Winkelmand

Geen producten in je winkelwagen.

Bob en de weblog

Bob is divisiedirecteur bij een groot concern. Hij doet zijn best. In deze aflevering ontdekt hij de weblog als managementtool.

 

AAN Iedereen
VAN LolaDeLogger
ONDERWERP Hadielui!

Wat ik zie binnen dit bedrijf, wat ik hoor, wat ik vind… en wat jullie ervan vinden: lees het elke dag op mijn weblog. Nog geen tien dagen in de lucht en nu al regent het reacties! Momenteel houdt op mijn weblog vooral die rare bonusregeling van Harry K. de gemoederen flink bezig. En vandaag geeft mijn goede vriend Tip Gever de achtergronden over de nieuwe leasebak van David W. Lees waarom deze Bk2-collega een Audi A6 heeft gekregen waar hij helemaal geen recht op heeft – en vertel op mijn weblog wat jij daarvan vindt.
Lola Logger

Geachte collega’s,
Eerst even wat rechtzetten. Uit recente postings op mijn weblog zou de indruk kunnen ontstaan dat ik een hekel heb aan Lola Logger (op de werkvloer beter bekend als Annemieke van Tellingen van Sales) en zelfs kreeg ik een mailtje met de mededeling dat ik jaloers zou zijn op haar bezoekersaantallen. Dit is uiteraard onzin. Ik heb an sich niets tegen een weblog gevuld met roddel en achterklap, maar mijn weblog vervult toch een wezenlijk andere functie. Op mijn weblog analyseer ik de managerial missers en misverstanden binnen dit bedrijf. Het gaat bij mij dan niet om de poppetjes maar om de processen. En wordt er kritiek geleverd op een van onze managers – zoals vandaag op onze hrm-chef Gerard Verhulst – dan gebeurt dit zakelijk, op basis van argumenten. Bovendien voorzie ik die argumentatie dan van relevante links, zoals nu eentje naar de site van Cornell University, over de vraag: is hrm still relevant? En natuurlijk is Gerard meer dan welkom om te reageren op de kritiek: het genereren van open, eerlijke discussies zie ik zelfs als de essentie van mijn weblog.
Dus Gerard en alle andere collega’s, bezoek vandaag nog mijn weblog!
Vr. gr.
Ruud Hagtenius

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.
 

Beste Bob,
Ik heb je er al eerder over aangesproken, maar kreeg nauwelijks een reactie, dus nog maar een keer. Inmiddels hebben maar liefst 28 van onze medewerkers een eigen weblog. Dat loopt uiteen van de mij onbekende Het Meisje Achter De Geraniums (Nelleke de Zwart? Christine van Dam?) over haar burnout en wat zij ‘Arbo-nazi’s’ noemt, onze assistant facility manager Mohammed Ashem die dagelijks verklaart waarom het gehele Nederlandse bedrijfsleven achter de schermen wordt gerund door joden, niet te vergeten de roddel en achterklap van die onnozele giechelbek van Van Tellingen en die ronduit zielige, pseudo-intellectuele praatjes van die loser van Hagtenius. Oh ja, zou ik bijna de allerergste vergeten, de volstrekt anonieme weblog van een clubje collega’s dat zich De Vrolijke Ratten noemt. Die klootzakken hebben vandaag het complete ontslagdossier van Thomas de Boer online gezet, inclusief zijn afvloeiingsregeling. Ik vind dat je echt moet ingrijpen, Bob, dit kunnen we als management niet langer tolereren. En ik zal dat in zoveel woorden vandaag ook melden op mijn eigen weblog.
Gerard Verhulst
Chief HRM

Beste Gerard,
Kom, kom, ik vind dat je toch echt iets te negatief doet over het fenomeen weblogs. Een tijdje terug heb ik het hele management dat verhaal uit BusinessWeek toegestuurd: dat geen bedrijf meer zonder weblog kan, wil het overleven. Nou, dan klap ik in mijn handen dat wij er maar liefst 28 hebben. En vanaf morgen zelfs 29, want je raadt het al: morgen gaat mijn eigen weblog de lucht in. Het ging een beetje moeizaam om hem op te zetten, hoewel me toch was voorgespiegeld dat dit in six easy steps en in less than five minutes te doen zou zijn. Maar zo meteen komt er iemand van IT langs om me te helpen met de lancering van mijn weblog. Ik ga hem dagelijks vullen met mijmeringen over management, een stukje visie en een paar keer per week ga ik lekker pingpongen met degenen die reageren. Eigenlijk precies zoals Jeffrey Immelt van General Electric het doet. Net als Jeffrey ben ik ervan overtuigd dat weblogs de enige, echte tool zijn voor de toekomst van het mondiale management. En ja, Gerard, in dat grote perspectief zullen we de nadelen toch af en toe op de koop toe moeten nemen. Wat goed trouwens dat jij nu ook je eigen weblog hebt! Oh ja, nog even een vraagje. Ik zat dat net te lezen over die A6 van David Wolzak. Hoe kan dat nou eigenlijk dat jullie daar toestemming voor hebben gegeven? Ik begrijp van Lola Logger dat die man helemaal niks aan zijn rug mankeert noch dat hij exceptioneel veel kilometers maakt. Wil je me dit even uitleggen? Kan per mail, maar misschien beter om het via jouw weblog te doen, dan kan ik er weer op mijn weblog op reageren. OK?
Groet,
Bob

