Leiderschap lijkt op de liefde, zei Gert-Jan van Wijk van de London Business School. Daar kon ik me wel in vinden. Want uiteindelijk gaat leiderschap over vertrouwen.
Leiderschap is ook net zo gecompliceerd als de liefde. Een een-op-een relatie hebben is al ingewikkeld. Laat staan tientallen of duizenden medewerkers motiveren en inspireren. Niet voor niets eindigt een op de drie huwelijken in een scheiding. En duizenden medewerkers raken burnout, overspannen en ongelukkig door hun werk. Teleurstelling en frustraties overheersen, terwijl men vol hoop en enthousiasme aan het project begon.
Leiderschap is net als liefde zeer de moeite waard, als we de deskundigen mogen geloven. Wie wil zich niet ergens thuis voelen en gewaardeerd worden? Romantische films en boeken vinden net zo gretig aftrek als boeken over effectief leiderschap. En net als bij leiderschap begint liefde bij jezelf. Als je niet goed in je vel zit, kan je geen betekenisvolle relaties met anderen onderhouden.
Is het een idee om leidinggevenden te onderwijzen in de liefde? Om medewerkers als volwaardige partners in een relatie te zien en te behandelen. Welgemeende complimenten doen wonderen. En je afspraken niet nakomen wordt zowel thuis als op je werk niet gewaardeerd. Zonder leiderschap of liefde zou de wereld er sober uitzien. De energie die verliefdheid genereert of het werken in een goed functionerend team vertaalt zich direct in opmerkelijke resultaten.
De Amerikaanse managementgoeroe Stephen Covey stelt dat een slechte vader nooit een goede manager kan zijn. Volgens hem liggen liefde en leiderschap dus ook dichtbij elkaar. Maar vraag een willekeurige bestuurder naar zijn privé-leven en hij kijkt je onbegrijpend aan. Welk privé-leven? En bovendien heeft dat toch niets met mijn functioneren als voorzitter te maken? Toch wel. We zijn mensen. Laten we daar wat meer aandacht aan besteden.
Dominique Haijtema
Deze column verscheen eerder in MT 20-2005.
