Startende ondernemers kloppen vaak aan bij het persoonlijke netwerk om de eigen zaak van de grond te krijgen. Logisch, mensen die dicht bij je staan doen vaak iets minder moeilijk dan de bank. “En toch voelen veel mensen zich bezwaard om kapitaal van persoonlijke relaties te lenen”, weet Paul Tonino van adviesbureau Company Start. “Logisch, want als het fout gaat komen de consequenties erg dichtbij. Ik raad al mijn cliënten daarom altijd aan om in ieder geval een leenovereenkomst op papier te zetten. Het risico op scheve gezichten is anders levensgroot, al denk je van tevoren vaak dat het wel losloopt.”
Daarnaast is een leenovereenkomst ook nodig om de geldverstrekkende partij te laten profiteren van voordelen bij de Belastingdienst. Het geld is de eerste acht jaar vrijgesteld van vermogensrendementsheffing en er bestaat een korting op de inkomstenbelasting. “Je kunt dan ook een rentevergoeding vastleggen”, stelt Tonino. “Bijvoorbeeld het percentage dat de verstrekker anders van de bank had ontvangen. De ervaring leert dat zowel verstrekker als lener zich daar prettig bij voelt.”
Boze bankbrieven
Iemand die ervaring heeft met lenen uit de privékring is meubelontwerper Frank van der Snee. Hij besloot begin vorig jaar een eigen collectie tuinmeubelen te gaan ontwerpen, waarvoor een forse investering vereist was. “Naast de ontwikkelingskosten en de productie vielen ook mijn inkomsten tijdelijk weg”, vat hij samen. “Ik heb me eerst georiënteerd bij de bank, maar daar bleek al snel dat een dergelijk risicovol project weinig kans maakte. Gelukkig kon mijn moeder in totaal een ton vrijmaken. Daarvoor hebben we een leenovereenkomst met rentepercentage op papier gezet.”
Van der Snee is erg tevreden met deze vorm van financiering. “Mijn moeder staat niet in mijn nek te hijgen als ik een betaling mis, en eerlijk gezegd draai ik op het moment pas net quitte, dus komt aflossen er voorlopig ook niet van. Dan is het toch lekker dat je niet wakker hoeft te liggen van boze bankbrieven.”
Voorschieten
Ook om door te kunnen groeien kan het soms nodig zijn om pa en ma lief aan te kijken. Dat maakte Bram Bosveld van uitzendbureau Studentenwerk mee. “Vanuit onze vacaturesite zijn we op een gegeven moment begonnen om ook zelf mensen te bemiddelen”, vertelt hij. “Daardoor moesten we opeens zelf alle salarissen van die uitzendkrachten wekelijks voorschieten, terwijl onze opdrachtgevers pas na twee of drie maanden uitbetaalden. De bank had geen zin om dat op te vangen, dus hebben we onze ouders gevraagd even bij te springen.”
Die ouders stonden niet meteen te popelen om geld in zoonliefs bedrijf te steken. “Natuurlijk moesten we eerst even uitleggen waar het geld voor nodig was. Maar gelukkig was mijn vader destijds CFO van Hallmark, dus die begreep waar het over ging”, lacht Bosveld. “Mijn vader en moeder hebben uiteindelijk elk tienduizend gulden geleend. Voor de fiscus hebben we een tamelijk informele overeenkomst op papier gezet met voorwaarden en een rentepercentage. Die rente is uiteindelijke nooit betaald, want Maar aangezien het daarna ontzettend goed ging, konden we binnen enkele maanden aflossen en is die rente nooit betaald. Die hele lening heeft zelfs nooit onze boeken gehaald.”