Meer Bob de manager?

Stop met functioneringsgesprekken vlak voor de vakantie: ze jagen je beste mensen weg

Vakantietijd is een gevaarlijke tijd voor werkgevers. Veel mensen beslissen dan of ze blijven of vertrekken. Halfjaarlijkse functioneringsgesprekken doen daarbij meer kwaad dan goed. Wie dat wil voorkomen, organiseert beter behoudgesprekken. 'Dan komt de shit wel boven.'

vakantie functioneringsgesprekken
Foto: Getty Images

Werkgevers opgepast: in vakantietijd besluiten veel werknemers of ze blijven of vertrekken. Ze hebben op hun luchtbed of strandstoel eindelijk de tijd om na te denken, om met hun partner te overleggen over de toekomst.

Als je dan vlak ervoor ook nog het klassieke functioneringsgesprek voert, is de kans groot dat je ze wegjaagt. Halfjaargesprekken doen meer kwaad dan goed. Ook omdat ze een rollenspel zijn geworden, een verplicht toneelstukje. Formulieren worden netjes ingevuld, omdat dat nu eenmaal moet.

De echte zorgen, obstakels of ambities blijven onbesproken. Met als gevolg dat er uiteindelijk niets verandert. Daarom vinden twee op de drie medewerkers functioneringsgesprekken demotiverend, weet Evert Hatzmann, die zich ‘een expert in medewerkersbehoud’ noemt. Hij is daar dan ook al meer dan dertig jaar actief in: met zijn bedrijf Nestor en met verschillende boeken.

Ontslaggolf in september?

Van een ontslaggolf na de vakantie is nog geen sprake, zegt hij lachend tegen MT/Sprout. Maar jaarlijks verlaten wel 1,5 miljoen mensen vrijwillig hun baan, geeft hij nog een stevig getal mee. Bedrijven zitten ondertussen te springen om medewerkers. De krapte op de arbeidsmarkt is en wordt niet opgelost: twee derde van de ondernemers kampt nog altijd met tekorten, blijkt uit de laatste Conjunctuurenquête Nederland van het CBS.

Miljoenen euro’s worden er uitgegeven aan recruitment, terwijl goede mensen via de achterdeur vertrekken. Via exitgesprekken wordt wel gepolst waarom iemand ontslag neemt, maar die hebben uiteindelijk weinig nut, vertelt hij. ‘Dat is water naar de zee dragen. Dan weet je waarom ze weggegaan zijn. Dat is toch niet handig.’

Volgens Hatzmann is de oplossing voor werkgevers simpel: stop met beoordelen en begin met behouden. Hij pleit voor behoudgesprekken. Die zijn preventief en ‘voorkomen dat je exitgesprekken moet gaan voeren’.

Lees ook: Het hoe en waarom van het exitgesprek

Uitdaging voor managers

Behoudgesprekken zijn het omgekeerde van functioneringsgesprekken. Daarin wordt dus niet gefocust op prestaties, taken en controle. Wel gaat zo’n gesprek over werkplezier, over wat energie geeft en over wat mensen nodig hebben om te blijven. Managers sturen hierin veel meer op betrokkenheid en verbinding. ‘Mensen verlaten zelden hun baan, maar wel vaak hun baas.’

De verhoudingen op het werk zijn veranderd. Tussen medewerkers en managers is een andere relatie aan het ontstaan, mede door de komst van generatie Z. ‘Die consumeren min of meer hun job. En dat bedoel ik positief hoor. Ze vragen zich constant af hoe ze hun werk beleven, ze hebben dat inzicht en die bevestiging nodig.’

