Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Zoek jezelf

Een beetje onderneming heeft tegenwoordig een corporate story. Communicatiedeskundigen propageren het bedrijfsverhaal als middel om klanten, werknemers, investeerders en andere relaties te binden. Hoe het idee praktisch moet worden uitgewerkt, wordt er niet bij verteld.

Lezers van Management Team die de afgelopen maanden een toespraak hebben meegemaakt van Anthony Burgmans, bestuursvoorzitter van Unilever, hebben waarschijnlijk min of meer hetzelfde gehoord. Ergens tijdens het praatje duiken woorden op van ongeveer deze strekking: “Er zijn drie dingen die de menselijke levensverwachting drastisch hebben verlengd: voeding, hygiëne en gezondheidszorg. Met dat laatste houden we ons niet bezig; de eerste twee zijn onze core business.”
Het is een kort en helder verhaaltje, makkelijk te onthouden. Het maakt zowel aan de klanten als aan de eigen werknemers duidelijk waar het bedrijf voor staat. Er gaat – hopelijk – voor de Unilever-medewerkers een motiverende werking van uit. Ineens ben je geen accountmanager Lipton Ice Tea meer, je bent iemand die de levensduur van de mens verlengt. Het is een voorbeeld van een corporate story.
In de bedrijfscommunicatie duikt de term steeds vaker op. Niet alleen Unilever maar ook Philips en Akzo Nobel besteden steeds meer aandacht aan de eigen identiteit. Kenmerk van een goed bedrijfsverhaal is dat het de activiteiten in een breder kader plaatst. Het maakt dat de organisatie zich, voor iedereen herkenbaar, onderscheidt in de markt. Bij Unilever gaat het verhaal bovendien gepaard met een nieuw logo. Belangrijke waarden zoals vitaliteit en energie zijn met kleine symbooltjes in het nieuwe beeldmerk verwerkt. “De consument van nu is anders dan die van 25 jaar geleden,” legt woordvoerder Tom Gordijn uit. “Consumenten gedragen zich gelijktijdig als burgers. Ze willen weten van welk bedrijf de producten afkomstig zijn.” Binnenkort zal het nieuwe logo daarom worden aangebracht op de verpakking van alle Unilever-producten. Het logo en het ‘vitaliteitsverhaal’ zijn onderdeel van Unilever 2010, de nieuwe strategie geformuleerd door de raad van bestuur. Een ander onderdeel van de nieuwe strategie is een sterkere nadruk op verantwoordelijkheid. “De consument let steeds meer op zaken zoals duurzaam ondernemerschap,” zegt Gordijn. Het gevolg: Unilever moet milieubewuster worden. Je kunt moeilijk ‘vitaliteit’ onderdeel van je bedrijfsverhaal maken, als je intussen kwistig afvalstoffen produceert.

