Geen producten in de winkelwagen.
Hamdi Ulukaya is ceo van Chobani, de op één na grootste yoghurtproducenten van de VS. Hij vindt het maximaliseren van de winst voor de aandeelhouders ‘het stomste idee dat hij ooit in zijn leven heeft gehoord’.
Hij zet juist zijn medewerkers op de eerste plaats, helpt de lokale gemeenschappen en neemt stevige standpunten in over sociale onderwerpen. Zijn missie is ‘beter eten maken voor meer mensen’. Zelfs als dat investeringen betekenen die de winst zullen verlagen. ‘Op de lange termijn word je altijd beloond voor het juiste doen.’
Ed Bastian, ceo van Delta Airlines, zet 1 miljard dollar opzij om de milieu-impact te verminderen. Hij komt ook op voor zijn medewerkers, wat hem al de titel van ‘woke ceo‘ opleverde. Warren Buffett, ceo van Berkshire Hathaway, belooft na zijn dood 99 procent van zijn vermogen aan liefdadigheid weggeven.
Overvloed versus schaarste
Maria Eitel, oprichter van de Nike Foundation, wil met The Girl Effect 250 miljoen tienermeisjes helpen om armoede te voorkomen. Zwangerschappen en vroeg trouwen beperken hun potentieel. Ze zorgt ervoor dat deze meisjes de middelbare school afmaken en toegang krijgen tot de arbeidsmarkt.
Leiders hamsteren vanuit schaarste financiële middelen, informatie en macht
Het zijn allemaal leiders met een mindset die vertrekt vanuit overvloed, schrijft Laura Freebairn-Smith in het net verschenen boek Abundance Leaders. De meeste mensen kijken juist vanuit schaarste naar de wereld.
Ze gaan ervan uit dat er niet genoeg middelen zijn om te overleven. En die overtuiging beïnvloedt hun gedrag enorm. Bij schaarste ontstaat meer angst, haat, pessimisme en wanhoop.
Leiders die vertrekken vanuit deze mindset investeren niet in mensen. Ze zijn veel te bang om te verliezen wat ze hebben. Daarom hamsteren ze vooral financiële middelen, informatie en macht.
Lees ook: Hoe komt het toch dat managers niet naar medewerkers willen luisteren
Een leider met impact
Ze investeren in erkenning en bevestiging, niet in open feedback. Deze leiders willen volledig controle, misbruiken hun macht, installeren een angstcultuur. Ze delegeren niet, maar kiezen voor micromanagen. Daarmee beïnvloeden ze de gezondheid van hun organisatie op een negatieve manier, aldus Freebairn-Smith.
Wat er van leiders wordt verwacht heeft een ‘absurd niveau’ bereikt
Natuurlijk staan leiders onder druk, beseft de auteur. Alleen heeft die druk vandaag een ‘absurd niveau’ bereikt. Wat er van ze wordt verwacht is namelijk perfectie. ‘Mensen beoordelen anderen, en dus ook hun leiders, op een manier die ze voor zichzelf nooit zouden accepteren’, schrijft ze meevoelend.
Hoe maak je het als leider vandaag nu wat gemakkelijker voor jezelf? Met een mindset die vertrekt vanuit overvloed. Het is een trend die internationaal alvast op stoom komt. Dit zijn de leiders waar iedereen graag voor wil werken. Waar mensen jaren later nog met een glimlach aan terugdenken.
Twee essentiële gewoontes
Deze leiders zijn ervan overtuigd dat er volop middelen zijn. Daarom geven ze ‘grootmoedig hun macht, energie en aandacht aan hun medewerkers’. Zij zorgen voor de banen met voldoening en zingeving. Het zijn leiders die meer delen, meer moed vertonen, meer compassie, hoop en respect hebben voor anderen.
Deze leiders zien ‘slechte gebeurtenissen’ eerder als data
Ze zijn zelfbewust en ze doen aan zelfreflectie, twee essentiële gewoontes voor deze mindset. Ze staan open voor feedback, bouwen sterke teams en houden daarbij ook de financiële resultaten goed in de gaten. Dat vertaalt zich allemaal terug in meer vreugde, productiviteit en betrokkenheid bij hun medewerkers.
Zo ontstaan gezonde, weerbare organisaties. ‘Deze organisaties lossen conflicten beter op, communiceren beter en werken beter samen’, aldus de auteur. ‘Een leider met de blik op overvloed ontkent niet dat er limieten of problemen zijn. Hij of zij gaat ervan uit dat de organisatie deze uitdagingen succesvol zal aangaan.’
Lees ook: Een groeimindset valt aan te leren
Carrièrestart in vluchtelingenkampen
Moeilijke tijden erkennen ze wel degelijk, ze zijn niet naïef, maar ze blijven daar ‘niet in hangen’. Ze bewegen hun team naar de positieve kanten, naar de leermomenten, de kansen. Deze leiders zien ‘slechte gebeurtenissen’ eerder als data. Die data worden een ‘bron voor verandering’.
De kracht van deze mindset heeft de auteur al gezien aan het begin van haar carrière. Ze heeft onder meer vier jaar lang gewerkt in grote vluchtelingenkampen aan de grens van Thailand met Cambodja.
De vluchtelingen krijgen daar maar de helft aan eten en drinken van wat normaal is voor een volwassene in het Westen. ‘Maar zij vinden juist dat het veel is, omdat ze in hun thuisland Cambodja vooral honger en dorst hebben geleden.’
Vier overkoepelende vaardigheden
Freebairn-Smith is vervolgens gaan studeren op Yale, Berkeley en Saybrook. Ze heeft in verschillende leiderschapsrollen op Yale gewerkt en is daarna haar eigen consultancybedrijf begonnen. Als managing partner van OPG begeleidt ze vandaag zowel Braziliaanse presidentskandidaten als ngo’s met drie medewerkers.
Het gaat niet over jezelf verbeteren om anderen beter van dienst te zijn
Het abundance leiderschapsmodel heeft ze ontwikkeld op basis van jarenlang onderzoek en eigen ervaringen. Het is gebouwd rond vier overkoepelende vaardigheden: een visie hebben, zichtbaar zijn, zelfbewust zijn en goed managen. Bij elk van deze vier horen weer specifieke vaardigheden en gedrag.
Dat wordt allemaal beschreven in het boek, met grote en kleine stappen om organisaties te verbeteren. ‘Het gaat niet over jezelf verbeteren om anderen beter van dienst te zijn’, benadrukt ze. Het gaat over ontdekken wie je bent, met wie je het beste samen kan werken, en hoe je je gedrag kunt verfijnen om positievere resultaten te bewerkstelligen.
Betere leider, betere wereld
Een mindset met overvloed is ook niet hetzelfde als optimisme, geeft ze nog mee. Het is juist veel meer dan dat. Het gaat over het delen van middelen, helpen zonder gevraagd te worden, het geloven in verbetering en het creëren van een community om samen de uitdagingen aan te gaan.
Daarbij beperken deze leiders zich niet tot zichzelf of hun organisatie, ze houden zich ook bezig met een betere wereld. ‘Het onderliggende geloof: er is genoeg voor iedereen. Het overmatig verzamelen van vermogen en middelen schaadt namelijk de anderen en de planeet. Genoeg hebben, is al goed genoeg.’
Lees ook: Waarom toekomstgerichte leiders minder last hebben van stress