Voor managers zijn deze behoudgesprekken nog wel een uitdaging, is zijn ervaring. Ook al hebben ze inmiddels wel geleerd om in functioneringsgesprekken te vragen naar hoe het gaat en hoe het er thuis voorstaat. ‘Dat blijft alleen hartstikke plichtmatig. Met behoudgesprekken moet je echt onder de motorkap gaan kijken.’

Gesprek over werkplezier

Hoe voer je zo’n gesprek als manager? Vraag naar hoeveel uitdaging teamleden in hun werk ervaren, hoe het staat met de werk-privébalans, waar ze op leeglopen en waar ze energie van krijgen. Eigenlijk moet je de werknemer de regie geven in dit gesprek en de motivatiekicks en -killers centraal zetten.

‘Er zit dus kwetsbaarheid in. De shit komt wel boven. Mensen vertellen wat ze niet leuk vinden, waar ze geen werkplezier uithalen. Dat betekent huiswerk waar je als leider mee aan de slag moet. Je kan ook je kop in het zand steken en dan zie je dus dat je talent verdwijnt. Dat je na verloop van tijd alsnog een exitgesprek moet voeren.’

Hatzmann wijst er tegelijkertijd op dat zo’n behoudgesprek voor leidinggevenden ook positief kan zijn. ‘Het is toch gaaf om te horen dat jouw mensen het stoer vinden om bepaalde dingen te doen, dat ze positieve prikkels krijgen, kicks van het werken. Dan heb je mensen die het naar hun zin hebben. Voor jou is dat ook leuk.’

Lees ook: Gen Z wil geen manager, maar iemand die de weg wijst

Hoe vaak?

Hoe vaak moet zo’n gesprek gevoerd worden? Hij wil ze het liefst vier keer per jaar zien, of nog beter: wanneer ze nodig zijn. ‘Je gaat toetsen op motivatiekicks, motivatiekillers, affectie en op hoe je daarop scoort. Op basis daarvan kun je ook samen bekijken wanneer jullie het volgende gesprek willen voeren.’

Als het dan zo’n geweldige oplossing is, waarom voeren bedrijven dan niet meteen en massaal behoudgesprekken in? Bedrijven vertrekken nog heel erg vanuit het aanbod, meestal top-down, legt hij uit. Denk aan het organiseren van een padeltoernooi, of het neerpoten van een pingpongtafel. ‘Allemaal aanbod, en dat is niet waar het om gaat.’

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Bedrijven moeten op zoek gaan naar de werkbeleving, vragen of en hoeveel voldoening hun mensen uit hun werk halen, hoe verbonden ze zich voelen en of hun werk en de organisatie er genoeg toe doen voor de maatschappij en de planeet.

Positieve resultaten

Die informatie is niet terug te vinden in de meeste medewerkerstevredenheidsonderzoeken, weet hij, daarvoor moeten een-op-een-gesprekken worden gevoerd. ‘Dat is dus nogal een omslag voor organisaties en veranderen is nu eenmaal moeilijk.’

Hij ziet in de praktijk dat bedrijven voorzichtig beginnen met het toevoegen van behoudgesprekken, naast de functioneringsgesprekken. Dat is al een prima stap vooruit. Wie dat doet, ziet daar ook positieve resultaten van.

Het is nog een beetje te vroeg dag voor harde cijfers, maar de scores in medewerkerstevredenheidsonderzoeken laten wel vooruitgang zien. ‘Dat komt omdat de mensen merken dat er opeens echte interesse is in hoe ze hun werk beleven.’

Lees ook: Wie werknemers verplicht terug te keren naar kantoor slaat de plank mis

Intel, Nvidia, Cadence… ze kennen allemaal het werk van het Nederlandse Qindle

Het Amsterdamse Qindle is bekender in Silicon Valley dan in Nederland. Hun geheim? Het combineren van creativiteit met consultancy op een andere manier dan de klassieke spelers tot nu toe doen. 'Wij hebben het als gewone mensen met elkaar over heel grote onderwerpen.'

founders qindle ype jorna taco schmidt
Founders Ype Jorna (L) en Taco Schmidt: 'De McKinsey's of de Bains snappen niet zo goed wat wij doen.' Foto: Qindle

Het Amsterdamse Qindle is bekender in Silicon Valley dan in Nederland. ‘De ceo van Intel kent ons, Jensen Huang, de ceo van Nvidia, kent ons werk.’ Toch is dat wel vet om te zeggen tijdens een interview met MT/Sprout.

Hoe hebben de founders Taco Schmidt (ceo), Ype Jorna (cco) en Wolter Prinsen (met pensioen) dat voor elkaar gebokst? Ze combineren creativiteit en consultancy in de boardroom, een gat in de markt dat ze in 2017 ontdekt hebben.