Betekenisvol

Het bedrijfsverhaal speelt een belangrijke rol in het boek Ondernemingssucces van Andy Mosmans, directeur van ARA Groep. Voor het recent verschenen boek interviewde Mosmans bijna veertig topmannen van grote Nederlandse bedrijven, op zoek naar de factoren die een bijdrage leveren aan het succes van de onderneming. Het hebben van een corporate story kan, volgens Mosmans, daar belangrijk aan bijdragen.“Het succes van de organisatie,” licht Mosmans toe, “wordt in belangrijke mate bepaald door de mate waarin ze tot de verbeelding spreekt bij al haar stakeholders. Mensen zijn op zoek naar iets dat betekenis voor ze heeft. Een betekenisvol bedrijf is aantrekkelijk zowel voor investeerders als werknemers. Die betekenis kun je geven met communicatie.” Waarbij communicatie volgens Mosmans in zeer brede zin moet worden opgevat. “Alles wat het bedrijf doet is een vorm van communicatie. Dus het gaat niet alleen om reclame maar ook om de manier waarop je met de klanten en andere relaties omgaat. Als het goed is vormt dat een logisch geheel.” Als voorbeeld noemt Mosmans Philips. “Recent bezint men zich daar ook meer op het merk en de identiteit, waarbij teruggegrepen wordt op de historie van het bedrijf. Het verhaal van Anton en Gerard Philips heeft belangrijke waarden zoals ondernemerschap en technische knowhow in zich. Het is een inspiratiebron die kan bijdragen aan de bezieling van de onderneming.” Een corporate story is volgens Mosmans iets heel anders dan een mission statement. “Die statements zijn allemaal vrijwel hetzelfde.” Bedrijfsverhalen zijn volgens Guido Rijnja een antwoord op de fundamentele onzekerheid waar organisaties mee kampen. Rijnja, adviseur kennisdiensten bij de Rijksvoorlichtingsdienst, is medeauteur van een ander recent boek over dit onderwerp, Storytelling. “Vanzelfsprekendheden vallen voor organisaties weg,” zegt Rijnja. “De markten bewegen steeds sneller. Merkentrouw heeft een steeds kortere houdbaarheidsdatum.” Het beeld dat het bedrijf met reclame van zichzelf kan opbouwen, vervluchtigt weer snel. De corporate story moet een steviger basis bieden. Of zoals collega-auteur Ron van der Jagt het in Storytelling omschrijft: ‘weten wie je bent en waar je voor staat’, zowel als ‘weten wat je bent en waar je voor gaat’.

Heldenverhalen

Het belangrijkste kenmerk dat een goed verhaal van een slecht verhaal onderscheidt is
dat het wordt doorverteld, aldus Rijnja. Als voorbeeld noemt hij de manier waarop de Brent Spar-crisis (waarbij Shell het publicitaire onderspit delfde tegenover Greenpeace) is aangepakt door Shell. De crisis leidde tot een nieuwe houding van het oliebedrijf op het gebied van maatschappelijke verantwoordelijkheid. Rijnja: “Wat aanvankelijk een verloren wedstrijd was heeft ertoe geleid dat de relatie met de aandeelhouders sterker werd dan ooit tevoren. Krachtige leiders, die de hoofdrolspelers zijn van goede verhalen, hebben altijd eerst met tegenslag te maken gehad. De wijze waarop ze hun dip hebben overwonnen, maakt hun verhaal alleen maar beter.” De woorden van Rijnja sluiten aan bij wat Andy Mosmans ‘heldenverhalen’ noemt. “Leiders kunnen het verschil maken,” zegt Mosmans. Een bedrijf zoals Nike gebruikt heroïsche prestaties uit de bedrijfsgeschiedenis om de corporate story neer te zetten. Een ander voorbeeld is Apple waar de teruggekeerde topman Steve Jobs het symbool is van de inventiviteit van het bedrijf.
Toch is de vraag of de opleving van Apple wel helemaal op het conto van Jobs geschreven kan worden, of dat de internetbubble eind jaren negentig er ook wat mee te maken heeft gehad. De vraag is kortom in hoeverre de corporate story realiteitsgetrouw is, en bovendien of het zo’n heldenverhaal het bedrijf niet te veel met handen en voeten bindt. Welk verhaal moet Apple gaan vertellen op het moment dat Jobs definitief vertrekt? Volgens de propagandisten van de corporate story zoals Mosmans en Rijnja moet het bedrijf zijn verhaal continu, in dialoog met zijn klanten en andere stakeholders, blijven ontwikkelen. Mosmans: “Een organisatie schrijft geen verhaal, een organisatie is een verhaal.” De woorden zijn kenmerkend voor de huidige theorieën rond corporate storytelling. In beginsel is het een boeiend idee, maar de praktische uitwerking blijft vaag. Als je als organisatie een verhaal wilt zijn, hoe pak je dat dan aan? Hoe draagt het bedrijfsverhaal concreet bij aan de omzet of winst? Hoe moet je het verhaal op de helling gooien als het bedrijf, bijvoorbeeld door een overname, sterk verandert? Veel geslaagde voorbeelden van corporate
storytelling zijn er bovendien nog niet te vinden. Toch staan veel mensen in de communicatiebranche er positief tegenover. “Ik vind het een goede ontwikkeling,” zegt Giep Franzen, nestor van de Nederlandse reclame. Franzen schreef diverse boeken over reclame en merken. “Het ‘verhaalconcept’ draagt bij aan het historisch besef,” zegt hij, “wat de consistentie en continuïteit in het beleid ten goede komt. En een goed verhaal kan beter inspireren dan een aantal abstracte termen. Mensen denken in termen van verhalen; verhalen slaan een brug tussen de complexe werkelijkheid en abstracte strategieformuleringen.” Verhalen hebben de kracht om te motiveren, zoals Andy Mosmans opmerkt. Net zoals bij de gebroeders Jake en Elwood Blues, in de film The Blues Brothers, die een schier onmogelijke opdracht moesten volbrengen. Maar het lukte ze toch, want: “We’re on a mission from God.”

