Sharon Hilgers (32) startte in de zomer van 2011 als zzp’er een webshop voor haar zelfgemaakte sieraden. In 2015 opende ze haar eerste My Jewellery-boetiek in Den Bosch.
Vandaag telt haar bedrijf – naast een florerende webshop – 26 vestigingen in Nederland én België en verkoopt het merk naast sieraden ook kleding. Deze maand kondigde Hilgers aan dat binnenkort in Keulen de eerste Duitse vestiging volgt.
The Founder
In de interviewserie The Founder spreekt MT/Sprout Nederlandse ondernemers over de vindingrijkheid en het doorzettingsvermogen waarmee ze hun bedrijf van de grond kregen. Wat zijn hun gedachten, gevoelens en acties achter grote beslissingen? Ze delen hun onzekerheden, fouten en belangrijkste lessen. Lees meer interviews uit de serie »
Sharon Hilgers van 25 onder 25 naar Top 100 Jonge Miljonairs
In 2020 realiseerde de ondernemer, die in 2013 een plek had op de MT/Sprout 25 onder 25, een winst van 5,9 miljoen euro. Een slordige 50 procent groei ten opzichte van het jaar ervoor. De omzet steeg met een vergelijkbaar percentage.
Het maakt dat Hilgers dit jaar op 32-jarige leeftijd Quote’s Top 100 Jonge Miljonairs binnenstormt. Ze is direct de rijkste dame in de lijst met een geschat vermogen van 45 miljoen euro.
Wat drijft je?
Sharon Hilgers: ‘Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt. Ik maakte op mijn twaalfde al sieraden en gaf workshops. Ik had nooit verwacht dat ik hier überhaupt zou staan en het idee dat ik mijn eigen salaris zou kunnen betalen was al fantastisch. Dat maakt volgens mij dat ik mijn grenzen steeds weer verleg. Daarvoor kom ik uit bed. De innovatie van het merk, de stretch die je kan maken. Dat werkt verslavend.
Voorbeeld? We openden in november 2021 in Antwerpen onze eerste winkel in België. Dat was super spannend, want er zit een flinke investering in het pand. Als je dan op de eerste dag een enorm rij Vlaamse meisjes voor de winkel ziet staat, dan is dat enorm leuk én een geruststelling. België gaat wel goed komen. Tegelijkertijd denk je: en nu door naar Parijs!’
Hoe belangrijk was timing voor het succes van My Jewellery?
‘De meeste e-commercespelers waren al tien jaar actief voordat ik begon. Ik startte in 2011 als online merk en was dus relatief laat. Maar dat was wel op het moment dat sociale media heel groot werden. We hadden Hyves net achter de rug, Facebook maakte een opmars. Een social aanpak ontbrak bij veel bedrijven. Daar heb ik als merkbouwer van geprofiteerd.
Als ik daarvoor al e-commercespeler was geweest, dan had ik vooral technisch het verschil moeten maken. Maar dat ligt me minder. Ik begon vanuit het inspirationele en verbinden met de klant. De timing van de social opmars sloot daarom goed aan bij mijn kwaliteiten.’
Welke keuzes waren cruciaal voor de groei van My Jewellery?
‘Dat is misschien wel de keuze om altijd door te zetten en voor elk probleem zelf de oplossing te vinden. ‘Waarom lukt dit nou niet?’ ‘Hoe had ik het beter kunnen doen?’ Ik reflecteer en handel continu. Dus er is eigenlijk geen moment geweest dat ik drastisch een andere richting in ben geslagen om verder te groeien. Ik denk dat groei voortkomt uit een opeenstapeling en voortdurende monitoring van beslissingen die je niet te laat moet nemen.’
Ik ben heel blij dat we de afgelopen tien jaar geen investeerders aan boord hebben gehad. Ik heb daardoor iedere keuze zelf bewust kunnen maken
Ben je een twijfelaar of overtuigd beslisser?
‘Ik twijfel nooit. Ik heb een heel uitgesproken mening over alles wat ik zie. Het is voor mij wit of zwart.’
Wat als je ernaast blijkt te zitten?
‘Als jonge, beginnende ondernemer schoot ik nog wel eens in de reflex van: had die persoon het niet anders kunnen doen? Maar het is verkeerd om in de slachtofferrol te schieten. Ik heb door het bedrijf geleerd dat de enige persoon die ik kan aanspreken ikzelf ben. Blijkbaar heb ik dan iets niet goed gedaan.
