Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob ontdekt empathie

Bob is divisiedirecteur van een groot concern. Hij doet zijn best. Deze keer laat hij zich van zijn empathische kant zien.


VAN Bob
AAN Alexander
ONDERWERP Ruud

Hoi Alexander,
Weet jij wat er met Ruud aan de hand is? Ik zat net met hem in een meeting en hij zei bijna niks. Het leek alsof hij helemaal afwezig was. Ik maak me daar een beetje zorgen over. Ik lees de laatste tijd overal verhalen dat je als manager goed op moet letten of je werknemers geen ­symptomen vertonen die kunnen ­duiden op bijvoorbeeld een naderende depressie. Nou, nauwelijks iets zeggen ­tijdens een meeting, dat lijkt me wel een symptoom, toch? Zeker als het om Ruud gaat, die normaal toch altijd minstens 10 keer per meeting héél omstandig uitlegt dat ­problemen structureel, integraal en ­intrinsiek ­moeten worden aangepakt – wat overigens best ­vermoeiend is. Maar dit is ook weer niet goed, dit is het andere ­uiterste, dit baart me gewoon zorgen. Dat komt natuurlijk ook omdat ik onlangs de workshop EMVL (Empathisch ­Management voor Leidinggevenden) heb gevolgd. Dan let je plotseling op dat soort dingen.
Bob

Bob,
Ik snap precies wat je bedoelt! Ik heb Ruud deze week ook in een meeting meegemaakt – en ook: helemaal stil. Op jouw aandringen heb ik ook die workshop EMVL gevolgd en dan ga je daar inderdaad op letten. Heel goed trouwens van ons, zo naar onze mensen leren kijken, alsof het zeg maar mensen zijn. Ik heb zelfs onlangs aan Rosa gevraagd hoe het nou met haar thuis ging. Ik had signalen ontvangen dat het niet goed ging in haar relatie (haar vriendin Helga vertelde tijdens de lunch aan iedereen die het wilde horen dat het niet goed ging in Rosa’s relatie). Toen ben ik gewoon het gesprek aangegaan! En ­huilen zeg! Helaas moest ik meteen weer naar een ingelaste meeting, dus weet ik nog steeds niet hoe ernstig het echt is. Hoop niet al te ernstig trouwens, want zij is verantwoordelijk voor de procesgang van de Q4-cijfers en het zou pas echt een ramp zijn als daar vertraging in komt. Dat zou ik haar dan ook wel zeggen, want ­empathie is volgens mij ook dat je je ­mensen blijft aanspreken op hun targets.
Alexander

Alexander,
Mooi dat je dat doet, zo’n gesprek van mens tot mens. Is ze er overigens al mee ­begonnen, met de Q4-cijfers? Misschien kun je dat in een volgend gesprek even nagaan, want ik moet er niet aan denken zeg, dat we wéér zouden achterlopen. Ik hoor ze al op Hoofdkantoor, te meer daar ze daar empathisch leiderschap nog niet hebben ontdekt. Maar goed, ik begrijp ook dat je het druk hebt. Ja, vertel mij wat: ik heb nou al drie keer een afspraak met Arend Jan moeten uitstellen, je weet wel, die onlangs zijn vrouw heeft verloren, of was het nou zijn dochter? Nou ja, zoiets hakt er best in natuurlijk, en dan is het toch goed dat je dat als leidinggevende ook ­bespreekbaar maakt? Wat dat betreft zijn we best goed bezig, vind je niet?
Bob

Bob,
Hé zeg, dat wist ik niet, van Arend Jan. Vandaar dat hij een tijdje terug twee ­weken afwezig was! Wat trouwens best lastig was, want we waren net begonnen om de workflow te herstructureren, en dan heb je toch zijn excelsheets nodig. Toen hij terug was heb ik hem daar dan ook nog wel op ­aangesproken, wat achteraf dan wellicht niet zo tactisch was. Maar ja, je moet ook maar net weten dat iemand zijn vrouw of dochter verloren heeft. Ik heb dat deel van de workshop – Hoe Zie Ik Tijdig Potentiële Psychische Schade? – ­trouwens ook ­gemist omdat ik teruggeroepen werd voor een ingelaste meeting. Zal ik nu maar eens ­vragen hoe het met hem gaat?
Alexander

