Douwe Bart Mulder, Cecile van der Waal en Chris ter Beke hadden het afronden van hun studie Creative Technology aan de Universiteit Twente net achter de rug toen zij in 2014 begonnen met Printr. 3D-printers waren veelbelovend, zagen de Twentenaren, maar het ontbrak nog aan makkelijke software en een verbinding met de cloud.
In 2015 lanceerden de kersverse ondernemers op Kickstarter een kastje dat je aan kon sluiten op je printer. Daarmee kon een 3D-printer contact maken met een online platform waarmee je om het even welke 3D-bestand kon uitprinten, van een lampenkappen tot speelgoed. Maar ondanks een miljoen aan groeikapitaal en een pivot naar de b2b-markt spatte de droom iets meer dan twee jaar later uiteen, en moest het bedrijf worden opgedoekt.
“Het zwaarste moment was toen ik collega’s moest ontslaan”, zegt Mulder, die inmiddels al weer vol gas bezig is met een nieuwe startup die de HR-industrie moet gaan opschudden.
Wat ging er mis?
“Kort samengevat, hebben we een hoop techniek gebouwd waar de markt nog niet klaar voor was. In de ondernemerswereld is te vroeg zijn net zo erg als een slecht idee hebben. Als je niet de juiste timing hebt, mis je het succes.”
Te vroeg zijn is net zo erg als een slecht idee
“De cash was op een bepaald moment op. We staken veel tijd en geld in ontwikkeling, en zijn te laat begonnen met het hard verkopen van het product. We waren niet een genoeg een revenue driven operatie. We zijn als jonge ondernemers, direct vanaf technische universiteit, heel veel techniek gaan bouwen. Met een droom van een product dat we zelf zouden wilden gebruiken. Terwijl we vanaf dag 1 betalende klanten nodig hadden. We hadden een jaar of twee eerder moeten valideren of het businessmodel zou kunnen aanslaan.”
“Of dat überhaupt had gekund? Lastige vraag. We begonnen met een los kastje voor de aftermarket, voor mensen die dat bij een 3D-printer kopen. Dat is de hobbykant, daar kun je geen wereldbedrijf op bouwen. Eind 2016 zijn we ons volledig op de b2b-kant gaan richten. Maar zoiets heeft veel tijd nodig, met lange salestrajecten. Je zit aan de voorkant van een ontwikkelproces van een nieuwe 3D-printer die pas 9 tot 12 maanden later op de markt komt. Waarbij je ook nog eens op het juiste moment binnen moet zijn om het integratieproces aan te gaan. Daar hadden we niet genoeg runway voor.”
“Toen twee fabrikanten een deal over de zomer heen schoven, wist ik dat er niet genoeg cash meer was, en hebben we het faillissement aangevraagd.”
Hoopte je nog op een overname?
“Daar hebben we op het laatste moment een poging toe gedaan, maar dat is uiteindelijk niet succesvol gebleken. Je hebt ook bijna geen onderhandelingspositie meer. Ik heb wel een deel van de werknemers kunnen plaatsen bij een van de bedrijven die onze klant zou worden.”
En toen moest je naar de rechtbank. Hoe moeilijk was dat?
“De lastigste momenten zijn het moeten ontslaan van collega’s, en het moeten inlichten van mensen die geloofden in je droom waaronder ook investeerders. Vervolgens moet je jezelf verantwoorden in de rechtbank, waarbij je toch een beetje op het strafbankje komt te zitten. Ookal stelt het niet eens zo heel veel voor, het duurde maar een paar minuten. Waarna je wordt overgedragen aan een curator. Met hem moet je vervolgens om de tafel met kopers die onderdelen van je onderneming voor zo min mogelijk geld proberen binnen te hengelen.”
Printr wist uiteindelijk een deel van de inboedel en het intellectueel eigendom te verkopen. Afgelopen maand kon de curator de zaak sluiten. Printr haalde in totaal 1 miljoen euro op bij een groep private investeerders. “Gelukkig hadden we niet veel schuldeisers. Het voordeel van een faillissement is dat je een traject ingaat waar je weer schoon uitkomt, als je tenminste geen wanbeleid hebt gevoerd.”
Heeft deze ervaring je een betere ondernemer gemaakt?