Zolang je die insteek houdt, blijf je verbeteren en blijf je mensen ook meekrijgen in die groei. Dat is uiteindelijk de basis van een snel groeiend bedrijf. Je moet iedere week weer alle mensen mee krijgen. Mensen doen het werk. Mensen bepalen de cultuur en mensen bepalen of ik nog plezier heb.’
Vooralsnog heb je alle groei van My Jewellery gefinancierd uit eigen middelen. Mijd je bewust extern groeigeld?
‘Ik ben heel blij dat we de afgelopen tien jaar geen investeerders aan boord hebben gehad. Ik heb daardoor iedere keuze zelf bewust kunnen maken en het daardoor beheersbaar gehouden. Ik kon geen gekke stappen maken, omdat de zakken geld niet voor het oprapen lagen. Ik moest de groeistappen kunnen overzien.
Ik heb altijd gewerkt volgens het principe: hoe kunnen we hetgeen we online hebben verdiend weer investeren in bijvoorbeeld b2b, retail of marketing? We zitten nu wel in een fase waarin we een volwassen Nederlands bedrijf zijn. We willen een nichemerk blijven en geen allemansmerk worden. We moeten voor onze doelgroep spannend blijven.
Dat betekent wel dat die exponentiële groei anders vorm krijgt. Daarom is onze blik nu ook gericht op het buitenland. Om de groei en de potentie over de grens te kunnen vergroten en een tijdje sneller te kunnen schaken zou groeigeld interessant kunnen zijn. Maar voor mij is dat nu, na tien jaar, pas het moment om daarover na te denken.’
Hoe borg je vernieuwing binnen je bedrijf?
‘Dat ging altijd heel makkelijk, maar soms vraag ik me af hoelang we snel kunnen blijven schakelen. Die vernieuwing een plek geven binnen het bedrijf is voor mij nu de grootste uitdaging op de lange termijn. Voor heel veel mensen is het ook prettig om niet voortdurend te vernieuwen. Nu teams groter worden en we een goed functionerend managementteam hebben, is het belangrijk om te kijken naar de continuïteit. Moeten we nu bijvoorbeeld een innovatieteam oprichten, vrij van de organisatie? Daar denk ik nu over na.’
Wat zou je als ondernemer nog graag willen leren?
‘De centrale vraag voor mij is: hoe daag ik mezelf uit zodat het bedrijf blijft groeien? Ik weet dat het goed gaat in de fase waarin we nu zitten. Maar ik wil dat het volgend jaar nóg beter gaat. Wat moet ik daar allemaal voor overwinnen en leren? Ik wil leren daar super bekwaam mee om te blijven gaan en de juiste stappen op het juiste moment te zetten. Ik hoop dat ik dat kan volhouden, want het is ook intens.’
Ik heb in het begin wel eens een product uitgekleed om de marge te verbeteren. Dat zijn nooit goeie keuzes
Twijfel je daar aan?
‘Ondertussen staat mijn leven tien jaar in het teken van mijn bedrijf en je kunt wel zeggen dat het uit de klauwen is gelopen. Dat vraagt ook om reflectiemomenten, want maak ik die keuze voor het bedrijf nog steeds zo bewust of het beheerst het mij?’
En?
‘Ik vind het nog steeds het allerleukste wat er is. Dus ik blijf het nog wel even doen.’
Wat heb je vanwege het ondernemerschap moeten laten?
‘Ik ben altijd heel serieus geweest in mijn twintiger jaren. De groei van het bedrijf stond altijd voorop. Ik heb wel altijd leuke dingen ernaast gedaan, maar niet met volle overgave. In het begin ging ik nog wel langer op vakantie, maar dat doe ik niet meer. En als ik een paar dagen weg ben, dan heb ik mijn hele notitieboek volstaan met allerlei dingen die moeten gebeuren.
Langzaam pas je je levensstijl aan. Dat gaat heel geleidelijk, net als de groei van het bedrijf. De focus kwam steeds meer op het bedrijf. Dat betekent ook dat ik van een grote vriendengroep nu nog maar enkele vriendinnen over heb. Daar staat tegenover dat ik mijn passie heb gevonden en daarvoor ben ik écht dankbaar. Ik was hiervoor docent Frans en leefde van vakantie naar vakantie. Dat was heerlijk, maar ik leefde niet mijn passie.’