Alexander,
Doe maar. Ik kan het ook doen, maar ik zie het er qua agenda deze noch ­volgende week van komen en jij kent hem beter, denk ik, als mens. Vraag hem dan meteen ook even of hij Rosa kan helpen als zij haar procesgang niet op tijd afkrijgt? ­Overigens denk ik dat het juist heel goed is als ­mensen met psychische problemen zich op hun werk concentreren, qua ­afleiding. Misschien moeten we tijdens dat soort ­gesprekken dit punt ook meer aanroeren, als advies.
Bob

Bob,
Prima advies! Ik zal het Arend Jan melden, en Rosa ook, al zie ik voorlopig geen ­gaten in mijn agenda. Wat doen we intussen trouwens met Ruud?
Alexander

Alexander,
Dat zeiden ze op die workshop: vraag het gewoon, neem het initiatief!
Bob

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Bob,
Doe ik! Moet nu eerst even naar een ­ingelaste meeting, dan naar Londen, daarna lang weekend. Maar als ik woensdag terugben mail ik hem meteen, oké?
Alexander

Alexander,
Prima. Misschien is het wel echt ernstig en dan moet je er als leidinggevende – en als mens – toch bovenop zitten.
Bob

Meer Bob de manager?

Hoe hard rent een garnaal op een loopband? De simpele truc waarmee Elon Musk altijd zijn zin krijgt

Elon Musk bespeelt de media als geen ander. Met een simpele tweet over een rennende garnaal zet hij de Amerikaanse overheid te kijk. Zijn methode is even simpel als briljant, ziet investeerder Jeroen Bertrams.

elon musk media garnaal loopband

Elon Musk is misschien wel de meest succesvolle serial-entrepreneur ter wereld. Hij is (min of meer) oprichter van PayPal, Tesla, SpaceX, Neuralink, OpenAI, The Boring Company en nog een stuk of vijf bedrijven. Knap hoe hij in staat is om al die bedrijven in het oog te houden en ook nog eens een andere aangekocht bedrijf, X, te vullen met zijn gedachten.

Ik volg al enige tijd het X-account van Elon Musk. Hoewel hij praat over uiterst serieuze zaken – met name nu hij een soort onofficiële rol heeft gekregen in de Trump regering – beschouw ik het af en toe als een cabaretvoorstelling. Elke dag heeft hij wel een tweet of een reactie die zo absurd is dat ik moeite heb om mijn lach in te houden.

Lees ook: Hoe Elon Musk en de PayPal Mafia de macht grijpen in het Witte Huis

Media bespelen

Het opvallende (en volgens veel mensen het gevaarlijke) is wel dat hij met zijn berichten in toenemende mate de media bespeelt en beheerst. Dat doet hij uiterst knap.

Voor ondernemers is het uitermate interessant om te zien op welke wijze Musk in staat is om zijn berichten viraal te laten gaan. Hij creëert een slimme waterval van reacties op zijn eigen berichten, die hij vervolgens weer retweet. En mensen die tegen hem zijn, trappen er met open ogen in. Hun berichten worden op uiterst nuchtere wijze tegen hen gebruikt. Zo blijft het balletje rollen en blijft er aandacht gaan naar de ideeën van Musk.

Musk is de leider van DOGE, het Department of Government Efficiency, een semi-officiële organisatie die tot doel heeft om ‘verkeerde’ uitgaven van de Amerikaanse overheid te beëindigen. Ze zijn uitermate voortvarend van start gegaan. Dat kunnen ze ook, want bij DOGE werken, volgens Musk, de allerbeste engineers die in rap tempo toegang krijgen tot overheidsfinanciën en met algoritmes heel snel ‘ongewenste’ uitgaven vinden.

Garnaal op een loopband

Hoewel er uiteraard tegengas is, weet Musk op vrij gemakkelijke wijze al die weerstand te ridiculiseren. Afgelopen week nog maakte hij bekend dat de Amerikaanse overheid 3 miljoen dollar subsidie heeft verstrekt aan iemand die wilde onderzoeken hoe snel een garnaal op een loopband kan rennen.