Wat & hoe

Wat > Corporate storytelling, bedrijfs(identiteits)verhalen versterken het imago van de organisatie en maken alle stakeholders duidelijk waar het bedrijf voor staat
Goeroes > Cees van Riel, hoogleraar bedrijfscommunicatie aan de Erasmus Universiteit, en Ashraf Ramzy, oprichter van Narrativity, zijn de meest geciteerde wetenschapper respectievelijk consultant
Stand van zaken > Belangstelling neemt toe; geslaagde voorbeelden van corporate story’s zijn echter nog zeldzaam
Boeken > De in dit artikel genoemde boeken waarin corporate storytelling een rol speelt zijn Ondernemingssucces van Andy Mosmans (Kluwer, 2004) en Storytelling van Guido Rijnja en Ron van der Jagt, red. (Kluwer, 2004).

Unilever: vitaal

Met een tien miljoen euro kostende operatie is Unilever bezig zijn dertig jaar oude logo te vervangen. Vitaliteit is het kernwoord in het bedrijfsverhaal. In het logo is het thema uitgewerkt in talloze kleine icoontjes die bepaalde onderdelen van het bedrijf vertegenwoordigen (de zon voor ‘energiebron’, een bij voor ‘schepping, bestuiving, hard werken, biodiversiteit’ et cetera). Opvallend is dat Unilever consultatierondes houdt met imagospecialisten uit binnen- en buitenland. Vroeger werden de strategie en visie vaak binnenskamers gehouden; tegenwoordig ligt alles open.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Philips: geavanceerd

Topman Gerard Kleisterlee: “We willen dat mensen Philips herkennen als een bedrijf dat geavanceerd bezig is, dat klantgericht bezig is, en dat oplossingen brengt die voor mensen makkelijk te gebruiken zijn. Eenvoudig in de interactie, of dat nou het product is of de communicatie met het bedrijf.” Tijdens de tweede global marketing meeting, eerder dit jaar in Noordwijk, werd deze positionering aan de Philips-marketeers voorgelegd. Een ander onderdeel van de storytelling is dat de oprichters van het bedrijf weer van stal worden gehaald.

Hoe ‘first buddy’ Elon Musk het centrum van de macht bereikte: ‘Er ontstaat een broligarchie’

Zelden mengde het bedrijfsleven zich zo openlijk in de politiek als met de ‘bromance’ tussen Elon Musk en Donald Trump. Sinds Trumps verkiezingswinst wijkt de techmiljardair niet meer van zijn zijde. ‘Iemand die dicht bij Trump staat en hem dingen kan toefluisteren, kan veel gedaan krijgen.’

Elon Musk Donald Trump
Elon Musk is een soort shiny thing voor Donald Trump, zeggen deskundigen. 'Iets waarmee hij kan pronken.' Foto: Brandon Bell/Getty Images

The first buddy. Elon Musk heeft de term – CNN kwam er als eerste mee – gretig gemunt. In de weken sinds de verkiezingswinst van Donald Trump, is de techmiljardair niet van de zijde van de president-elect geweken.

