Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Stella-oprichter Daan van Renselaar stapt (bijna) nooit van de pedalen

Ook met een groot bedrijf kun je snel gaan, zegt Daan van Renselaar tien jaar na de start van zijn e-bike-producent Stella. Toch moet ook hij af en toe in de remmen knijpen, als er een brand of een pandemie uitbreekt bijvoorbeeld.

daan van renselaar stella fietsen
Foto: Stella Fietsen

Zijn bedrijf mag dan net tien jaar oud zijn geworden, Stella-oprichter Daan van Renselaar staat zelden stil bij het verleden. ‘Ik denk er wel eens vijf minuten over na, maar dan heb ik alweer de volgende meeting. Ik kijk amper achterom. Eigenlijk is het alleen maar de blik vooruit, en doorgaan.’

Stella Fietsen

Wat: elektrische fietsen
Wie: Daan van Renselaar, Wilco van der Kamp
Sinds: 2011
Omzet: 100 miljoen euro (2020)
Medewerkers: 700
Winkels: 54 (waaronder 5 in België en 3 in Duitsland)

De 33-jarige ondernemer praat snel en gedecideerd over het bedrijf dat hij in 2011 begon met compagnon Wilco van de Kamp. De oprichters vierden hun tienjarige jubileum afgelopen maart met 700 collega’s.

Stella verkocht het afgelopen jaar voor 100 miljoen euro aan e-bikes. Met een direct to consumer-businessmodel, waarbij de traditionele fietsenmaker wordt overgeslagen. Stella stuurt busjes met bezorgers en servicemonteurs het land in. De marktuitdager (Challenger in 2017, Entrepreneur of the Year-finalist in 2019) opende tot nu toe 51 testcenters (en 3 verhuurlocaties) waar je een fiets kan uitproberen en laten onderhouden.

Het eerste Stella-decennium vloog ‘in sneltreinvaart’ voorbij, zegt Van Renselaar in het hoofdkwartier van Stella in Nunspeet. Maar net als iedere ondernemer beleeft ook hij momenten waarop de hogesnelheidstrein even tot stilstand wordt gedwongen.

Brand bij Stella Fietsen

Zoals in juli 2018, toen de ondernemer na een afspraak in Duitsland op de terugweg een alarmerend telefoontje kreeg over een brand in een opslagloods van Stella. ‘Bij Apeldoorn zag ik de rookwolken al. Dan weet je een ding zeker: daar is niks meer aan te redden. Ik had die opslag in mijn hoofd al afgeschreven.’

In de opslagloods lagen ook batterijen. Vanwege de angst voor giftige stoffen worden honderden omwonenden tijdelijk geëvacueerd. De oorzaak van de brand nooit is achterhaald, dus het blijft gissen of er bijvoorbeeld sprake was van kortsluiting in een oplader van een heftruck, of dat een e-bike-accu in brand vloog.

Hoe dan ook, Stella was al voor de brand begonnen met het ontwerp van goed beveiligde ‘bunker’ voor de opslag van lithium-ion-accu’s. Van Renselaar: ‘De bouwtekeningen lagen er al, de grond was al aangekocht.’

Lees ook: Waarom Stella een platform met meerdere merken lanceert

Doorgaan

De ondernemer schakelde na de brand een versnelling hoger om zijn bedrijf door de crisis te loodsen. ‘Je schrikt natuurlijk enorm. Het was middenin het hoogseizoen, en er stonden ook e-bikes, die ben je in een keer kwijt. Maar je moet gelijk door. Met de afwikkeling van de brand, maar ook omdat klanten zitten te wachten op hun fiets.’

We hebben het niet op de rand van de wetgeving gedaan, maar we zijn daar ver overheen gegaan

Vorig jaar nam Stella een state of the art batterijbunker in gebruik, met plek voor 36.000 fietsaccu’s. De ‘paar miljoen euro’ kostende batterijkluis is de eerste in zijn soort, zegt Van Renselaar. ‘We hebben het niet op de rand van de wetgeving gedaan, maar we zijn daar ver overheen gegaan. Zodat wanneer de overheid na een paar jaar de eisen zou aanscherpen, we dan nog steeds gedekt zijn.’

Dikke muren

De bunker bestaat uit meerdere compartimenten die worden gescheiden door 40 centimeter dikke muren. Die ruimtes worden bij een brand gevuld met aerosol, een gasmengsel dat een brand smoort. Daardoor is een compartiment 180 minuten brandwerend, en kan de brandweer er bij wijze van spreken rustig naartoe rijden.

Een volgende bunker zou kunnen verrijzen in Duitsland, waar Stella ook de bouw van een logistiek centrum overweegt. ‘Ze zullen hun vingers aflikken als we onze tekeningen laten zien.’

