Steeds meer mensen krijgen ermee te maken op de werkvloer: de druk is te hoog, waardoor men oververmoeid raakt. Een burn-out – letterlijk een opgebrand gevoel – kan iedereen overkomen. Ook burn-outcoach Kirsten Nelis overkwam het. ‘Ik werkte bij KPMG, maar het werk gaf me geen goed gevoel. Ik had heel leuk contact met collega’s, maar kon me niet vinden in de dingen die ik deed. Daardoor kwam ik uiteindelijk een jaar lang thuis te zitten.’
Volgens Nelis, die inmiddels anderen helpt met haar ervaring en kennis, kan de drempel voor mensen die willen terugkeren naar hun baan enorm hoog zijn. ‘Ze komen in de omgeving terug waar ze zo gestrest vandaan gegaan zijn. Dat kan heel confronterend zijn.’
Aan de manager allereerst de taak om afgebakende taken aan te bieden. ‘Als je twintig uur per week komt werken, is het belangrijk dat je al je taken in die tijd kan vervullen en weinig met deadlines hoeft te werken. Op die manier is er geen enkele druk of verantwoordelijkheid en kunnen mensen weer rustig opbouwen.’ Haar uitspraken worden onderschreven door onderzoek van TNO, waaruit blijkt dat onregelmatige werktijden en onvoldoende ruimte om het werk zelf in te richten belemmeringen kunnen zijn voor een voorspoedige terugkeer.
Bedrijfsarts
Ook de bedrijfsarts speelt een belangrijke rol bij de terugkeer. Van haar klanten krijgt Nelis soms horrorverhalen van ongeduldige bedrijfsartsen te horen, maar over het algemeen lijken de artsen veel meer begrip te krijgen voor de situatie van mensen met een burn-out. ‘Ik kreeg naar verloop van tijd ineens een nieuwe bedrijfsarts die me ontzettend opjaagde om zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan, maar daar was ik helemaal niet aan toe. Nu zie je dat er meer kennis voorhanden is.’
Mede door de opdringerige bedrijfsarts besloot Nelis op zoek te gaan naar een nieuwe baan. ‘Mijn re-integratie begon op een andere afdeling, maar uiteindelijk bleek dat ik helemaal niet meer kon aarden in die omgeving. Ik moest er echt helemaal uit voordat ik weer op kon laden. Ik begon eigenlijk pas met herstellen toen ik helemaal uit die omgeving weg was.’ Het niet terugkeren naar de oude baan is iets wat vaker voorkomt. ‘Mensen doen vaak werk waar ze uiteindelijk geen energie van krijgen, maar wat enkel energie kost. Zodra ze die burn-out hebben gehad, zien ze in dat ander werk beter bij ze past.’
Communicatie
Aan de manager in ieder geval de taak om de communicatie met de rest van het bedrijf in goede banen te leiden. Nelis was zelf direct open over haar burn-out op de afdeling, maar er zijn mensen die het lastig vinden om daarover te praten. ‘Klanten van me krijgen vragen van hun collega’s waarom ze halverwege alweer naar huis gaan. Dat kan heel confronterend zijn.’
Ook de medewerker die terugkomt, moet duidelijk zijn in de communicatie naar managers en collega’s. ‘Het zijn vaak ambitieuze, perfectionistische mensen die een burn-out krijgen. Ze moeten zelf ook in gaan zien dat ze het op tijd aan moeten geven wanneer iets niet gaat.’ Wie werkt in een open cultuur waarin duidelijk is wat de gevaren zijn van stress, zal uiteindelijk best terug kunnen keren, volgens Nelis. ‘Op die manier kunnen mensen er makkelijk over praten. Het kan immers iedereen overkomen.’