Musk werd naast Trump gekiekt tijdens de verkiezingsnacht en mocht diezelfde avond aansluiten bij de familiefoto. Hij ging mee golfen op Mar-a-Lago. Deze week ging een foto viral waarop de twee een McDonald’s-maaltijd weghappen in een vliegtuig, samen met Donald Trump Jr. en een zeer ongelukkig kijkende Robert Kennedy Jr.

Bestie-in-chief

De zelfverklaarde bestie-in-chief schaarde zich na de mislukte aanslag van 13 juli publiekelijk achter de president-elect. Eigenlijk begon die steun al met de overname van Twitter, in oktober 2022. Een van de eerste dingen die Musk als nieuwe eigenaar deed, nog voor de beruchte naamswijziging, was het profiel van Donald Trump en een hele zwik andere extreemrechtse accounts herstellen.

Toen Trump zich in de zomer van 2023 weer op het platform meldde – met een post van zijn mugshot – had X een gigantische ruk naar rechts gemaakt.

Lees ook: Wat trekt mensen aan in zo’n autoritaire leider als Trump? 3 psychologische krachten

Musk heeft volgens Bloomberg minstens 132 miljoen dollar in de campagne van de Republikeinen gepompt. Maar volgens Bloomberg-journalisten Max Chafkin en Dana Hull is zijn grootste verdienste dat hij Trump salonfähig maakte voor een nieuwe doelgroep: jonge mannen voor wie de ceo van Tesla en SpaceX een soort god is.

‘Want het is één ding als Hulk Hogan in Madison Square Garden voor je juicht, maar het is een tweede als de meest succesvolle kapitalist in de geschiedenis dat doet.’

Showman uit Queens

Validatie waar Trump zelf ook naar hunkert, zeggen deskundigen tegen MT/Sprout. ‘Hij lijkt een enorme drang naar erkenning te hebben. Dat heeft hem tot het presidentschap gedreven’, zegt Hans Klis. Hij is voormalig Amerika-correspondent en auteur van Help, de president is gek geworden.

‘Trump heeft veel macht en geld, maar er is één ding dat hij mist: het aanzien bij zijn gelijken. Mijn indruk is dat hij als zakenman altijd enorm zijn best heeft gedaan om bij de elite te horen, bij wat hij als de crème de la crème van de zakenwereld ziet.’

Elon Musk op het podium tijdens een Trump-rally in Butler, Pennsylvania – de plaats waar de mislukte aanslag op Donald Trump plaatsvond. Foto: Anna Moneymaker/Getty Images

Dat is volgens Klis nooit echt gelukt. ‘In die kringen zien ze hem toch een beetje als een clown. Een vulgaire showman uit Queens. Ik denk dat de steun van de rijkste man ter wereld voor hem de bevestiging is dat hij er wél bij hoort.’

Musk is een soort shiny thing voor Trump, voegt Kenneth Manusama toe, Amerika-kenner en auteur van Democratie van het Wilde Westen. ‘Iets waarmee hij kan pronken.’

Wars van regulering

Musk is niet de enige techbro die zich achter Trump heeft geschaard. Durfkapitalisten Marc Andreessen en Ben Horowitz, cryptomiljardairs Cameron en Tyler Winklevoss en Shaun Maguire, partner in het bekende fonds Sequoia Capital, behoren eveneens tot zijn aanhangers. Peter Thiel, medeoprichter van betaalplatform PayPal, hielp J.D. Vance in het zadel, Trumps tweede man.

Lees ook: Steeds meer techmiljardairs steunen Trump: waarom maken ze zo’n U-bocht?

Zij denken dat hun belangen onder de Republikeinen het beste worden behartigd, legt Manusama uit. ‘Trump is wars van regulering en wil bedrijven vrijlaten om te ondernemen. Als je in de hoek van de innovatie zit – en dat zitten techbedrijven vrijwel altijd – wil je niet te veel regels aan je broek die de groei van je onderneming kunnen belemmeren.’

