Een authentiek persoon is vandaag de dag op de eerste plaats trouw aan zijn eigen persoonlijkheid. Hij of zij is ‘echt’. Speelt geen rol. Zit goed in z’n vel. Is origineel en volledig zichzelf.
Kortom, een mens van vlees en bloed. Dus omarm je afwijkingen, die horen immers bij jouw karakter. Want een authentiek iemand houdt van zichzelf, waardoor anderen van hem of haar gaan houden.
Authenticiteit als deugd
Althans, zo wordt ‘authentiek’ vandaag de dag uitgelegd door zelfbenoemde therapeuten, coaches en andere wonderdokters die hun goedbedoelde advies van de daken schreeuwen als de uitverkoren weg voorwaarts.
En zeg nou eerlijk, dat klinkt toch heerlijk. Jezelf zijn. Welke leidinggevende wil dat nou niet?
Lees ook: Veel leidinggevenden denken dat ze authentiek zijn als ze zich gedragen zoals ze zijn
Dennis Wiersma was ook authentiek
Maar wat moeten we in dat kader denken van Dennis Wiersma, de net opgestapte minister van Onderwijs die nu naar eigen zeggen hard aan het werk is om iets minder zichzelf te zijn. Was hij in het verleden te authentiek?
En Gerard Sanderink? Die is ontegenzeglijk 100 procent authentiek. Dat hij door al die authenticiteit inmiddels de controle kwijt is over zijn bedrijven Centric, Oranjewoud en Strukton, is in dit geval ‘all in the game’?
En hoe zit het met Matthijs van Nieuwkerk? Die was toch waarschijnlijk ook vooral zichzelf, toen hij jarenlang achter de schermen van DWDD zijn medewerkers op zijn geheel eigen, authentieke wijze toesprak.
Moeite
Laat ik er niet omheen draaien: ik heb grote moeite met het containerbegrip ‘authenticiteit’.
Oproepen tot authenticiteit is net zoiets als gasten aan de voordeur verwelkomen met het amicale ‘doe alsof je thuis bent’. De intentie is in orde, maar het is niet uitgesloten dat je je wezenloos schrikt als bezoekers feitelijk gehoor gaan geven aan zo’n oproep.
Ik kan leidinggevenden de populaire, hedendaagse vertaling van authenticiteit eigenlijk alleen maar met klem ontraden. Het is namelijk een woekering van het ‘ik, ik en nog eens ik’-tijdperk waarin we leven.
Vakmanschap, dienstbaarheid en bescheidenheid zijn voor een bestuurder eindeloos veel indrukwekkender.
Lees ook: Je authentieke zelf omarmen is helemaal niet zo goed voor je creativiteit
Beschaving
Wat is er mis met het begrip ‘beschaving’, als fundamentele leidraad voor hoe we als mensen met elkaar omgaan?
Waarom niet de algemeen geaccepteerde omgangsvormen als uitgangspunt nemen, rekening houden met een ander, in plaats van jouw persoonlijke agenda en eigen eigenaardigheden als hoogste maatstaf van authenticiteit propageren.
Voor leidinggevenden kan daaraan de raad gekoppeld worden dat je er in gezelschap niet naar hoeft te streven om in de volle lengte en breedte jezelf te kunnen zijn. Daarvoor ben je niet op die post benoemd. Het gaat niet in de eerste plaats om jou als individu, maar om de positie die je inneemt.
Verantwoordelijkheden
Want de ware leidinggevende neemt zijn verantwoordelijkheden serieus, niet zozeer zichzelf. Het verdient de voorkeur om als leidinggevende een rol te vertolken die past bij het moment en de setting. Hij of zij voelt zich pas echt op zijn gemak als anderen zich op hun gemak voelen.
Lees ook: Zo vergroot jij als leider je betrouwbaarheid
We mogen wat mij betreft zo snel mogelijk terug naar de oorspronkelijke, inmiddels bijna vergeten betekenis van het begrip authentiek. Naar de omschrijving zoals die ook te vinden is in de dikke Van Dale: ‘echt’ in de zin van ‘geloofwaardig’ en ‘betrouwbaar’.
Dat is het soort leidinggevende dat we allemaal graag zien.
Grote geheel
Geloofwaardig en betrouwbaar. Door op de eerste plaats rekening te houden met het grote geheel, met de mensen om je heen en met je verantwoordelijkheden (in plaats van met jezelf).
De moderne slingers, toeters en bellen van het begrip ‘authentiek’ kunnen wat mij betreft bij het grof vuil. Terug naar de bron, dat is mijn advies.
Lees ook deze artikelen van Rob Huisman:
- Ralph Hamers krijgt de volle laag voor omstreden loonsverhoging, dat verdient hij niet
- Waarom de governance van Ajax al 25 jaar schuurt, piept en knarst
