Je beslist beter dankzij deze 5 wetenschappelijk bewezen tips

Op een lege maag neem je betere besluiten, zo ontdekte een onderzoeksteam van de Universiteit van Utrecht onlangs. Het is een conclusie die haaks staat op eerdere wetenschappelijke onderzoeken die er op wijzen dat een knorrende maag juist afleidt. Het Utrechtse onderzoek Always Gamble on an Empty Stomach: Hunger Is Associated with Advantageous Decision Making, dat werd uitgevoerd onder leiding van hoogleraar psychologie Denise de Ridder, onderzocht de zogeheten ‘hot states’, oftewel emotionele toestanden die tot risicovol gedrag en toenemende impulsiviteit leiden. Zo zouden mensen in situaties met hoogoplopende emoties of acute behoeften, zoals honger, seksuele opwinding of bij gevaar, bij voorkeur kiezen voor de onmiddellijke bevrediging en wellicht de betere keuze op de lange termijn uit het oog verliezen.

 

De participanten deden onder meer de 'Iowa gambling task’, een kaartspel waarbij gegokt wordt door risico’s te nemen en zo beloningen te verwerven. De hongerige groep, die tien uur niet gegeten had, presteerde sterker dan de groep met de volle buik. Ze doorzagen namelijk beter het patroon van de lange termijn-beloning in het spel dan de snelle winst op de korte termijn. ‘Uit onze experimenten bleek dat honger en trek mensen juist niet impulsiever maken,’ zo schrijven de onderzoekers. ‘Het laat zien dat een lege maag onze gut feeling voor wat voor ons op de lange termijn goed is, juist verbetert’.

Suiker wordt steeds meer afgeschilderd als volksgezondheidsvijand nummer een, glucose kan echter wel een gunstig effect hebben op het nemen van besluiten. Tot die conclusie kwamen onder meer Roy Baumeister, hoogleraar psychologie aan de Florida State University, en zijn collega E.J. Masicampo. Zo vroegen ze 121 psychologiestudenten een video zonder geluid te bekijken waarin een vrouw werd geïnterviewd, terwijl elke tien seconden willekeurige, vetgedrukte woorden in het zwart in het beeld verschenen. Aan de helft van de studenten werd gevraagd zich te concentreren op de vrouw en proberen te begrijpen wat ze zei en de woorden in het beeld te negeren. De andere helft kreeg geen instructies. Na afloop van de video kreeg de helft van de participanten een glas limonade te drinken met suiker erin en andere helft met een suikervervanger.

Twaalf minuten later, toen de glucose uit de limonade met de suiker het bloed van de studenen had bereikt, kregen ze een nieuw vraagstuk. Ze moesten aangeven waar ze het komende jaar wilden wonen. De woningen verschilden in grootte en afstand tot de campus. Twee optie waren goed, zij het op een verschillende manier. De derde optie was een valstrik: het was in alle opzichten slechter, maar leek ogenschijnlijk op een van de goede opties. De verwachting van Baumeister en Masicampo was dat de studenten die zich hard hadden moeten inspannen tijdens de video en geen suiker hadden ontvangen, bij de besluitvorming op hun intuïtie zouden gaan vertrouwen. En dat was precies wat gebeurde. Maar liefst 64 procent van hen liet zich verleiden door de valstrik. Degenen die zich niet hevig hadden hoeven te concentreren of suiker hadden ontvangen, beredeneerden de opties netjes en negeerden de valstrik. Het niveau van je bloedsuiker heeft daarmee invloed op het nemen van besluiten. Dus toch maar niet een beslissing nemen op een lege maag?

Onderzoeker Mirjam Tuk van de Universiteit van Twente besloot te bekijken hoezeer een volle blaas effect heeft op het maken van beslissingen. Tijdens haar onderzoek dronken de participanten vijf glazen water of namen slechts kleine slokjes. Na veertig minuten, de tijd die het kost voor al het gedronken water om de blaas te bereiken, moesten de participanten acht keer een keuze maken waarbij hun zelfbeheersing getest werd. Bij elke keuze was er of een directe beloning, of kon gekozen worden voor een grotere beloning na dertig dagen.

De participanten met de volle blaas kozen over het algemeen voor de latere – en uiteindelijk betere en minder impulsieve – optie. Tuk veronderstelde dat, aangezien alle remmingen afkomstig zijn uit hetzelfde hersengebied, zelfbeheersing in het ene gebied het andere – in dit geval positief – kan beïnvloeden. Tuk ontving voor haar blaasonderzoek de Ig Noble Prijs, de ludieke tegenhanger van de Nobelprijzen, voor wetenschappelijk onderzoek dat volgens het tijdschrift Annals of Improbable Research ‘first make people laugh and then make them think’.

Zware, emotionele beslissingen worden beter gemaakt in een andere taal dan in de moedertaal. Dat blijkt uit een onderzoek van een team psychologen van de Universiteit van Chicago en de Pompeu Fabra Universiteit in Barcelona. Aan de 725 participanten, waarvan 394 Spaans sprekend met Engels als tweede taal en 328 Engels sprekend met Spaans als tweede taal, werd onder meer het ‘trolley-dilemma’ voorgelegd. In het eerste experiment moesten de participanten zich voorstellen dat ze op een voetbrug staan waar vanaf ze de treinrails kunnen zien. Ze zien een trolley aankomen die op het punt staat vijf mensen te doden. Alleen door een zware man van de brug af te duwen voor de trolley kunnen ze de vijf redden, maar wel door hierbij een leven actief op te offeren. De antwoorden van de participanten werden verzameld in diverse landen: de Verenigde Staten, China, Spanje, Zuid- Korea, Frankrijk en Israel. In alle landen koos de meerderheid wanneer het dilemma werd voorgelegd in de tweede taal voor de opoffering van een om vijf levens te redden. In de eigen taal bleek dit een stuk lastiger.

 

Het tweede voorgestelde trolley-scenario vroeg om een minder actieve emotionele betrokkenheid van de participanten. De trolley rijdt richting de vijf mensen maar kan door het omhalen van een switch op een ander spoor gezet worden. Een persoon worden hierdoor getroffen in plaats van vijf. In dit geval bleek de meerderheid zowel in de eigen taal als de tweede taal bereid te zijn om de trolley op het andere spoor te zetten. Boaz Keysar, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Chicago, legt uit: ‘Wanneer in een andere taal wordt gedacht, zijn mensen minder bang voor grote verliezen, meer bereid risico’s te nemen en zijn ze minder emotioneel betrokken.’ Volgens onderzoeker Sayuri Hayakawa komt dit door de manier waarop we een taal leren, enerzijds als kind en als onderdeel van een familie of, in het geval van een tweede taal bijvoorbeeld in een klaslokaal op school, kortom in een omgeving waar je minder emotioneel bij betrokken bent.

Veruit het beste tijdstip om belangrijke beslissingen te nemen is om 11.59 am. Althans, dat blijkt uit een onderzoek dat enkele jaren geleden werd gehouden op initiatief van de Britse ticketservice thetrainline.com. De Britse participanten vonden dit het beste moment, omdat dan de eerste drukte van de ochtend voorbij is en de echte trek voor de lunch nog net niet begonnen is. Veruit het slechtste tijdstip voor een groot besluit is ‘s avonds om tien uur. De Britten hadden overigens ook nog een mening over de beste maand om zinnige beslissingen in te nemen, namelijk de over het algemeen ‘saaie’ maand april.