Ze zijn hun carrière gestart in de creatieve industrie, waarin ze als ondernemer ook eerder succesvolle designbureaus opgericht en gerund hebben. Daardoor kennen ze de briefings van marketing- en communicatiedirecteuren maar al te goed. ‘Maak er maar iets moois van, of iets slims, duurzaams of goedkoop, of een combinatie daarvan.’

Kracht in de combinatie

Opnieuw een ontwerpbureau starten, daar hebben ze deze keer geen trek meer in, samen gaan ze voor iets anders, ‘iets groots en meeslepend’. Met creatief denken willen ze veel meer strategische impact maken, de fundamentele keuzes die voorafgaan aan zo’n briefing beïnvloeden. De beste plek daarvoor is de boardroom.

Ze zien de grote consultancybedrijven in die periode creatieve bureaus overnemen. ‘Omdat zij om iets meer wilden doen dan alleen maar heel plat gezegd een rapport schrijven en dat neerleggen. Daar moet ook een actie uit voortkomen in de organisatie en creatieven zijn heel erg gericht op het resultaat. Er zit dus een enorme kracht in die combinatie.’

Wat ze ook zien, is dat de creatieve teams bij diezelfde grote spelers al snel ondergesneeuwd raken. Voor hun nieuwe startup Qindle willen ze een consultancy- en een ontwerpbureau ‘over elkaar heen leggen’. Dat moet dan echt wel fiftyfifty worden ingericht, anders versterken creativiteit en consultancy elkaar niet.

Extra denkkracht voor Intel

Alleen is dat nieuwe concept nog volstrekt onbekend. Hoe komen ze dan in hemelsnaam binnen bij de c-suite? Pure mazzel, geven ze toe, maar ook heel hard werken. Via een c-suite leider waar ze al eerder contact mee hadden. ‘Hij maakte de overstap van AMD naar Intel om een nieuwe business stack te bouwen. Hij had extra denkkracht nodig.’

Twee weken lang zitten Schmidt en Jorna op zijn uitnodiging in Santa Clara te buffelen om de hele strategie in kaart te brengen van Intel Arc, vandaag een bekend merk voor gamers en content creators.

Alles wordt ‘gewhiteboard’, van de technologie-roadmap tot hoe de producten een paar jaar later bij de consumenten moesten komen. Op dat moment met vijftien mensen, nu werken er 20.000. ‘Het team bij Intel is op basis van die strategie doorgegroeid. Voor ons het bewijs dat we de juiste koers hadden ingezet.’

Lees ook: Via Carf.io kun je ervaren marketeers parttime inhuren

Puzzelen bij Philips

Het is een proces van twee jaar geweest, maar binnen Intel rolt het balletje verder. Meer business units vragen ‘om de magie’. Ook daarbuiten begint het concept aan te slaan. Inmiddels heeft Qindle heel wat bekende namen in portefeuille, onder meer Altera, Flex.AI, Adidas, Haier, Amgen en Analog Devices.

Bij Philips is bijvoorbeeld een heel andere puzzel opgelost. Bij de tak voor personal health is een wildgroei aan verpakkingen ontstaan. Om in te spelen op alle verschillende producten en eisen van lokale markten en spelers staat de teller daar al op 900 stuks.

‘Dat had een remmende werking op duurzaamheid, op de snelheid van productlanceringen en nieuwe merkervaringen.’ Qindle heeft alle betrokken afdelingen op één lijn gekregen en het aantal type verpakkingen teruggebracht naar minder dan tien.

‘Van de start met het directieteam tot en met het draaien op een productielijn. En alle stukjes daartussen, waardoor alle stakeholders zich erin kunnen vinden en begrijpen waarom dit gebeurt. Als we een traditioneel ontwerpbureau zouden zijn, hadden we gewoon een ontwerp voor een verpakking gemaakt. Nu staat er een veel grotere strategie die een businessprobleem oplost.’

Cadence kijkt naar Nvidia

Recenter is de briefing die ze voor de ceo van Cadence kregen, Anirudh Devgan. Ze citeren ‘m zelf: ‘Ik wil een presentatie zoals Jensen Huang van Nvidia. Ik wil goed voor de dag komen, want wij zijn van een even groot belang in de AI-revolutie in de wereld. Dat is storytelling, maar daar zit een heel stuk strategie achter over hoe zij technologie laten zien.’

