Zo’n twintig mensen op kantoor en een pool van ruim vierhonderd medewerkers op straat. Dat zijn de zogeheten merkambassadeurs, mensen die worden ingezet voor campagnes op straat en in winkelcentra. Daaruit bestaat het bedrijf – een offline activatiebureau voor fieldmarketing – dat Jorritsma vier jaar geleden oprichtte.
Dutch Moving Media is inmiddels in heel Nederland actief en die snelle groei heeft de afgelopen jaren gezorgd voor een flinke aanwas van nieuwe mensen. “En ja, dan maak je wel eens wat mee”, zo begint Jorritsma zijn relaas. Onlangs leidde zo’n voorval zelfs tot een gang naar de rechter.
Burn-out
Terug naar de vroege zomer van 2017. Jorritsma neemt een nieuwe projectmanager aan en ziet haar een voortvarende start maken. Dat verandert echter na een maand of drie. “De samenwerking met de rest van het team verliep steeds stroever en het aantal incidentjes liep dan ook snel op.”
“Na een paar gesprekken dacht ik dat het weer de goede kant op ging, maar op 27 september meldde ze zich plotseling ziek. Dat kan natuurlijk gebeuren. Na een dag of vijf besloot ik om contact op te nemen. Hoe gaat het met je? Is er kans dat je snel weer terugkomt? Normale vragen, maar de antwoorden bleven wat vaag.”
“Twee weken later kwam er ineens de mededeling dat ze een burn-out had. Ik geef toe: daar had ik onmiddellijk mijn twijfels over. Er klopte iets niet aan het verhaal. De zomer is bij ons sowieso een relatief rustige periode en ze had op geen enkel moment aangegeven dat ze zich niet zo lekker voelde.”
Ontslag op staande voet
De twijfel van Jorritsma slaat om in verbazing wanneer hij drie dagen later bij toeval een paar online foto’s voorbij ziet komen. Daarop is te zien dat de medewerker in kwestie als gastvrouw aan het werk is op een beurs. En dat voor een concurrerend bedrijf.
“Op zo’n moment zakt de grond even onder je voeten weg, zeker omdat ik als ondernemer altijd uitga van goed vertrouwen”, aldus Jorritsma. De verbazing stijgt verder wanneer hij nog dezelfde dag een flink aantal andere foto’s spot, waarop onder meer te zien is hoe de medewerker geniet van een dagje Antwerpen. Een foto die enkele dagen daarvoor op social media is gepost.
“We bouwden meteen een dossier op en ik probeerde haar meteen te bellen. Tevergeefs. Na overleg met een jurist besloot ik haar nog diezelfde avond op staande voet te ontslaan. In onze arbeidsovereenkomst staat namelijk duidelijk vermeld dat het tijdens werktijd niet is toegestaan om nevenactiviteiten uit te voeren. We hadden een ijzersterke zaak. Althans, dat dacht ik.”
Stomme verbazing
De telefoon gaat. Het is de advocaat van de vrouw die zich afvraagt waarom haar de wacht is aangezegd. Jorritsma laat hem de foto’s zien en legt uit hoe hij tot dit besluit is gekomen. Niet veel later krijgt hij de vrouw zelf aan de lijn die voorstelt om haar salaris tot 1 november uit te laten betalen. Haar contract zal eind december aflopen.
“Je hebt me bedonderd, zei ik ietwat geïrriteerd. Tot 1 oktober krijg je uitbetaald en daarna niet meer.” De vrouw laat het er niet bij zitten en stapt naar de rechter. Die stelt haar, tot stomme verbazing van Jorritsma, in het gelijk.
Arbo-arts
“Op het moment dat ze met die burn-out kwam aanzetten, had ik meteen een arbo-arts moeten inschakelen. Dat heb ik niet gedaan en daarom oordeelde de rechtbank dat ik haar salaris tot eind december heb moeten betalen. Ondanks alle bewijzen die we hadden verzameld. Ja, dat doet pijn. Niet eens zozeer vanwege het geld, maar meer omdat je voelt dat je onrecht wordt aangedaan.”
Naar aanleiding van dit incident heeft Jorritsma in ieder geval wel zijn personeelsregelement aangescherpt. Zo staat er nu duidelijk vermeld dat iemand vanaf de tweede ziektedag 70 procent van het salaris krijgt uitbetaald. “Dat stond er al wel in, maar niet duidelijk genoeg. Daarnaast weet ik nu dat je bij langdurige ziekte van een medewerker precies de regeltjes moet aanhouden.”
Lees ook:
- ‘We namen iemand met een burn-out in dienst’
- Personeel dat op social media losgaat over jouw bedrijf? Tips om schade te voorkomen
- Gerhard te Velde (MijnStudent) over de eerste disfunctionerende werknemer die hij ontsloeg
