Promoveren is leuk, maar voor een carrière in het bedrijfsleven kun je het beter laten. “Voor je doorgroei in het management werkt die titel bijna tegen je.”
Per jaar leveren Nederlandse universiteiten ongeveer 2700 promovendi af. Het overgrote deel van die mensen denkt enthousiast aan een wetenschappelijke carrière te beginnen. “Dat is een nogal naïef beeld, want slechts 30 procent kan door als postdoc. Gaandeweg kom je erachter dat er voor jou waarschijnlijk geen glanzende wetenschappelijke carrière is weggelegd,” zegt Derek Jan Fikkers, voorzitter van het Promovendi Netwerk Nederland en bezig met een bestuurskundig proefschrift aan de UT in Enschede. Hij vindt dat universiteiten veel duidelijker moeten zijn over dit toekomstperspectief en bovendien promovendi beter moeten voorbereiden op een leven buiten de academische wereld. “Het zijn nu de positieve uitzonderingen die daar aandacht aan besteden.”
De maatschappelijke waarde van een promotie is gering, zo blijkt ook uit onderzoek van het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen. In tegenstelling tot de praktijk in bijvoorbeeld Engeland of Duitsland hechten Nederlandse bedrijven nauwelijks waarde aan een doctorstitel. Alleen bedrijven in de bèta-hoek met eigen onderzoekscentra, de grote consultancies en een enkel groot advocatenkantoor vragen specifiek om gepromoveerden.
Wie niet doorgaat in de richting waarin hij gepromoveerd is, wordt door bedrijven beschouwd als starter. Eentje met een aantal handicaps bovendien. Bolhuis: “De promovendus zegt: ik heb vier jaar werkervaring. Het bedrijf zegt: welnee, je hebt gewoon langer gestudeerd.”
Willemijn Rienks, manager Campus van Ebbinge, raadt studenten die de wens hebben uiteindelijk in het bedrijfsleven terecht te komen expliciet af om te promoveren. “Je raakt echt achterop bij je leeftijdsgenoten. Je moet weten dat je concurreert met een groep mensen in het bedrijfsleven die óók heel intelligent en ambitieus is.”
(Het Financieele Dagblad)
