MBA-scholen hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan het ontstaan van de huidige crisis. Immers, de belangrijkste les is zoveel mogelijk winst te maken. Hebben de opleidingen verzaakt door onvoldoende aandacht te besteden aan ethiek?
Alle bekende en minder bekende prominente bankmedewerkers die zich afgelopen jaren schuldig hebben gemaakt aan schaamteloze zelfverrijking, hadden één ding gemeen: een MBA-diploma. Niet verrassend dus dat de Amerikaanse MBA's zich mede verantwoordelijk voelen vooor de crisis waar we nu in zitten. Maar dat deden ze ook bij eerdere economische schandalen. Toch verslapt de aandacht op fraudezaken na een tijdje en ebben de goede voornemens weer weg.
Te laat
MBA-scholen lopen al heel lang achter de feiten aan, stelt Brian Nelson, ethiek docent aan MBA -scholen aan beide kanten van de oceaan, in de Volkskrant. "De laatste jaren proberen de opleidingen de achterstand op ethisch gebied in te halen, maar ze zijn altijd een stapje te laat. Ze reageren op wat er in de maatschappij gebeurt, in plaats van zelf de agenda te bepalen. Het is Amerikaanse businessscholen nog niet gelukt hun leerlingen ervan te overtuigen dat ze maatschappelijke verantwoordelijkheid dragen."
Lesstof niet belangrijk
Studenten volgen de opleiding niet omdat ze de lesstof interessant vinden, maar omdat ze de titel nodig hebben om op een positie te komen waarin ze veel geld verdienen, stelt Rakesh Khurana in de krant. De professor aan de Harvard Business School schreef het boek From Higher Aims to Hired Hands. En hoewel Khurana bij een van de beste MBA's ter wereld werkt, is hij spijkerhard in zijn oordeel over MBA 's. "Je kunt zoveel ethiek in het lesprogramma verwerken als je wilt – als er niemand luistert, heeft het geen zin."
Kille zakenlieden
In de beginjaren hadden MBA's een duidelijke missie: het vak ‘leiding geven aan een team of bedrijf' dezelfde status geven als dat van een advocaat of dokter. In de jaren zeventig verloren de Amerikaanse MBA 's dit streven volgens Khurana uit het oog. "Het adagium van Milton Friedman – Amerikaanse bedrijven moeten zich louter bezighouden met winstmaximalisatie – raakte in zwang. Managers keken alleen nog naar het aandeelhoudersbelang. Ook werd de markt in de VS volledig gedereguleerd. Bij gebrek aan toezicht konden managers doen wat ze wilden. Het kortetermijnbelang werd het belangrijkste." omdat MBA's mee zijn gegaan in deze trend, raakte ouderwets leiderschap op de achtergrond. De prijs: "Ik zie dat studenten die binnenkomen met idealen over een betere wereld na drie jaar het pand verlaten als kille zakenlieden die alleen maar geïnteresseerd zijn in winst."
