De Publiekslezing 2007 van Trendbureau IF in Amsterdam trok opvallend weinig belangstelling uit het bedrijfsleven.
De lezing stond gepland op vrijdagavond om acht uur, plaatselijke tijd. Het tijdstip waarop managend Nederland in de kroeg hangt voor de welverdiende weekendbiertjes. Of in een hip restaurant geniet van een meergangenmaaltijd met goede vrienden. Of met het hele gezin onderuitgezakt op de bank staart naar ijsdansende BN’ers.
Dat was ook duidelijk te merken aan de publieke belangstelling voor dit jaarlijkse referaat. Slechts een twintigtal geïnteresseerden had de moeite genomen om in cultuurcentrum Podium Mozaïek te komen luisteren naar Barend Jonker. De directeur van Trendbureau IF zou de ontwikkelingen in ons land op breedmaatschappelijk gebied tot 2017 schetsen. Jonkers verhaal bleek interessant. Met name voor mensen met visie. Voor mensen die begrip tonen voor uiteenlopende types en hun beweegredenen. Voor mensen die invloed uitoefenen op hun omgeving. Voor mensen die openstaan voor nieuwe informatie. Voor managers.
Maar ja, zo’n verhandeling over maatschappelijke trends behoort niet tot de corebusiness. En al helemaal niet op vrijdagavond. Dan is het tijd voor bier, vlees of ijs. Geen enkele manager hoorde Jonker dan ook vertellen, in een betoog van nog geen vijftig minuten, dat we in de komende tien jaar meer productcombinaties van commercie en idealisme zullen gaan zien, dat het middenmanagement zal uitdunnen en dat relaties opbouwen een levenskunst wordt. Vrij interessante inzichten. Zeker voor managers.
Maar ja, die hadden belangrijker zaken aan het hoofd. En hoewel Jonker hier in zijn verhaal geen woord aan vuil maakte, zijn op dit vlak geen verrassende ontwikkelingen te verwachten. Ook de komende tien jaar drinkt en vreet managend Nederland zich liever het weekeinde in dan zich een klein uurtje te interesseren voor een lezing over breedmaatschappelijke trendprognoses. Een lichtpuntje: de ijsdansende sterren zullen 2017 waarschijnlijk niet halen.
