want Charlotte zegt dat ze haar aantekeningen aan Nynke heeft gegeven maar die weet van niets.
Tom van der Spek COO

Tom,
Nou oké, als ik het goed begrijp: wij hebben besloten dat ik Anneke moet meedelen dat ze wordt ontslagen. Jammer dat die besluitenlijst nog steeds niet is gemaakt, want het lijkt me stug dat die taak die maandag mij is toebedeeld. Het lijkt me echt logischer dat die taak naar Jos zou zijn gegaan, per slot van rekening valt zij onder hem, indirect tenminste, en ik heb al zoveel op mijn bord nu. Is het geen oplossing dat jij het afhandelt, als zijnde de COO en als zodanig toch leidinggevende van Anneke, indirect tenminste? Misschien kan jij het opnemen met Jos? Hou me ten goede, ik wil me er echt niet even van af maken, zo ben ik niet, maar mij lijkt dat toch een betere oplossing.
Bob

Bob,
Dit wordt toch een beetje erg vervelend. We hebben die maandag gewoon besloten dat jij het zou doen. Als ik me goed herinner zei je zelf: ‘Mensen, ik doe het wel. Als directeur moet je af en toe zelf dat soort besluiten willen uitvoeren, om uit een patstelling te komen.' En nou maak je het ineens heel erg ingewikkeld en wil je er mij én Jos mee opzadelen, ja, straks ga je nog zeggen dat het eigenlijk wel iets is voor Karin.
Tom van der Spek COO

Tom,
Karin? Geen slecht idee. Daar ben jij toch echt een kei in: verrassende oplossingen in situaties die er bijna onoplosbaar uitzien. Maar wil je het Karin alleen laten opknappen? Dat is misschien wat veel gevraagd. Jos en Karin? Jij en Karin? Ik denk maar even met je mee.
Bob

Bob,
Neehee, niet Jos en Karin of ik en Karin. Ik wil gewoon dat we ons allemaal houden aan gemaakte afspraken.
Tom van der Spek COO

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Tom,
Jij en ik zitten honderd procent op dezelfde lijn, Tom. Stel dan ook voor dat jij in samenwerking met Charlotte en Nynke voor het eerstvolgende MT een duidelijke prioriteitenlijst opstelt en dat we die transformeren tot een duidelijke actielijst, waarin zeker ook de kwestie Anneke wordt meegenomen, want het is wat je zegt: dat soort kwesties eindeloos laten voortmodderen, dat kan dus echt niet meer.
Bob

Bekijk de andere mailwisselingen van Bob de Manager.

Deze eigenschap verraadt direct of iemand geschikt is voor de top

Wat hebben de beste leiders met elkaar gemeen? Het is niet hun diploma's of ervaring. Eén eigenschap valt volgens headhunter en columnist Ralf Knegtmans direct op tijdens interviews. En de Nederlandse arts en bestuurder Marcel Levi is daarvan een schoolvoorbeeld.

leiders helder communiceren

Hun cv’s zijn indrukwekkend, hun diploma’s gerenommeerd. Toch zie je tijdens interviews meteen wie écht geschikt is voor de top.

Vorige keer schreef ik over het belang van leervermogen. Deze keer komt een minstens zo cruciaal kenmerk van toptalent aan bod: het vermogen om complexiteit te reduceren. In gewoon Nederlands: dingen simpel maken.

Overdreven managementjargon

Veel directieleden en managers maken hun werk onnodig complex, ondanks al hun (post)academische studies aan prestigieuze universiteiten en business schools. In de dagelijkse aansturing van hun teams communiceren ze bewust omslachtig. Sommigen doen dit uit onzekerheid. Anderen denken indruk te maken op jongere collega’s, of willen zo hun hoge salaris rechtvaardigen.

Als executive searcher gaan bij mij de alarmbellen direct af wanneer kandidaten zich verstoppen achter overdreven managementjargon. Zeker bij leiderschapsfuncties is dat een slecht teken. Want wie wil er nou een leider volgen die onbegrijpelijk praat?

Moderne leiders moeten juist mensen inspireren en in beweging krijgen. Daarom is het vermogen om zaken simpel te houden zo belangrijk. Het is een van de kenmerken die echt toptalent onderscheidt van de rest.

Lees ook: Deze eigenschap mist op elk cv, maar is cruciaal voor het vinden van toptalent

De kunst van het simplificeren

In mijn dagelijkse executive searchpraktijk valt het mij meteen op: échte toptalenten proberen zich niet beter voor te doen dan ze zijn. Ze kennen meestal hun sterke punten, maar zijn ook open over wat ze nog kunnen verbeteren.