Wat is je grootste ondernemersfout geweest?
‘Ik denk dat ik veel fouten maak en dat we die ook altijd weer oplossen. Ik heb in het begin bijvoorbeeld wel eens een product uitgekleed om de marge te verbeteren. Dan ga je inleveren op kwaliteit en dat zijn nooit goeie keuzes. Op de korte termijn pak je je winst, maar op de lange termijn ben je niet goed bezig en lever je een slecht product af. Dat kan je je niet permitteren.’
Denk je na over een toekomst van My Jewellery zonder jou?
‘Eigenlijk ben je daar als ondernemer voortdurend mee bezig. Door te bouwen aan je bedrijf, teams te formeren en het delen van verantwoordelijkheden ben je indirect ook pilaren aan het zetten. Zodat het bedrijf goed blijft functioneren op het moment dat je er niet zou zijn. Je wilt teams die zelf keuzes maken. En dat is een beetje een wisselwerking tussen wat ik wil en waar het team klaar voor is en waar ik zelf ook klaar voor ben.
Als ik een weekend niets doe komen alle oplossingen zo, ploep, uit de lucht vallen
Op collectieniveau wil ik nu graag nog de finale beslissing maken, maar ik kan best wel een keer in de weg gaan zitten. Als ik tien jaar ouder ben, snap ik dan nog wel mijn doelgroep? Ik geloof dat een bedrijf opbouwen tot een bepaald niveau vaak te maken heeft met de founder. Op een bepaald punt is het een kwestie van schalen en moet je vooral de juiste mensen voor de juiste plekken aannemen. Als dat afhankelijk moet zijn van een founder, dan heb je dat niet zo goed opgebouwd.’
Dé tip die je een beginnende ondernemer mee wil geven..
‘Wees je heel bewust van de stappen en de keuzes die je maakt. En onderneem creatief. Start niet gelijk met enorme budgetten want er komt direct een heleboel verantwoordelijkheid bij kijken. Als je geduld hebt en er hard voor wil werken, dan kan je dingen organisch laten groeien, ook in deze tijden. Zo zie ik veel meiden allerlei bedrijfjes opbouwen op TikTok. En heel belangrijk: je moet het echt zelf doen. Iedereen kan adviezen geven, maar je staat er alleen voor. En daar moet je ook bereidheid in vinden.’
Ondernemen is eenzaam?
‘Dat hoort er wel bij. Ik zal je een voorbeeld geven. We waren net gestart, zo’n acht jaar geleden en ik dacht: één team, één taak. Ging dat team een keer zonder mij uit eten. Dat stak. Ik dacht dat ik erbij erbij hoorde, was het gevoel dat bleef hangen. Je moet dat stukje eenzaamheid ook omarmen. Je moet je rug kunnen rechten in iedere sociale situatie. Maar zeker als je jong bent, zoek je meer sociale bevestiging.’
Hoe is dat als leider en eigenaar van een groeibedrijf?
‘Dat voelt af en toe best eenzaam. Eenzaam in die zin, dat de dingen die in je hoofd spelen voor heel veel mensen niet herkenbaar zijn. Problemen of uitdagingen waar ik tegen aanloop kun je niet altijd met iedereen delen. Eerder was het nog, klein bedrijf, kleine problemen. Toen kon ik nog heel goed adviezen uit mijn omgeving meenemen. Op een gegeven moment is het zo’n grote organisatie, dan zit het ‘m in heel andere vraagstukken. Dan moet je zelf oplossingen vinden. Dat geeft soms gevoelens van eenzaamheid.’
Hoe deal je daarmee?
‘Goed voor mezelf zorgen. Als ik een pittige week heb gehad, hou ik het weekend leeg zodat ik bijvoorbeeld eindeloos kan wandelen of bankhangen. Op dat moment denk ik echt nergens aan. En als ik een weekend niets doe, dan weet ik één ding. Dan komen alle oplossingen zo, ploep, uit de lucht vallen.’
Lees meer interviews uit de serie The Founder:
- Raymon Pouwels (Go Sharing): ‘Ik heb nu minder bewijsdrang’
- Ferry Zonder (Veloretti): ‘Ik wil een speedboot zijn, geen olietanker’
- Arthur Valkieser (Hydraloop): ‘Problemen zie ik niet als obstakel, maar als gunst’