Bovendien denken techmiljardairs als Thiel en Musk ook betere ideeën te hebben over hoe de maatschappij en overheid eruit zouden moeten zien dan politici, bestuurders en misschien wel het volk. ‘Vanuit het idee: ik heb al zoveel succes met mijn betaaldienst of raketten, laat ik me nu met het landsbestuur gaan bemoeien’, vervolgt Manusama. ‘Ze willen zelf aan de knoppen zitten.’

DOGE

Dat mag Musk in de regering-Trump gaan doen als co-chair van het nieuw op te richten Department of Government Effiency (Doge), samen met Vivek Ramaswamy, die eerder in de race was voor de Republikeinse kandidatuur. DOGE kreeg die naam niet voor niets. Het is een verwijzing naar de gelijknamige meme en de cryptomunt die eruit voortkwam, Dogecoin.

Met beide loopt Musk al jaren weg. SpaceX kondigde in 2022 aan een satelliet met de naam DOGE-1 naar de maan te sturen, gefinancierd met dogecoin. Die moet nog altijd van de grond komen: de lancering is al meermaals uitgesteld.

Lees ook: President Trump is dé kans voor de Europese techsector om de achterstand op Amerika in te halen

In voormalige Italiaanse stadsrepublieken als Venetië en Genua was de doge ook het staatshoofd, maar dat terzijde.

Kostenbesparing van 2 biljoen

Het lijkt een grap, maar Musk en Ramaswamy hebben serieuze ambities met het departement. Ze willen snijden in de ‘overdaad aan federale regels en voorschriften’, schrijven ze in een opiniestuk in The Wall Street Journal. Volgens de ondernemers hebben die geen juridisch bestaansrecht, omdat ze niet expliciet door het Congres zijn goedgekeurd. ‘Een existentiële bedreiging voor onze republiek.’

Het doel: een kostenbesparing van 2 biljoen dollar, ofwel een 2 met twaalf nullen erachter. Dat is ongeveer een derde van wat de overheid jaarlijks uitgeeft. Daarvan moet 500 miljard uit het schrappen van subsidies komen.

De publieke omroep (535 miljoen), ‘progressieve’ organisaties als Planned Parenthood (300 miljoen) en niet nader gespecificeerde internationale organisaties (1,5 miljard) zitten in elk geval op de schopstoel. Verder liet Musk eerder in een tweet doorschemeren 80 procent van het overheidsapparaat te willen ontslaan.

Voor de goede orde: Doge is een extern adviesorgaan, geen uitvoerende instantie. ‘Een baantje waarin hij niet al te veel schade kan toebrengen, zal het team van Trump wellicht hebben gedacht’, zegt Manusama.

Al moeten we de invloed die Musk op deze positie kan hebben volgens de Amerika-kenner niet onderschatten. ‘In Trumps entourage geldt: zorg dan dat je de laatste bent die hem spreekt, voor hij een besluit nemen. Iemand die dicht bij hem staat en hem dingen kan toefluisteren, kan veel gedaan krijgen.’

Eigen belangen eerst

Want Musk zit er natuurlijk niet voor niets. Met SpaceX beheert hij onder andere satellieten voor het Pentagon en werkt hij nauw samen met Nasa. Bij die laatste haalde hij al voor ten minste 11,8 miljard dollar aan opdrachten binnen.

Maar Musk ergert zich aan de manier waarop de overheid met zijn bedrijven omgaat, schrijft het FD. Recent zijn er tenminste twintig onderzoeken geweest, onder meer naar de veiligheid van Tesla-auto’s en de milieuschade die de raketten van SpaceX veroorzaken.

Musk kan de overheid ook goed gebruiken bij zijn nieuwste prestigeproject: zelfrijdende auto’s. Tesla sleutelt momenteel aan de Cybercab-robottaxi, een zelfrijdend voertuig zonder stuur en pedalen dat vanaf 2026 in productie genomen moet worden. Alleen mogen er daarvan volgens de National Highway Traffic Safety Administration jaarlijks slechts 2500 worden ingezet onder verleende vrijstelling. Dat staat massaproductie in de weg.

Lees ook: Elon Musk wil alle robotaxi’s passeren met de Tesla Cybercab, gaat dat wel lukken?