De beste mensen leggen alles glashelder uit, ongeacht hun vakgebied of discipline. Middelmatige kandidaten doen precies het tegenovergestelde tijdens interviews. Ze verliezen zich voortdurend in vaktaal en vluchten in gecompliceerde terminologie. Ze denken indruk te maken, maar het effect is averechts.

Voor mijn boek Toptalent sprak ik met ongeveer 65 leiders uit allerlei werelden. Van de opperbevelhebber der strijdkrachten tot de allerbeste koks. Van ceo’s tot toezichthouders en superspecialisten. Zonder uitzondering waren ze in staat om snel en simpel tot de kern te komen. Ze konden mij als leek diep inzicht verschaffen in de essentie van hun vakgebied.

Marcel Levi als schoolvoorbeeld

Zo sprak ik onder anderen met prof. dr. Marcel Levi. Destijds nog internist en voorzitter van het stafconvent en van de patiëntenzorgcommissie van het AMC-ziekenhuis aan de rand van Amsterdam. Levi werd al benoemd als hoogleraar toen hij 35 jaar oud was.

marcel levi
Marcel Levi is een voorbeeld van een leider die helder communiceert.

Op het moment van het interview bestond de baan van Levi uit vier componenten. Allereerst was dat de patiëntenzorg op de afdeling interne geneeskunde. Daarnaast deed hij onderzoek en gaf hij ook nog gewoon les aan studenten.

Alsof dat niet genoeg is, had Levi er ook nog een stevige managementtaak bij. Als manager van het stafconvent was hij eindverantwoordelijk binnen een model waar de ‘professional in the lead’ is.

Effectief communiceren

Wat is Levi’s grootste talent? Hij kan niet alleen veel ballen tegelijk in de lucht houden, maar blinkt vooral uit in communicatie. ‘Ik kan makkelijk communiceren op alle niveaus en daarnaast is het een persoonlijke missie om dingen simpel en behapbaar te maken’, aldus Levi zelf.

Veel artsen hebben de neiging om dingen nodeloos ingewikkeld te maken én onbegrijpelijk jargon te gebruiken. Lei doet precies het tegenovergestelde. Hij breekt met de norm in de medische wereld.

Maar Levi trekt zich weinig aan van wat ‘hoort’. Tijdens zijn middelbare school haalde hij bijvoorbeeld ook horecadiploma’s. Los van de vakkennis, ook goed voor de sociale ontwikkeling en het leren praten met gewone mensen.

Lees ook: Waarom ‘copycat-leiders’ falen en toptalenten schitteren: lessen van sterrenkok Jonnie Boer

Kruistocht tegen ingewikkeldheid

Tijdens ons interview pakte Levi een leeg vel papier en tekende een helder plaatje over zijn vakgebied. In tien minuten legde hij mij in lekentaal uit waar zijn vak in essentie over gaat. Hij is in staat om zijn specialisaties van interne geneeskunde en hematologie (de studie van bloed, bloedziekten en bloedvormende organen) op eenvoudige wijze te ontrafelen.

Hij begrijpt goed dat dit ook nu nog ongebruikelijk is in de medische wetenschap. Zelf zegt hij daarover: ‘Als je met een groot deel van mijn vakgenoten spreekt over bijvoorbeeld bloedstolling, hebben ze vaak nog de neiging om te roepen dat het ingewikkeld is. Mijn kruistocht is juist om het te zien als gemakkelijk. Het is met de beste intenties heel ingewikkeld gemaakt door mensen die te veel naar de details keken.’

Als hij met patiënten werkt, heeft Levi dezelfde benadering. Hij maakt op heldere wijze duidelijk hoe het zit. Geen jargon, maar in simpele taal vertellen welke behandelmethodes er zijn, en tegelijkertijd ook je mening als specialist niet onder stoelen of banken steken.

Nederlander van het jaar

In 2016 werd Levi door weekblad Elsevier uitgeroepen tot Nederlander van het jaar, vanwege de manier waarop hij het AMC bestuurd had. Daarna nam zijn carrière een vlucht.

In 2017 ging hij naar Londen waar hij chief executive werd van de groep van University College London Hospitals, een vooraanstaande keten van zorginstellingen die bekend staat om het leveren van eersteklas acute en specialistische zorg vanuit meerdere ziekenhuizen. Sinds 2021 is hij voorzitter van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO).

Het zou mij niet verbazen als we Marcel Levi de komende jaren nog een keer terugzien als minister of staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Met zijn vermogen om ingewikkelde dingen toegankelijk te maken, kunnen ook gewone Nederlanders begrijpen waar de politicus het over heeft.

toptalent ralf knegtmans

Toptalent: de 9 niet te onderschatten universele criteria van toptalent is geschreven door Ralf Knegtmans. Het boek is onder meer te bestellen via managementboek.nl.