Als Donald Trump tóch nog president van de VS wordt, zal dat niet te danken zijn aan zijn campagnemanagement. 5 voorbeelden waar het misging.
Donald Trump is in staat gebleken een behoorlijk zakenimperium op te bouwen. Of hem dat ook lukt als het gaat om zijn presidentschap is tot november de grote vraag. De voortekenen van zijn campagne zijn niet gunstig. Drie managementmissers:
#1. De ‘geleende’ teksten van Melania
Tijdens de Republikeinse conventie die deze week wordt gehouden blijkt op verschillende punten de Trump-campagne niet goed georganiseerd te zijn. Het bekendste punt is de speech van Donalds vrouw Melania Trump; meerdere zinnen leken (haast) 1-op-1 uit een lezing van Michelle Obama te komen. Reden genoeg voor verschillende media om de filmpjes op pijnlijke wijze naast elkaar te leggen. Het campagneteam van Trump blijft achter haar staan en zegt dat het een toevalstreffer is. Punt blijft dat de mensen om haar heen, de speech-schrijvers en het hogere management, de tekst beter tegen het licht hadden moeten houden.
#2. En daar was ‘Never Trump’ weer
Maandag, tijdens de eerste dag van de partijbijeenkomst, bleek de organisatie achter Trump ook al niet in staat om een stemming van de Never Trump-beweging tegen te houden. De naam zegt het al: enkele partijleden die iedereen als Republikeins genomineerde willen zien, zolang de naam maar niet Donald Trump luidt. Met het agendapunt wilden de Never Trump’ers alle gedelegeerden laten stemmen op de kandidaat die zij het meest geschikt achten.
Klinkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het juist niet. Bijna iedere stem die op de vloer voor Trump wordt uitgebracht is een resultaat van de voorverkiezingen, in de staten waar Trump won krijgt hij verplicht enkele, velen of zelfs alle stemmen van genomineerden. Dat betekent niet dat de mensen die die stem uitbrengen ook achter de kandidaat staan: zij mogen niet anders.
Alleen al een stemming hierover op de vloer is pijnlijk, het geeft – wederom – aan dat niet de hele partij achter Trump staat. Ook toont het aan dat de organisatie achter de miljardair niet in staat is om de verschillende protesten binnen de partij in de kiem te smoren.
#3. Waarom toch naar New York, Donald en Donald?
Dinsdag op woensdagnacht is Trump officieel naar voren geschoven als genomineerde van de Republikeinse partij. De persoon die de eer had om de stemmen bekend te maken waardoor de meerderheid bekend werd is Donald Trump Junior, inderdaad: de zoon van. Junior hield daar een kort verhaal waarin hij vertelde dat ze ook campagne gaan voeren in de staat New York, thuisstaat van de Trump-familie. Een opmerking die ook zijn vader al verschillende keren heeft gemaakt.
Klinkt mooi, maar is het ook verstandig? De nationale verkiezingen worden slechts in een handje vol staten actief bevochten. New York is daar geen onderdeel van. In staten als Iowa, Florida en Nevada hebben beide kandidaten een reële kans op de overwinning, zij vormen de zogeheten swing states. In de overige delen van het land is het aantal geregistreerde leden van danwel de Democratische partij (Clinton) danwel de Republikeinse partij (Trump) zo groot dat campagne voeren eigenlijk geen nut heeft. Aangezien in iedere staat de winner takes all-regel geldt maakt het niet uit of je een staat met 1 procent of 20 procent van de stemmen verschil wint: je krijgt sowieso alle stemmen uit de staat.
In New York campagne voeren lijkt daarom een zinloze missie: de gerenommeerde poll-analist Nate Silver acht de kans op een overwinning van Trump in de staat staan op minder dan 5 procent. Dat zowel de presidentskandidaat als zijn zoon aanhalen om daar toch campagne te gaan voeren geeft aan dat de campagne niet vertrouwt op ervaren medewerkers, maar op het gutfeeling van Donald Trump.
#4. 30 man is genoeg, toch? En waar is het geld eigenlijk?
Waar Trumps tegenstrever Hillary Clinton het doet met een campagneteam van zo'n 300 mensen, denkt Trump zelf aan ongeveer 30 mensen wel genoeg te hebben. Hij pleit immers voor een kleine overheid en wil graag het goede voorbeeld geven.
Keerzijde is evenwel dat door de kleine omvang van de campagne de zakenman verschillende belangrijke onderdelen nog niet of amper heeft georganiseerd. Enkele weken geleden kwam naar buiten dat de kas van de presidentscampagne bijna leeg was: de 1,3 miljoen dollar die er nog in zat is een schijntje in de wereld van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Een direct gevolg van de pas net opgezette beweging om geld binnen te halen voor de miljardair. In de afgelopen weken stelde Trump hard bezig te zijn om die organisatie te verbeteren maar de vraag is nu: is dat niet te laat?
In de strijd om het Amerikaanse presidentschap is het gebruikelijk om een get out to vote-campagne op poten te zetten. De opkomst bij de stembus ligt daar vaak veel lager dan in Nederland, en om dat op te krikken gooien de kandidaten alles in de strijd om stemmers te activeren. Als de campagne rondom Trump daarin niet of niet goed georganiseerd is kan alleen dat onderdeel al de doodsteek zijn van zijn presidentsdromen.
#5. De steunbetuiging die maar niet kwam
Een team-of-rivals kan zijn voordelen hebben (zie het recente voorbeeld Theresa May – Boris Johnson), maar je nét verslagen tegenstander uitnodigen om te praten op je overwinningsfeestje is wel heel cru. Toch kwam Ted Cruz, de laatste reële tegenstander in de voorverkiezingsstrijd, opdagen tijdens de conventie om tijdens prime-time een verhaal te vertellen. Aangezien de laatste weken van de strijd Cruz-Trump moddergooien op het hoogste niveau is geworden, had Cruz nog niet de steun voor Trump uitgesproken via een endorsement.
Vraag was dan ook: komt die steunbetuiging er nu wel? Nee dus.
Een dag na zijn lezing gaf Cruz te kennen 'er geen gewoonte van te maken om mensen te steunen die mijn vrouw en mijn vader aanvallen'. Misschien waren de aanvallen op de vrouw van Cruz' vrouw – Trump zou 'de waarheid vertellen' over haar – en vader toch te veel. De laatste werd door Trump in verband gebracht met de moord op voormalig president John F. Kennedy. Allemaal zaken uit de voorverkiezingsstrijd en dus het verleden. Maar het campagneteam had op voorhand het verhaal moeten controleren en zeker weten dat Cruz zijn steun zou geven. Het uitblijven van die steun zal de vele twijfelende Republikeinen in elk geval niet bepaald hebben overtuigd.
