Geen producten in je winkelwagen.
Het behoud van mensen staat steeds meer centraal bij werkgevers. Een mooie en ook noodzakelijke ontwikkeling. Het werven van mensen heeft immers weinig zin wanneer die binnen no time weer vertrekken. Om ervoor te zorgen dat mensen bij je willen blijven werken en hun werk goed en met plezier doen, is het van belang om aandacht te hebben voor je medewerkers. Je erin te verdiepen wat ze nodig hebben om goed te kunnen functioneren.
Daar is meer voor nodig dan alleen een goed salaris. Het gaat om oprechte aandacht voor je mensen. En dat is iets anders dan pamperen.
Werk en welbevinden
Een medewerker die goed in zijn vel zit, is vaak een productieve medewerker. Door aandacht te besteden aan het welzijn van je mensen, creëer je als werkgever een omgeving die de betrokkenheid en motivatie verhoogt. Hoe beter mensen zich voelen en werk doen wat bij ze past, hoe beter ze kunnen functioneren. Dat staat buiten kijf.
Daar hoort bij dat je als werkgever oog hebt voor wat er leeft bij je medewerkers. Werk en privé lopen meer door elkaar heen. We leven in een tijd waarin de druk hoog is voor veel mensen. De financiële druk neemt toe, net als de zorgtaken. Mensen hebben zorg voor hun gezin of zijn mantelzorger naast hun baan. Dat maakt dat de werk-privébalans soms ver te zoeken is.
Wanneer je je ogen daarvoor sluit, niet bereid bent om mee te denken met je medewerkers en geen enkele flexibiliteit biedt, dan is de kans groot dat mensen zich ziek gaan melden of vertrekken naar een werkgever die wél meedenkt.
Lees ook: Wat goed leiderschap is en waarom het zo lastig is om dat op orde te hebben
Druk, druk, druk
Uiteraard is dat niet alleen de verantwoordelijkheid van de werkgever, medewerkers hebben hier zelf ook een grote rol in. We leven in een tijd waarin mensen het lastig vinden om keuzes te maken en agenda’s volledig vol worden gepropt.
Wanneer je aan mensen vraagt hoe het gaat, is het standaardantwoord vrijwel altijd: ‘Druk’. Druk met werk, druk met avonden die gevuld zijn met sporten, netwerkborrels, hobby’s en de weekenden die volledig in het teken staan van allerlei activiteiten, om vervolgens op maandag moe aan hun werk te beginnen.
Begrijp me niet verkeerd. Mensen hebben hun verplichtingen, maar ze hebben daarnaast óók de keuze hoe ze hun tijd willen besteden. Het is niet zo daar je daar helemaal geen invloed op hebt.
Er is een verschil tussen de verwachtingen waaraan je denkt te moeten voldoen, en de verplichtingen die je daadwerkelijk hebt. Mensen zouden zich meer bewust moeten zijn van de tijd die ze hebben en kiezen waaraan ze die besteden. Door gerichte keuzes te maken, komt er ruimte om te kijken wat je nodig hebt om goed te kunnen functioneren. Zowel in je werk als privé.
Meld je je op maandag ziek met zware hoofdpijn, omdat je voor de zoveelste keer een te druk weekend hebt gehad? Dan valt er nog wel wat te winnen in de verantwoordelijkheid die je als medewerker neemt. Door de regie over je tijdsbesteding (meer) naar je toe te trekken, geef je bovendien meer ruimte aan je eigen welbevinden en werkgeluk. Hoe fijn is dat?
Pamperen of investeren?
Het is dus een wederzijdse verantwoordelijkheid vanuit zowel de werkgever als de medewerker om samen succesvol te zijn. Om er samen voor te zorgen dat je vanuit werkplezier van toegevoegde waarde voor elkaar bent.
Dat betekent dat je als werkgever moet blijven investeren in je medewerkers. Dat je aandacht hebt voor wat er leeft bij je mensen en dat je kijkt wat mensen nodig hebben om goed te kunnen functioneren vanuit goed leiderschap en werkgeverschap. Dat je zorgt dat mensen tot hun recht komen in hun werk, met al hun kwaliteiten en zaken die extra aandacht vragen.
Het investeren in je mensen is iets anders dan pamperen. ‘Pamperen’ gaat er in mijn optiek dat mensen continu helemaal happy moeten zijn. Waarbij de werkgever die verantwoordelijkheid naar zich toetrekt, in plaats van medewerkers te helpen met het nemen van hun verantwoordelijkheid. Dat is een groot verschil.
Door je medewerkers te pamperen, zeg je eigenlijk dat ze kwetsbaar zijn en zelf geen beslissingen kunnen nemen. Terwijl het van belang is dat medewerkers veerkrachtig en weerbaar zijn, initiatief nemen en vanuit flexibiliteit mee kunnen bewegen. Dat is nodig in een wereld die doorlopend verandert. Werkgevers kunnen dit stimuleren door vanuit duidelijke kaders met hun mensen mee te denken, en ze aan te moedigen om gerichte keuzes te maken.
Lees ook: Werkgeluk is meer dan een teamuitje organiseren voor je medewerkers
Protocollen in de prullenbak
Organisaties zijn steeds meer geneigd om overal beleid op te willen maken. Heeft een vrouw last van haar menstruatie? Dan kan ze menstruatieverlof opnemen. Of neem die ‘gouden kooi’ waarin alles geregeld is, van alle gouden arbeidsvoorwaarden tot aan het uitgestippelde carrièrepad. De betrokkenheid en motivatie van die mensen zijn niet altijd om over naar huis te schrijven, maar ja, de zekerheid is lekker.
Mensen zijn allemaal anders en ieders situatie is verschillend. Maak mensen niet afhankelijk van wat het organisatiebeleid aangeeft, maar stimuleer ze om mee te denken en verantwoordelijkheid te nemen. Zo kan een vrouwelijke medewerker die last heeft van haar menstruatie, ook wat eerder naar huis gaan aan het einde van de dag. Twee dagen menstruatieverlof is niet nodig.
Timmer zekerheden niet dicht met een ‘gouden kooi’, maar ga in gesprek over hoe mensen hun talenten kunnen benutten en wat zij nodig hebben om goed te functioneren. Blijf met elkaar in gesprek, pas (meer) maatwerk toe en volg niet klakkeloos het organisatiebeleid. Sterker nog, maak zo min mogelijk beleid. Kijk wat daadwerkelijk nodig is en laat verder ruimte voor maatwerk. Het is geven en nemen tussen werkgever en medewerker. Dat is waar het om gaat.
Het gaat niet alleen maar om rechten en plichten vanuit beide kanten. Je hebt elkaar nodig om succesvol te zijn, vanuit een wederzijds betrokkenheid waarbij je samen oprecht van betekenis voor elkaar wilt zijn. Dan kunnen de meeste beleidsplannen en protocollen de prullenbak in.
Lees ook deze artikelen van Kirsten de Roo:
- We juichen bij de start van een nieuwe collega, maar vier ook het vertrek
- Jouw leiderschap maakt het verschil of mensen blijven of vertrekken
- De beste kandidaat voor een functie is zelden degene met het sterkste cv