Musk deed al eerder pogingen om dat aantal naar 100.000 stuks te verhogen. Waar die eerder jammerlijk mislukten, lijkt hij nu goed nieuws te krijgen. Het laten vieren van de teugels voor zelfrijdende auto wordt een topprioriteit voor het ministerie van transport, meldt Bloomberg. ‘Wat trouwens wel bijzonder is’, zegt Manusama. ‘Omdat de Republikeinen, ook Trump, in het verleden fel tegen EV’s waren.’

Tussen 5 en 6 november, de dag na de verkiezingen, nam het vermogen van Elon Musk met 26 miljard dollar toe (+10 procent). Foto: Jeff Bottari/Zuffa LLC via Getty Images

Manusama ziet een ‘broligarchie’ ontstaan. Hij maakt de vergelijking met de Gilded Age, een periode waarin miljardairs als J.P. Morgan, Andrew Carnegie, John D. Rockefeller en Cornelius Vanderbilt – de zogenaamde robber barons – een stevige stempel op het overheidsbeleid drukten.

‘Dat heeft mede aan de basis gestaan van de grote ongelijkheid in Amerika nu’, zegt hij. ‘Die kloof kan onder Trump alleen maar groter worden. Bij zijn belastingplannen zijn het vooral de 5 procent rijkste Amerikanen die erop vooruitgaan.’

Iemand die in elk geval al rijker is geworden door Trumps herverkiezing, is Musk zelf. Na de verkiezingswinst piekten de aandelen van elektrische autofabrikant Tesla. In één dag nam zijn fortuin met 26 miljard dollar toe.

Privatisering van het buitenlandbeleid

Nog gevaarlijker is dat het bedrijfsleven zich dankzij de connectie met het Witte Huis direct kan mengen in geopolitieke conflicten. Iets wat Musk overigens al doet; volgens The Guardian voert hij al twee jaar lang telefoongesprekken met Vladimir Poetin.

De Russische president zou Musk hebben gevraagd om zijn satelliet-communicatiedienst Starlink niet boven Taiwan te activeren, als gunst aan de Chinese president Xi Jinping. Dat systeem speelt ook een cruciale rol in de oorlog in Oekraïne.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Journalist Hans Klis noemt het de ‘privatisering van het buitenlandbeleid’. Dat kan verstrekkende gevolgen hebben, zegt hij. ‘Het betekent dat de stabiliteit van de internationale gemeenschap afneemt.’

‘Ik denk dat Europa zich enorme zorgen moet gaan maken over wat dit voor de situatie in Oekraïne betekent’, voegt Manusama toe. ‘Stel dat Musk, met zijn telefoontjes naar Poetin, Trump gaat influisteren om gewoon te stoppen met die oorlog. Dat is toch al de tendens binnen de aanstaande regering. Van Tulsi Gabbard, die hoofd inlichtingendienst wordt, weten we bijvoorbeeld dat ze pro-Poetin is.’

Mot bij het vuur

De vraag is wel hoelang de bromance tussen Musk en Trump standhoudt. Twee mannen met een Messiascomplex, zeggen deskundigen, die allebei nogal overtuigd zijn van hun eigen uitzonderlijkheid. Voor zulke ego’s is het sowieso ingewikkeld om het podium te delen. Klis denkt dat de liefde op een gegeven moment wel zal bekoelen.

‘Vertrouwelingen van Trump kunnen van de ene op de andere dag persona non grata worden’, zegt hij. ‘Dat hebben we tijdens zijn vorige ambtsperiode gezien met voormalig chef-strateeg Steve Bannon. Die werd op een gegeven moment gezien als de geheime macht achter de troon en viel daardoor uit de gratie. Musk wordt al vergeleken met een mot die te dicht bij het vuur vliegt. Zodra Trump het gevoel krijgt dat Musk machtiger wordt dan hij of geld aan hem verdient, kan die relatie heel snel verzuren.’

Lees ook: ‘Ik gun Elon Musk echt andere vrienden’