Dertig mensen heeft de scaleup inmiddels aan boord en de ambitie is om organisch rustig verder te groeien, ook in Nederland en Europa. ‘Tachtig tot negentig procent van wat we nu doen, zul je niet op onze website vinden. Daar kunnen we pas over communiceren nadat het product bij de consument ligt.’

Het zwaartepunt voor Qindle ligt nu nog altijd in Silicon Valley. ‘We zien daar de combinatie van creativiteit en consultancy een heel ander doel krijgen. We zijn niet meer de magiërs van het mooi maken, we zijn echt de architecten van het verhaal. En daar maken we een groot verschil mee voor de business.’

Lees ook: Waarom het steevast onderschatten van AI een bedreiging is voor jouw strategie

Begrijpen van de impact

Wat ook meespeelt, leggen ze uit, is dat de bedrijven in Silicon Valley technisch gedreven zijn. ‘De c-suite dicteert vaak zelf het tempo en de technische oplossing. Dat leadership is de toekomst en de strategie van het bedrijf nog aan het bepalen. Bij minder technisch gedreven bedrijven zie je toch meer dat de c-suite aan het besturen is.’

Techbedrijven moeten in hun productportfolio regelmatig ingrijpende veranderingen doorvoeren. Hun leiders zijn daarom sterk gericht op het begrijpen van de impact van die keuzes. ‘Als je van elke afdeling helder moet krijgen wat een wijziging uiteindelijk voor de eindgebruiker betekent dan ben je zomaar een half jaar verder’, weten ze.

‘Wij kunnen dat resultaat vrij snel en met redelijke precisie genereren, zonder dat we door al die lagen van de organisatie heen moeten.’ Met bijvoorbeeld het ontwikkelen van een prototype in een relatief korte periode of een use case van een propositie. Zo helpen ze om dat inzicht te geven. ‘Dit is wat je dan gaat aanbieden, was dat ook de bedoeling van je technische beslissing? We schetsen het juiste beeld en wat ze ermee kunnen. Dat levert enorm veel op.’

Klassieke consultants

Natuurlijk komen ze in die boardroom ook vaak de klassieke consultants tegen. ‘De McKinsey’s of de Bains snappen niet zo goed wat wij doen. Die vinden ons een beetje lastig, omdat we moeilijk vast te pinnen zijn. Zij doen nog altijd hun analyses, maar wij bekijken wat dat voor de rest van de organisatie betekent, of voor de rest van de producten in de portfolio.’

Traditionele consultancy is doorgaans gericht op het optimaliseren van afzonderlijke silo’s, leiderschapsteams, of supply chains of productieprocessen. Een verticale verbetering zeg maar. Bij creatieve consultancy is de benadering holistischer, leggen ze uit. ‘Wij werken juist horizontaal door de hele organisatie heen en leggen verbindingen tussen teams, afdelingen en strategieën. Dat is het belangrijkste verschil.’

‘Wat door een c-suite wordt gezegd, gaat door allemaal stationnetjes heen. Een R&D-afdeling, een supply chain, een marketingafdeling om dan uiteindelijk bij de consument uit te komen met een product of dienst. Het succes van een innovatie zit in het verbinden van al die verschillende stationnetjes. Dat doen wij, en zo strandt die innovatie niet in een of andere silo.’

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Niet bedreigend

Wat daarbij ook helpt, is dat Nederlanders in de VS bekendstaan dat ze niet onder de indruk zijn van de hiërarchie. Vooral in Silicon Valley wordt dat op prijs gesteld. ‘De board vindt het ook gewoon leuk wanneer we er zijn. Omdat wij helpen met hun ideeën, met het vertellen van hun verhalen.’

‘We zijn namelijk niet bedreigend voor ze, ze gaan heel informeel met ons om. Wij hebben het als gewone mensen met elkaar over heel grote onderwerpen. We nemen dat ook zeer serieus. Creatieven proberen de wereld altijd net ietsje beter te maken. Ze houden zich bezig met duurzaamheid, met gelijkheid.’

Schmidt en Jorna geven met hun aanwezigheid in de boardroom die onderwerpen ook een stem, vinden ze. Niet dat ze het beleid opeens volledig kunnen veranderen, maar ze maken wel ‘een stapje’ en ‘verschuiven de lens een beetje’.

De toegankelijkheid van het creatieve luik werkt in de boardroom echt in hun voordeel, merken ze. De traditionele consultancy heeft namelijk een heel ander effect. ‘Als er een van de grote consultancybedrijven de ruimte binnenstapt, gaat iedereen toch even rechtop zitten, zelfs de ceo. Dan ontstaat opeens een andere sfeer.’

Lees ook: Kunnen bedrijven en overheden nog wel zonder consultants?