De batterijbunker dient ook als blauwdruk voor andere e-bikeproducenten, die bij Stella polshoogte kwamen nemen. ‘We hebben natuurlijk een gezamenlijk belang’, zegt Van Renselaar over het delen van die kennis. ‘Ik moet er niet aan denken dat een ander bedrijf lithium-ion-accu’s slecht opslaat.’

Stella
De batterij-opslag van Stella in Nunspeet | Foto: Stella Fietsen

Afvalberg

Die verantwoordelijkheid voelt de ondernemer naar eigen zeggen ook voor gebruikte accu’s, die nog niet zo lang geleden allemaal op de afvalberg belandden. Die worden nu op steeds grotere schaal opgeknapt of gerecycled.

Volgens Van Renselaar worden inmiddels 70 procent van de Stella-accu’s (die eerst vernietigd zouden worden) hergebruikt. ‘Ik denk dat we hier een goed voorbeeld mee zijn en dat dit door de rest van de markt wordt gevolgd. Je wil de wereld straks wel zo groen en gezond mogelijk doorgeven aan je kinderen.’ Op termijn moeten de accu’s van Stella ‘100 procent circulair’ worden, al kan de ondernemer nog niet aangeven wanneer dat doel in zicht is.

Harder (willen) lopen

Van Renselaar geeft toe dat hij soms harder wil lopen dan de omvang van zijn bedrijf toestaat. ‘We willen snel, maar dan moet je de organisatie ook mee hebben. In het begin, toen we pak ‘m beet 30 collega’s in dienst hadden, ging het een stuk makkelijker dan nu, nu je bijna 700 man moet meenemen. Dat is af en toe een beetje wennen. Je wordt een iets grotere en loggere organisatie, daar komt wat meer bij kijken.’

Soms sla je een afdeling of leidinggevende over

‘Ik probeer de snelheid en het gemak van toen we nog 50 collega’s in dienst hadden erin te houden. Met korte lijnen. Wilco en ik kennen veel collega’s, en soms sla je weleens een afdeling of leidinggevende over door direct te schakelen. Dat is ook een beetje een kenmerk wanneer je als eigenaar nog in de zaak zit.’

Die directe aanpak past wat Van Renselaar betreft ook als zijn bedrijf straks doorgroeit naar 1000 of meer medewerkers. ‘We zijn geen managers die straks vijf dagen per week tien meetings afwerken. Dan worden Wilco en ik doodongelukkig. En ik vind het leuk ook om het verschil te maken aan de voorkant van het bedrijf. Net als bij de bouw van het accu-DC (distributiecentrum, red.). Dan is het veel leuker om er niet gelijk allerlei externe partijen bij te halen, maar zelf een praktische oplossing te bedenken.’

Leasefietsen

Bike Project, een platform voor leasefietsen (met verschillende merken) dat Stella begin vorig jaar lanceerde, werd niet het succes waar hij op gehoopt had, geeft Van Renselaar toe. ‘We zijn ingehaald door de tijd, vooral vanwege corona. Het was vooral bedoeld voor kantoormensen die uit de auto, en op de fiets stappen. De regering had een regeling opgezet als stimulans voor de werknemer, maar als werknemer kon je er alleen gebruik van maken als je je reiskostenvergoeding liet liggen, dat was geen stimulans. Door corona ging niemand meer naar kantoor.’

In de hele leasemarkt voor fietsen is het volgens Van Renselaar momenteel ‘heel rustig’. ‘We zien mondjesmaat weer mensen naar het werk gaan, maar die hebben vaak ook nog een leaseauto waar ze verplichte kilometers mee moeten halen. Het is echt even pas op de plaats.’

VanMoof-tegenhanger

Met het nieuwe fietsenmerk Muto, dat Stella rond dezelfde tijd als Bike Project lanceerde, gaat het volgens de ondernemer wel crescendo. ‘De omzetcijfers spuiten omhoog. Dit is een heel andere doelgroep. Een soort tegenhanger van VanMoof. Of je nu bestelt in Italië of Denemarken, je krijgt overal dezelfde e-bike. Heel onderhoudsarm, en vooral online te koop.’

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Van Renselaar haalde in 2018 keukenkoning Ben Mandemakers aan boord als investeerder, iemand met veel ervaring op retailgebied. Mandemakers overtuigde de Stella-oprichter er bijvoorbeeld van dat het geen goed idee was om in Belgische winkels Nederlandse verkopers neer te zetten. ‘Het is maar een stapje over de grens, maar zowel België als Duitsland zijn echt twee totaal verschillende landen, met hun eigen cultuur.’ 

Of Van Renselaar dat soort lessen door zou willen geven aan andere ondernemers? ‘Eerlijk gezegd, nee. Ik moet eigenlijk nog beginnen. Ik ga nog niet achter de geraniums zitten, of in een raad van commissarissen. Dan word ik gek, en ongelukkig.’