Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob staat ver boven alle kantoorroddels

Bob is divisiedirecteur van een groot concern. Hij doet zijn best. In deze aflevering staat hij ver boven alle kantoorroddels.

VAN Alexander
AAN Bob
ONDERWERP Elzeline

Hoi Bob,
Ik wou even iets kwijt over Elzeline. Je hebt haar nu ruim twee maanden geleden ­binnengehaald en toen luid verkondigd dat Elzeline een rasverkoopster is met een netwerk van hier tot Tokio. Maar nou ­vragen inmiddels steeds meer managers zich af: waar blijft die new business dan? Het begint echt te broeden binnen de ­organisatie, Bob, je weet hoe dat gaat: de directeur haalt zonder enig overleg ­iemand binnen – kan gebeuren, daarvoor ben je directeur – maar die iemand heeft dan wel meteen erg weinig draaivlak. En nu zie je iedereen denken: eens kijken of en ­wanneer mevrouw eindelijk eens gaat ­scoren. En steeds meer gefluister: ze ­verdient hier een vermogen. Ik vind dat je dit moet weten, Bob. Gaat niet goed zo.
Alexander

Dag Alexander,
Ik neem je mail voor kennisgeving aan. Het zal best zo zijn dat er gefluisterd en geroddeld wordt, dat gebeurt nu eenmaal volop in elk bedrijf, maar ik heb inmiddels één ding heel goed geleerd: als directeur moet je daar vér bovenstaan. Even wel de vraag, want dat wil ik dan wel graag ­weten: wat denken mensen eigenlijk dat ze hier verdient?
Bob

Hoi Bob,
Nou, de een zegt: anderhalve ton, zeker weten. De ander zegt: met alles erop en eraan komt ze aan twee ton. En wat ­mensen ook bezighoudt: wie stuurt haar eigenlijk aan? In ons recente organogram is ze nergens terug te vinden.
Alexander

Alexander,
Ooit heb ik dit geleerd als directeur: laat je nooit uit over salarissen van je mensen, dat betekent geheid hommeles. Dus ­verwacht van mij niet dat ik reageer, al moet ik wel zeggen: die bedragen, die ­kloppen toch echt niet. Nog een les die ik ooit heb geleerd: organogrammen zijn best belangrijk, maar zeker niet heilig. ­Volgens mij valt ze trouwens onder Jos, ik zal het eens checken. Maar daar laat ik het dan ook bij. Ik vind dit allemaal ver ­beneden mijn ­waardigheid.
Bob

Bob,
Nou, nee hoor, ze valt in elk geval niet ­onder Jos. Tenminste: ze zegt voortdurend dat ze rechtstreeks onder jou valt. Ze heeft het steevast over mijn baas dit en mijn baas dat en dan heeft ze het over jou. En dan tovert ze zo’n veelbetekenend lachje tevoorschijn. Ja, dat helpt ook niet, dat mag je best weten. Er wordt nu volop ­gefluisterd dat er iets is tussen jullie. Ik hou ook totaal niet van dat soort ­praatjes, maar zo is het wel, dus dan kun je het maar beter weten.
Alexander

Alexander,
Laat dit duidelijk zijn: dat soort praatjes, daar lách ik om, daar ga ik niet eens op in! Alleen omdat ik wekelijks een bila met haar heb, denken jullie dat ik haar rechtstreeks aanstuur en – toe maar – dat wij ook nog iets hebben? Zijn jullie soms ­jaloers dat zij wél een bila heeft met de directeur en jullie niet? Zijn jullie soms ­jaloers dat ik haar een keer, nou goed, twee keer, misschien drie, heb meegenomen naar Hoofdkantoor en jullie nooit meeneem? Dat soort kantoorroddels, daar sta ik als directeur vér boven.
Bob

Bob,
Dat je haar meeneemt naar Hoofdkantoor, dat verhaal heb ik wel gehoord, maar ik dacht toen: vast weer zo’n roddel. Maar goed, dat moet je zelf weten. Het zorgt er echter allemaal wel voor dat onze ­managers inderdaad jaloers worden, dat ze zich zwaar gepasseerd voelen, dat ze denken dat zij jou heeft ingepakt. Niet zo vreemd toch, dat ze zo reageren?
Alexander

Alexander,
Nog een les die ik ooit leerde: als directeur passeer je vaak mensen en dan maak je je niet geliefd. So be it. Part of the job. En wat betreft die onzin dat zij mij heeft ingepakt – wat kleinzielig! Neem je een keertje, of twee keertjes geloof ik, ­misschien drie, iemand mee uit eten, en dat is dan toevallig een leuke vrouw, en het kippenhok slaat op hol. Gelukkig laat me ook dit volkomen koud.
Bob

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Bob,
Hé, dat wist ik ook niet. Ik had het alleen horen fluisteren dat jullie met elkaar uit eten gaan. En ik maar denken: zielige ­roddel. Nou ja, je moet natuurlijk zelf ­weten met wie je eet en ik kan me best voorstellen dat dan je voorkeur uitgaat naar wat jij een leuke vrouw noemt – maar ik wil je alleen maar zeggen, Bob: het ­veroorzaakt allemaal héél veel onrust.
Alexander

Beste Elzeline,
We hebben vanmiddag weer bilateraal. Ik wou dan even nuchter en zakelijk met je bespreken welke leads je uit hebt staan en hoe groot de kans van slagen is. En o ja, over ons etentje vanavond: vind je het goed als we dit even uitstellen? Sorry, maar het komt ineens heel slecht uit.
Bob

Meer Bob?

Vergeet Sinek en Covey, dit zijn 8 nieuwe leiderschapsgoeroes met inspirerende ideeën

Premium - Neurodivergenten inzetten als kanaries, leiders die burgemeester moeten worden, de intelligentie van welzijn... Deze acht leiderschapsgoeroes komen met inspirerende concepten voor de uitdagingen op de werkvloer.

nieuwe goeroes leiderschap mita mallick rachel botsman greg brenarda

Gratis verder lezen?

Maak snel en eenvoudig een gratis account en krijg toegang tot premium artikelen.

Of heb je al een account? Log dan in.

Om dit bericht te kunnen lezen moet je ingelogd zijn

Vestibulum id ligula porta felis euismod semper. Donec ullamcorper nulla non metus auctor fringilla. Duis mollis, est non commodo luctus, nisi erat porttitor ligula, eget lacinia odio sem nec elit. Donec id elit non mi porta gravida at eget metus.

Integer posuere erat a ante venenatis dapibus posuere velit aliquet. Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Etiam porta sem malesuada magna mollis euismod. Curabitur blandit tempus porttitor. Maecenas sed diam eget risus varius blandit sit amet non magna.