Om beter het hoofd te bieden aan de veranderende mobiliteitswensen van de medewerkers, maar ook om meer grip te krijgen op de algehele vervoerskosten, wil ruim 80 procent van de Nederlandse bedrijven in de toekomst overschakelen op Persoonsgebonden Mobiliteitsbudgetten, ook wel maatwerkmobiliteit genoemd.
Dit is een van de belangrijkste conclusies uit het door Fleet Support uitgevoerde Nationaal Mobiliteitsonderzoek. Het onderzoek toont aan dat werkgevers willen inzetten op een Persoonsgebonden Mobiliteitsbudget; 82,4 procent van de deelnemende bedrijven geeft aan dit als één van de speerpunten voor mobiliteit in de toekomst te zien. Reiskosten zullen weliswaar blijvend gefaciliteerd worden, maar de vaste leaseauto zal daarin steeds vaker worden vervangen door een budget per medewerker.
Eigen budget
Dit budget kan geheel naar eigen inzicht van de medewerker worden aangewend. Is dat voor een leaseauto? Prima. Wil de medewerker echter vandaag met de trein, morgen per fiets en overmorgen met de privéauto reizen: ook mogelijk. Maatwerk in mobiliteit dus. De medewerker heeft middels een Persoonsgebonden Mobiliteitsbudget zijn/haar eigen ‘potje met geld' en koopt zelf het vervoer in. Over- en onderschrijdingen worden eenvoudig met het salaris verrekend.
Voordelen
Werkgevers hebben meerdere redenen voor deze aanpak, zo geven zij nu in het Nationaal Mobiliteitsonderzoek aan. Kostenreductie en medewerkertevredenheid zijn de voornaamste. Daarnaast willen werkgevers minder lange termijn verplichtingen, minder kostenfluctuaties (denk aan de sterk wisselende brandstofprijzen) en meer aandacht voor MVO. Ook toekomstige maatregelen – zoals het rekeningrijden, de aanstaande IFRS-regelwijzigingen, de wijzigingen in loonbelasting en het wegvallen van de milieulabels – spelen een grote rol.
Daarbij sluit het Persoonsgebonden Mobiliteitsbudget goed aan op de maatschappelijke tendens naar meer persoonlijke verantwoordelijkheid van de werknemer. Volgens het onderzoek zouden veel werknemers liever vandaag dan morgen met deze aanpak beginnen. Werkgevers geven aan dat zij wel de vinger aan de pols willen houden, door middel van registreren en monitoren van de kostenontwikkelingen.
