Ik ben gek op auto’s, maar ze moeten niet stilstaan. Daarvoor heb ik als Randstadvluchteling met een bureau in Haarlem twee methodes tot mijn beschikking: voor de file uitrijden of achter de file aan.
Het is ongelooflijk hoe de snelwegen de afgelopen decennia zijn volgelopen, hoe de ochtend- en avondspits zijn verlengd en vooral: hoe hardnekkig het probleem is. Binnenkort is de AutoRAI, pal aan de A10, en dat recreatieverkeer zal de Amsterdamse Ring gedurende twee weken nog verder verstoppen. Want AutoRAI-bezoekers zijn geen Huishoudbeurs-klanten; je krijgt de autoliefhebber met geen zeven paarden een bus in. De files kosten miljarden
en belangenorganisaties en bedrijven klagen zo mogelijk nog harder dan automobilisten zelf: zij zijn slachtoffer. En dus moet De Overheid nu eindelijk de asfaltwagens de weg op sturen. Als vaste A6-, A1-, A10- en A9-klant ben ik het met dat pleidooi uit welbegrepen eigenbelang van harte eens. Maar als we nou met zijn allen al decennia constateren dat De Overheid helemaal niet van plan is die fileshit voor ons op te lossen, waarom doen we het dan zelf niet?
Toen enkele weken geleden een weeralarm werd afgekondigd, stond er in héél Nederland 12 kilometer file. Blijkbaar werkten velen thuis. En de economie draaide keurig door. Laten we dan met z’n allen vanaf nu permanent een weeralarm afkondigen! Verdeel het personeelsbestand dat niet plekgebonden is in vijf groepen en laat ze verplicht één (wisselende) dag in de week thuis werken. In één klap alle files opgelost! Niet haalbaar? Probleem? Onmogelijk?
U wílt niet. U jaagt uw mensen liever die irritante files in. Niet verstandig, nu er weer gevochten moet worden om personeel. Een mooie leasebak? Graag! Maar hij moet wel rijden…