Dat het bedrag achteraf een stuk lager bleek te zijn, doet er niet toe. Het nieuws is overal verspreid (met hilarische filmpjes tot gevolg zoals hier en hier). Met als resultaat dat veel Amerikanen het eigenlijk allemaal wel prima vinden. Want: waarom zou je belastinggeld in rennende garnalen steken? Dat Musk daarnaast ook allerlei nuttige zaken wil beëindigen, doet er niet meer toe.

Lees ook: Elon Musk is te machtig: Europa moet digitaal onafhankelijk worden

Sinds een paar dagen heeft Musk USAID in zijn vizier. Die organisatie besteedt jaarlijks miljarden aan onzin, zo vindt Musk. Wat hem betreft wordt de organisatie volledig opgedoekt. Volgens hem is de organisatie mede verantwoordelijk voor covid (hier) en financiert het onder meer transgender opera’s (een van zijn kinderen is nota bene transgender) en steekt het geld in transgender stripboeken. Met dit soort kleine haakjes weet Musk een hele organisatie in een kwaad daglicht te zetten en zijn doel (waarschijnlijk) te bereiken.

Les voor ondernemers

Als ondernemer kun je leren van de wijze waarop Musk de media bespeelt. Op LinkedIn zie ik vaak berichten van startups waarom ze hun gehele product proberen te beschrijven en pushen. Saai allemaal. Ik lees het na één regel al niet meer. Veel te wollig. Niet scherp genoeg.

Het zou een stuk slimmer zijn om een heel klein (maar briljant) stukje van het product te beschrijven. Welke pijnlijke probleem los je nu eigenlijk op? Wat is jouw haakje? Dat wil ik lezen. Dan kijk ik verder en kun je interesse opwekken in het volledige product.

Denk er maar eens over na: als jij Elon Musk was, hoe zou jij dan jouw product verkopen? Hoe zorg jij ervoor dat ze over jou gaan praten? Heel plat gezegd: wat is jouw ‘garnaal’?

Lees ook deze columns van Jeroen Bertrams:

8 irritante types op de werkvloer – en hoe daar toch de positieve dingen van te zien

Je kent ze wel: die collega die overal 'ja, maar' op zegt of die betweter die altijd gelijk moet hebben. Irritant? Zeker. Maar juist deze 'lastige' types kunnen onmisbaar zijn voor je team, schrijft innovatie-expert Simone van Neerven. Kijk maar eens anders naar hun gedrag.

irritante collega's werkvloer kantoor
Foto: Getty Images

Johan Cruijff wordt wereldwijd gezien als een van de beste voetballers aller tijden. Niemand anders dan hij doorgrondde het spelletje zo intens. Hij werd geroemd om zijn techniek, snelheid en spelinzicht. Maar hij was ook iemand die het vaak beter wist. Hij kwam met talloze ongevraagde adviezen op de proppen en gaf opdrachten aan zijn medespelers.

Cruijff floreerde onder trainers die daar goed mee om konden gaan. In zijn beginjaren bij FC Barcelona vormde hij een magische combinatie met Rinus Michels.

Maar toen die half 1975 werd ingeruild voor trainer Hennes Weisweiler, zakten de prestaties van het team direct in. Weisweiler stond erom bekend geen raad te weten hoe om te gaan met sterspelers en het boterde dan ook helemaal niet met Cruijff. Toen Cruijffs contract een jaar later afliep, wilde hij alleen bijtekenen als Michels zou terugkeren. En zo geschiedde.

Omgaan met onmogelijke collega’s

Cruijff was niet de makkelijkste om mee samen te werken. Maar als hij in zijn kracht werd gezet, dan was hij niet te stoppen. Daarin zit een parallel met de werkvloer. Want ook daar moeten verschillende types met elkaar samenwerken.

Omgaan met lastige collega’s blijkt een van de meest uitdagende aspecten op de werkvloer te zijn, zo blijkt uit talloze onderzoeken. En op bijna iedere werkplek zijn ze wel te vinden, van die collega’s die het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen.

