PvdA'er Frank Heemskerk, staatssecretaris van Economische Zaken werkte in het verleden voor ABN Amro. Hij was daar vicepresident Institutional Servicing Midden-Oosten ABN Amro Asset Management. Een hele mond vol. Een hele mond vol ook ontlokte verslaggever Hugo Logtenberg van Intermediair aan de 'minister van Buitenlandse handel'.
Tijdens uw ambtstermijn ging ABN Amro ten onder. Hoe heeft u dat ervaren?
"Een ondergang is het gelukkig niet, want ze zijn voor veel geld verkocht en opgedeedld door een consortium van Fortis, Royal Bank of Scotland en Banco Santander. Maar je eerste werkgever is een beetje als je eerste grote liefde: het doet pijn als het niet goed gaat. Hoe zich dat uit? Ik was in India en daar heb ik nog snel even een foto gemaakt van het ABN Amro-pand voordat het logo straks van de gevel verdwijnt."
U bent door mening oud-collega gebeld tijdens de verkoop van ABN Amro. Wat was hun verwachting van u?
"Ze vroegen me: 'Frank, kan dit nu allemaal zomaar?', 'Wat is de rol van de politiek?' en 'Moet het kabinet er niet iets aan doen?' Het was, begrijpelijk, allemaal heel emotioneel. In die gesprekken heb ik wel een aantal mensen van corporate finance gevraagd te reflecteren op verkoop-, opkoop- en splitsingsprocessen die zij zelf hebben gedaan. Want wat bankiers van ABN Amro meemaakten, maken bijvoorbeeld ook de postbodes van TNT mee. In de bancaire wereld wordt vaak heel makkelijk gezegd: "Overnames horen bij de tucht van de kapitaalmarkt". Tot ze er zelf mee te maken krijgen.
ABN Amro kwam in de uitverkoop nadat een fusie met ING was mislukt. Oud-Unilever-topman en oud-commissaris bij ABN Amro Antony Burgmans stelt dat een fusie van de twee Nederlandse banken er niets is gekomen door botsende ego's. Waarom heeft het kabinet, gezien het enorme Nederlandse belang, niet gepoogd dat probleem op te lossen door deze mensen aan tafel te vragen?
Ademt diep in. "Ik weet dat Burgmans dat zegt, maar ik weet niet of het ook zo is. Bovendien was Burgmans toen het speelde geen commissaris meer bij ABN Amro. Ik weet wel dat Wouter Bos als minister van Financiën zijn politieke steun heeft uitgesproken voor die fusie."
Er klinkt enige irritatie in uw stem over de hele gang van zaken.
"Laat ik eerlijk zijn: wat me heeft verbaasd, is dat nu ABN Amro verkocht is, sommige bedrijven en commissarissen zich afvragen hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren, terwijl ze rondom het biedingsproces erg stil waren. Ik vind dat je altijd moet reflecteren op je eigen rol. ABN Amro heeft zelf, doelbewust, de beschermingsclausules tegen vijandige overnames overboord gezet. Werkgeversorganisatie VNO-NCW heeft in 2005 en 2006 buitengewoon hard campagne gevoerd dat Nederland veel te protectionistisch was. We moesten ons veel meer schikken naar de tucht van de markt. Weg met al die beschermingsclausules, af van die kleffe polder. Dat was de wind die woei uit werkgevershoek. Maar wat zei VNO-NCW-voorzitter Bernard Wientjes toen het bod van het consortium op ABN Amro werd uitgebracht? "Nederland moet niet zomaar in de uitverkoop kunnen worden gezet".
Wat is Nederland kwijtgeraakt door het verlies van een gezichtsbepalende bank als ABN Amro?
ABN Amro had een internationaal netwerk dat grote aantrekkingskracht had op talent. Mensen die carrière wilde maken in de bancaire wereld wilden bij ABN Amro werken, zoals voetballers dromen van het spelen voor Ajax. De echte toppers gingen naar Goldman Sachs, zoals de echte toppers van Ajax naar Chelsea willen. Die opleidingsfunctie had ABN Amro en die was uniek. Ik ben benieuwd wie die rol nu gaat vervullen. Ik zie het de Rabo-bank en ING nog niet zo snel doen. Voor de Nederlandse economie is dat een aderlating."
Lees het hele artikel bij Intermediair
