In de vorige column ging ik in op het tweede criterium van toptalent: passie en zelfmotivatie. Omdat ik al eerder een column gewijd heb aan criterium nummer drie (Pieken op het juiste moment met Ireen Wüst) staat deze keer het vierde criterium centraal.
Ik ga dieper in op een andere cruciale eigenschap van toptalent, namelijk leervermogen. De afgelopen decennia is de noodzaak van constante ontwikkeling van talent steeds meer gemeengoed geworden.
Misschien herinner je je de reclamespotjes waar kinderen aan de keukentafel een spelletje doen en één van de ouders – een makelaar onroerend goed in dit geval – naar boven vertrekt om nog wat huiswerk te maken.
In een tijdperk waar waarin je loopbaan zich meestal niet bij één, maar meestal bij een hele serie werkgevers afspeelt en het volledig omscholen gedurende je carrière ook steeds normaler wordt, is het begrip lifetime employment in rap tempo vervangen door lifetime education. Deze stroming, ook wel aangeduid met de fraaie Franse term éducation permanente, is inmiddels onomkeerbaar.
Lees ook: De 9 universele criteria van toptalent
Kennis is net als verse vis
In zijn standaardwerk Use both sides of your brain doet managementauteur en psycholoog Tony Buzan er nog een schepje bovenop. Volgens hem moet iedereen in zijn carrière zijn kennis 25 tot 30 keer vernieuwen. Hij deed deze voorspelling overigens ruim voordat internet en digitalisering hun intrede hadden gedaan.
Je kunt er daarom gevoeglijk van uitgaan dat dit aantal in het huidige tijdgewricht alleen maar zal stijgen. Met de komst van artificiële intelligentie is kennis dus ongeveer net zo lang houdbaar als verse vis.
Iedereen kijkt tegenwoordig bij elkaar over de virtuele heg. Concepten en strategieën liggen in no time op straat. Bedrijven die in staat zijn om de beste mensen aan te trekken en zich continu spiegelen aan de allerbeste concurrenten om het vervolgens nog beter te willen doen, zullen de oorlog winnen.
Wanneer ze in staat zijn om innovatie op een bijna structurele basis te integreren in hun bedrijfsprocessen, zullen ze daarmee een duurzaam concurrentieel voordeel creëren. Kennis op zich wordt daarmee minder relevant dan de snelheid waarmee organisaties in staat zijn om nieuwe kennis te verwerven en deze effectief te toe te passen.
Cruciale eigenschap: leervermogen
Het vermogen om te leren en – minstens zo belangrijk – de snelheid van leren, zijn cruciale kenmerken van toptalent. Dit laatste is universeel en geldt zowel in de wereld van het bedrijfsleven, de wereld van topsport of in het wetenschappelijke domein.
Een belangrijke vraag is of top potentials op een andere manier leren dan leeftijdgenoten die over minder potentieel beschikken. Wetenschappelijk onderzoek onderschrijft deze stelling. Onder anderen de Japanse onderzoekers Ikujiro Nonanka en Hirotaka Takeuchi hebben er in hun standaardwerk The knowledge-creating company specifieke aandacht aan besteed.
Uit hun werk blijkt dat met name het informele leren, waarbij bepaalde cruciale vaardigheden van elkaar worden afgekeken, veel effect sorteert. Minstens zo opvallend is het feit dat zeer getalenteerden zelf heel bewust invloed uitoefenen op hun leeromgeving.
Het echte toptalent neemt daar bijna altijd een proactieve rol in. Wanneer de omgeving niet in staat is om de gewenste prikkels te geven, zoekt het toptalent zelf een omgeving waar dit wel gebeurt.
Met andere woorden: het toptalent kiest zelf grotendeels de coach en de leeromgeving en niet andersom. Toptalent geeft daarmee zelf invulling aan de persoonlijke ontwikkeling door het blijven stimuleren van het eigen leervermogen.
Wat is leervermogen eigenlijk?
Maar wat is nu de definitie van leervermogen? In mijn boek Agile Talent omschrijf ik het als ‘De wil en het vermogen om te leren van nieuwe ervaringen en om het geleerde vervolgens snel toe te passen om optimaal te presteren in nieuwe uitdagende situaties’.
Belangrijk is om te beseffen dat leervermogen ook het vermogen behelst om bestaande visies en werkwijzen los te laten (ontleren). Mensen die hoog scoren op leervermogen, leren meer en sneller van nieuwe situaties.
Ze zijn voortdurend actief op zoek naar feedback van de juiste mensen die expert knowledge bezitten. Ze zoeken graag nieuwe uitdagingen en blinken uit in het herkennen van patronen in onbekende situaties. De Engelse term voor leervermogen is learning agility.
Monique Valcour omschrijft het zo in Harvard Business Review: ‘Learning agility is the capacity for rapid continuous learning from experience. It means giving up what may have worked in the past‘.
Hoe kun je dit meten?
Er zijn allerlei manieren om leervermogen te meten, maar als je het op een gevalideerde en betrouwbare manier wilt doen, is het inzetten van een gerichte leervermogentest geen slecht idee.
Eén van de gangbare online tests hiervoor wordt verstrekt door Assessio (voorheen HFM). Zij meten leervermogen langs vier assen (change agility, people agility, mental agility en results agility). Daarnaast brengen ze de zelfperceptie van de kandidaat in kaart.
Mensen die hoog scoren op self-awareness kennen hun sterke en zwakke punten meestal erg goed. Ze hebben vaak een sterke focus op het verbeteren van zichzelf, zeker als ze ook hoog scoren op de result agility, en hun algehele bereidheid om te leren is hoog. Mensen met dit profiel hebben vaak een behoefte om eerlijke feedback te ontvangen, omdat ze zich bewust zijn dat dit een boost geeft aan hun leervermogen.
Goede voorspeller van leiderschap
Leervermogen is in mijn ogen niet alleen één van de allerbelangrijkste eigenschappen van toptalent. Het is ook een enorm goede voorspeller van leiderschap- en managementrollen in de snel veranderende corporate context.
In een wereld die sneller dan ooit verandert, doen werkgevers er daarom verstandig aan om hun mensen niet langer vooral te selecteren op diploma’s en ervaring, maar op leervermogen en aanpassingsvermogen.
Het lijkt een hele stap, maar in de praktijk die onophoudelijk in beweging is, die nieuwe vragen en eisen stelt, zal het je bedrijf verder brengen dan te vertrouwen op klassieke criteria die slechts een schijnzekerheid bieden. Bovendien hebben ook die hun houdbaarheid allang overschreden.
