Onlangs mocht ik op Nyenrode een groepje toekomstige mba’ers toespreken over management en ik hield daar een pleidooi voor meer ‘gekken’ in bedrijven. Het motto: je kunt natuurlijk niet zonder grijze muizen (want het werk moet gedaan worden), maar nodig bij elke sollicitatieprocedure vanaf nu óók een kandidaat uit die echt anders is dan alle andere.
Ik weet het, een dergelijk pleidooi past niet in het doorsnee denken van de doorsnee manager en al helemaal niet in het risicomijdend bestaan van de gemiddelde hrm-professional (ook wel bekend als: de p&o-parttimer). En dus gebeurt het te weinig.
Het Nederlandse bedrijfsleven wordt door de markt volgepompt met prima mensen met prima opleidingen en prima cv’s en prima kleding en prima gesprekstechnieken en een prima pakket aan sociaalcorrecte vrijwilligersactiviteiten. En dat moet ook – die prima mensen gaan de prima backbone vormen van je bedrijf. Maar wil je je echt onderscheiden, dan heb je naast al die prima grijze muizen ook wat vreemd volk nodig. Mensen met een vlekje, een gat in hun cv, een bizarre zijstap, een eersteklas rotkop – whatever.
Toen ik op Nyenrode vroeg of er ook Nieuw Rechts-stemmers in de zaal zaten, ging er meteen één vinger de lucht in. De eigenaar van die vinger zou ik bij een bij hem passende vacature altijd uitnodigen. Goed opgeleide mensen zonder schaamte, maar met bizarre ideeën, daar moet je altijd tijd voor vrijmaken. Al is het slechts het uur van het sollicitatiegesprek. Waarin je natuurlijk wél je Marokkaanse p&o-parttimer op ’m afstuurt… (Of heb je die nog niet?)
