Het wordt langzaam tijd om te beslissen welke boeken mee gaan op vakantie. ‘Het proces van de eeuw’, een advocatenroman, is een goede kandidaat.
Het gaat snel met de Amsterdamse Zuidas. Het hele fenomeen – een nationaal cluster van banken en advocatenkantoren – is amper een decennium oud, maar nu al zijn er verschillende boeken verschenen waarin de typische biologie van deze jungle wordt beschreven. Het proces van de eeuw van Christiaan Alberdingk Thijm is het nieuwste BOEKRECENSIE
Titel: Het proces van de eeuw
Auteurs: Christiaan Alberdingk Thijm
Uitgever: Lebowski Publishers
Pagina's: 380
voorbeeld. Alberdingk Thijm is zelf advocaat. Hij is gespecialiseerd op het gebied van auteursrecht en verdedigde acteurs en andere sterren, en werd bekend toen hij de verdediging van de makers van het uitwisselprogramma Kazaa op zich nam. Eerder schreef Alberdingk Thijm enkele populairwetenschappelijke boeken, nu gaat hij een stap verder met de publicatie van zijn eerste roman. Een advocatenroman, wel te verstaan.
Fouten door werkdruk
Hoofdpersoon Eppo Boetselaar is een pas afgestudeerde jurist die snel furore maakt bij een Amsterdams advocatenkantoor. Net als de mensen in zijn omgeving werkt hij vele uren en hij mag verschillende zaken begeleiden, maar door de grote werkdruk maakt hij fouten, die hij probeert te verbergen met leugens. De chaos die zo ontstaat levert een haast onontwarbaar juridisch kluwen op. Als hij er uiteindelijk bij het advocatenkantoor is uitgegooid, staat Eppo er alleen voor en moet hij zelf zijn verdediging op zich nemen.
Heldere pleitnota
Lezers op weg naar hun hangmat die totaal niet geïnteresseerd zijn in juridische kwesties, moeten het boek zeker thuislaten. Het is een aaneenschakeling van verschillende geschillen en staat vol met juridische argumenten. Dat wil niet zeggen dat het geen spannende roman is. Alberdingk Thijm weet zijn personages overtuigend neer te zeggen en zijn verhaal goed op te bouwen. Hoewel het door nogal wat zijwegen en flashbacks soms rommelig wordt, is het to-the-point geschreven, als de heldere pleitnota van een advocaat. Maar wel een pleitnota van 380 pagina’s.
Keiharde ambities
De belangrijkste attractie van de roman is zijn beschrijving van de door mensen en onmensen bevolkte Zuidas. Het is een wereld van keiharde ambities, een afrekencultuur met ingewikkelde, uitgebreide hiërarchische structuren waar met de ellebogen werken een noodzakelijke overlevingsstrategie is. Eppo, de hoofdpersoon, maakt succes mee, maar al snel groeit het hem boven het hoofd. Zijn bureau raakt bezaaid met dossiermappen. ‘Rode torens die op instorten stonden. Papieren achteloos opgestapeld, als in een vuilcontainer. Drie in de steek gelaten koffiekoppen. Een halflege fles cola. Een pot multivitamines. Het werd allemaal uitgelicht door mijn bureaulamp, als een impressionistisch stilleven.’ Nachten doorwerken helpt niet meer. Zijn leven wordt een puinhoop.
Wie is er nou verantwoordelijk voor de fouten die hij maakt? Eppo zelf? Of zijn hem voortdrijvende bazen? Een mooi juridische vraagstuk, en in het boek komen genoeg juristen voor die daar graag hun tanden in willen bijten.
Lees ook:
- De 5 beste Nederlandse managementboeken van 2010
- De 5 beste internationale managementboeken van 2010
Management Team neemt elke vrijdag een nieuw (management)boek onder de loep. Lees ook eerdere recensies