Maar je groen en geel ergeren en niets doen verergert de situatie en zal snel leiden tot conflicten. Hoog tijd dus om de positieve kanten te zien van die onuitstaanbare collega’s.

Acht irritante types op de werkvloer

#1 De ja-maarder

Gooit altijd de kont tegen de krib en komt voortdurend met bezwaren. Deze medewerkers zijn fantastisch als je weer eens iets groots gaat implementeren, zoals een IT-systeem of een procesverandering. Want deze mensen zien alle beren op de weg en helpen je om de risico’s in kaart te brengen waardoor er geen puinhoop ontstaat als je overgaat op de nieuwe manier van werken.

#2 De ja-enner

Ben je net lekker toe aan het werken naar een besluit, wordt de boel weer opengegooid met “Ja, en ….”. Deze types zijn ideaal voor brainstorms, want de stroom aan ideeën houdt nooit op. Maar houd ze ver weg als je projecten gaat implementeren, want anders haal je helemaal nooit meer een deadline.

#3 De controlfreak

Wil van de hoed en de rand weten en overal grip op houden. Deze types kunnen ontzettend irritant zijn als ze zich gaan bemoeien met jouw werk, maar zijn ideaal om een implementatie van een verandering te leiden. Ze zitten strak op het proces, waken erover dat niets over het hoofd wordt gezien en zorgen dat de deadlines worden gehaald.

#4 De volharder

Bijt zich in iets vast en laat zich dan niet meer van de wijs brengen. Die standvastigheid wordt weleens verward met stugheid, maar zorgt er juist voor dat iedereen continu op scherp wordt gezet en dat het team niet van de rails af raakt, ook als het even moeilijk wordt.

#5 De aanpakker

Gaat al in de actie nog voordat er helder is wat er precies moet gebeuren of afspraken zijn gemaakt. Dit kan contraproductief zijn en tot veel extra werk zorgen. Maar deze persoon is goud waard, want ben je met iets nieuws of innovatiefs bezig? Dan leer je veel meer door te doen dan door er ellenlang over te praten. En als het wel duidelijk is wat er moet gebeuren, is het voor je het weet gepiept.

#6 De klager

Zeurt over alles wat niet goed gaat, maar komt nooit met oplossingen. Kan een flinke domper geven aan het moraal van het team, maar is ook een fantastische ‘bullshit-spotter’. Met zijn scherpe oog voor onnodige regels of onbegrijpelijke procedures weet deze persoon als geen ander de vinger op de zere plek te leggen.

#7 De betweter

Corrigeert anderen vaak en lijkt overal een antwoord op te hebben. Wees eerlijk, vaak hebben ze ook wel een punt maar brengen ze het wat onhandig. In het verleden zijn ze daardoor vaak genegeerd en zijn ze wat cynischer geworden. Prik daardoor heen en luister echt naar ze. Meestal hebben ze goede ideeën waar je echt wat aan hebt of verder op door kunt bouwen. Laat de betweter met de klager en de aanpakker werken en de bureaucratie verdwijnt als sneeuw voor de zon.

#8 Kwik, Kwek en Kwak

Zo’n kliekje dat altijd bij elkaar zit en vaak grappen maakt. Ze vormen een blok waar bijna niet tussen te komen is. Maar als puntje bij paaltje komt, zijn ze loyaal en bedenken ze creatieve oplossingen als het echt lastig wordt. Ideaal dus als je een verandering wil doorvoeren, want met hun vindingrijkheid zorgen ze voor betere oplossingen. En met hun humor maken ze het tegelijkertijd ook leuk.

Omarm de diversiteit

In plaats van gedrag te snel als lastig te bestempelen, helpt het om stil te staan bij de mensen in het team en na te gaan wat de positieve kanten van hun gedrag zijn. Als je dat eenmaal weet, ga je ook beter zien waarom dingen in het verleden mis gingen en hoe je het team juist kunt laten vliegen.

Sterker nog: mis je een van deze types in je team, zorg dan als de wiedeweerga dat je die aan boord haalt.

Lees ook deze columns van Simone van Neerven: