'Na het faillissement raakte ik bijna alles kwijt'

Door: Redactie MT/Sprout

Geschreven door:
Redactie MT/Sprout

20 december 2018 20-12-2018 3,5 minuten

Elke dag gaan in Nederland gemiddeld tussen de acht en tien bedrijven failliet. Daarover durven praten is niet voor iedereen weggelegd. Wilma Geuzebroek kan het inmiddels wel. “Ik geloof erin dat het leven precies gaat zoals het moet gaan. Dat alles om een reden gebeurt en het leven het beste met je voor heeft. Dit verhaal vertellen betekent voor mij juist dat ik weer door kan gaan met alle dingen die mij nu zoveel energie geven.”

Bedrijf groeit snel

In 1990 richt Geuzebroek het bedrijf The DocWorkers op. Ze doet de vormgeving van boeken en tijdschriften. Haar klanten zijn met name uitgeverijen die zich richten op wetenschappelijke en educatieve publicaties.

De echte groei begint wanneer ze door Wolters Noordhoff wordt gevraagd om één van de twee preferred suppliers te worden. “Er kwam het verzoek om een groot digitaliseringsproject op te pakken. Dat was een kans die ik natuurlijk niet wilde laten liggen”, aldus Geuzebroek. Haar bedrijf groeit snel door naar zo’n twintig medewerkers.

Het tij keert wanneer de uitgeverij het project beetje bij beetje begint af te slanken. De crisis in Nederland is overal voelbaar en wat Geuzebroek ook probeert, het lukt haar niet om iedereen aan het werk te houden. “Ik ben uiteindelijk nog wel gaan reorganiseren. De leaseauto ging eruit, we zegden het contract op met de huurbaas van het kantoorpand en ik zou met drie medewerkers weer teruggaan naar mijn kantoortje thuis.”

Contracten beëindigd

Dat betekende dat ze van de meeste werknemers afscheid moest nemen. “Ik had twee ZZP’ers ingehuurd en veel medewerkers die aan het grote project werkten, stonden op de payroll. Van hen kon ik dus eenvoudig afscheid nemen.”

Met de medewerkers die wél een vaste aanstelling hebben, gaat Geuzebroek in gesprek. Met wederzijds goedvinden worden een paar van die contracten beëindigd, twee anderen stappen zelf op. “Eén van hen was kostwinnaar thuis, een ander had een echtgenoot in de bouw waar de crisis goed voelbaar was. Met name naar hen toe voelde ik me erg schuldig. Dat ik niet in staat was om het tij weer te keren, voelde voor mij als falen. Als ondernemer én als mens. Wel hebben ze gelukkig allemaal vrij snel weer een baan gevonden.”

Schuld bij de fiscus

Maar ondanks de reorganisatie blijkt het bedrijf niet meer te redden. “Ik had een openstaande schuld bij de fiscus en die was onverbiddelijk. Natuurlijk was ik boos, maar ik voelde ergens ook heel duidelijk een soort opluchting. Ik weet nog goed dat ik tegen de vertegenwoordiger van de Belastingdienst zei: “Er komt een moment waarop ik u dankbaar ben.”

Controle kwijt

The Dockworkers staat bij de Kamer van Koophandel als eenmanszaak ingeschreven. Geuzebroek wordt daardoor ook persoonlijk aansprakelijk gesteld voor het faillissement. En dat heeft grote gevolgen. De bank zet een bord in haar tuin, ze belandt in de schuldhulpsanering en moet rondkomen van een zeer bescheiden bijstandsloon.

Kies voor de juiste rechtsvorm
Ben je bijvoorbeeld nu nog een eenmanszaak, maar worden je opdrachten groter en breidt het bestand met medewerkers zich alsmaar uit? Dan is het waarschijnlijk raadzaam om voor een andere rechtsvorm te kiezen. Een BV bijvoorbeeld. Laat je hierover goed informeren door een bedrijfsjurist.

“Andere mensen nemen vanaf dat moment voor jou de belangrijke beslissingen en zo raak je even helemaal de controle kwijt over je leven. Dat is heel heftig, zeker voor een ondernemend type als ik.” Of ze zichzelf iets kwalijk neemt. Geuzebroek moet even nadenken over die vraag.

“De weg naar het faillissement toe was bijzonder heftig. Door alle stress uit die tijd is zelfs mijn geheugen een beetje aangetast. Achteraf bekeken had ik de bedrijfsvoering sneller moeten downsizen en veel eerder aan mezelf moeten denken. En ja, natuurlijk was het beter geweest als de rechtsvorm van mijn bedrijf een BV was geweest.”

Jouw Ontwikkeling Eerst

Het faillissement ligt inmiddels ruim vijf jaar achter haar. Moeite om erover te praten heeft ze niet meer. “Het leven gaat door, ook na zo’n ingrijpende gebeurtenis. Een faillissement meemaken is geen pretje, maar door alles wat er gebeurd is heb ik wel de ruimte gekregen om mijn grote droom in vervulling te laten gaan: werken met paarden. Dat wilde ik eigenlijk al sinds mijn jeugd. Ze zijn altijd al mijn grootste leermeesters geweest.”

“Eind 2013 ontmoette ik Harry, mijn huidige partner. Hij was net een nieuw bedrijf gestart en met hem ben ik dat avontuur aangegaan. JOE staat voor Jouw Ontwikkeling Eerst. We hebben een paar praktische programma’s en diensten ontwikkeld op het gebied van talentmanagement. Die zetten we in om het beste uit mensen en daarmee uit bedrijven te halen”, aldus Geuzebroek.

Naast haar werk bij JOE, heeft ze inmiddels ook een dochteronderneming opgezet. Met haar nieuwe bedrijf Horsesjoe helpt ze mensen om antwoorden te vinden op belangrijke kwesties in hun leven. Over hoe je contact maakt, meer inzicht krijgt in je drijfveren en ontwikkeling van persoonlijk leiderschap bijvoorbeeld. “We doen dat door middel van coaching-sessies met paarden. Het is geweldig om te doen en we bereiken er mooie resultaten mee. Zo blijkt maar weer: waar ergens een deur dichtgaat, gaat er altijd weer eentje open.”

Lees ook:

Zeker voor de zaak

Winkelmand