Op zo’n moment heb je oogkleppen op
“Dat denk ik zeker wel. Je leert ontzettend veel. Bijvoorbeeld dat wanneer je in zo’n situatie zit, dat je denkt dat je de enige bent die dit ooit heeft meegemaakt. Je enige focus is om het bedrijf te redden, of zo goed mogelijk af te sluiten. Op dat moment heb je toch wel oogkleppen op. Ondertussen heb je het idee dat iedereen naar je kijkt, dat is een ontzettend vervelend gevoel.”
Rond dezelfde tijd als Printr legde ook 3D-startup Nectar 3D het loodje. Andere Nederlandse 3D-startups gaat het wel voor de wind, waaronder netwerk voor 3D-printers 3D Hubs, dat twee maanden geleden 7 miljoen dollar ophaalde bij EQT Ventures. Kort daarvoor staken investeerders bijna 2 miljoen in Aectual, een Amsterdamse startup die onder meer vloeren en bruggen print. Andere bekende Nederlandse 3D-print-startups zijn printmarktplaats Shapeways, platform voor industrieel printen Beamler, producent van print-filament Octofiber en voedselprinter ByFlow, die tot nu toe zo’n 100 printers verkocht. Het Eindhovense Additive Industries sleepte vorig jaar een deal met Airbus in de wacht.
“Maar ik ben veel met andere founders koffie gaan drinken om ervaringen te delen. Ik had ook een aantal mentoren die goed hielpen, zowel met morele support als met praktische adviezen om dit netjes te kunnen afsluiten. Dat was een goed moment om te realiseren hoe belangrijk het is om een goed netwerk om je heen te hebben, van mensen die je hierin eigenlijk zonder direct eigenbelang willen ondersteunen. Met die kennis probeer ik nu ook anderen te helpen, met advies of door ze te koppelen aan mensen in mijn netwerk. Want ik zit nog volop in de startup-wereld.”
“Kijk, een van de problemen rondom startups is dat er vaak vooral wordt gedacht aan een groep jonge mensen die samen lol hebben. Je hoort alleen over succes. maar naast elk succesverhaal staan 10 verhalen van mensen die het niet gered hebben, en de druk die erbij komt kijken om een startup tot een succes te maken. Ik vind het belangrijk om een evenwichtig beeld te geven, dat het soms niet zo gaat als je verwacht.”
Ik neem nu sneller moeilijke besluiten
“Op persoonlijk vlak merk ik dat ik nu sneller moeilijke besluiten neem. Als iets niet werkt, is het een kwestie van je verlies nemen en doorgaan, in plaats van lang doorgaan met mensen en projecten waarvan je het gevoel het dat het lastig. wordt. En ik leg nu toch echt de focus op revenue first en zorgen dat je je idee vanaf dag 1 valideert.”
Pas je die lessen ook toe bij Bizzy, de startup waar je sinds juni ceo bent?
“Zeker. We zijn direct na afronden van ons pitch deck langsgegaan bij klanten. Om te zorgen dat je gelijk de eerste nda’s en mou’s ondertekent, zodat je samen met die klanten het idee verder kan ontwikkelen. We zitten nog in een opstartfase, en zijn nu bezig met een investeringsronde.”
Bizzy wil CV’s naar de blockchain brengen. Mulder vergelijkt het met waar een aantal banken en verzekeraars al mee bezig zijn, “met een gedistribueerde, gdpr-compliant en verifieerbare database”. “Linkedin kan je zo maken als je wil, maar er is geen manier om dat te controleren. Daardoor gaan recruiters bellen om te checken bij werkgevers. Die datapunten kun je makkelijk registreren met blockchain-technologie.”
De AFM’s van deze wereld gaan dit beschouwen als aandelen
Het bedrijf mikte in eerste instantie op een Initial Coin Offering, maar zag daarvan, zegt Mulder. “Linksom of rechtsom gaan de AFM’s van deze wereld dit beschouwen als aandelen. Daarom hebben we er nu voor gekozen om echte aandelen te uit te geven. Er komen wel tokens onder te liggen, maar pas na goedkeuring van financiële toezichthouders.” De onderneming, wordt gerund vanuit Nederland, maar wordt een Canadese entiteit, met een locatie in de VS.
Waardevol
Daarmee lijkt het avontuur Printr alweer lang voorbij. Maar Mulder beseft aan het einde van het gesprek dat hij nog een ding wil noemen uit zijn aantekeningen over die periode: “Ondanks alle moeilijke dingen was het een hele waardevolle ervaring voor mezelf ,en mijn co-founders. Ik ben heel dankbaar voor het team, de investeerders en mentoren met wie ik heb kunnen werken.”
