De eerste afleveringen in een nieuwe serie BV Nederland zijn verschenen en de reacties liegen er niet om. Gelukkig dat hierover in alle openheid wordt gediscussieerd, zegt zelfstandig verzuimadviseur/ makelaar Paul ter Wal.
Ik ben geen deskundige op het gebied van de kinderziel en zal de discussie over wat goed is voor het kind dus aan anderen laten. Deze discussie heb ik vorige week gevoerd met een Belgische collega, die in Nederland werkt en een jong kind heeft. Dat kind brengt enkele dagen geheel op school door kan daar blijven tot de ouders het kind ophalen. Op andere dagen zijn zij of haar man thuis aan het werk. Zij kunnen dat goed regelen, mede dankzij de school.
Ik wil kijken naar de keuzes die gemaakt mogen worden en dan met name de vraag: maken we eigenlijk wel keuzes? Natuurlijk, we willen ons ontwikkelen als mens en we willen werken. Alleen als dat tot ontwikkeling leidt, hetgeen we aannemen, om daarmee ook nog eens financieel sterker te staan. Ook worden we door de partijen die invloed hebben op de arbeidsmarkt (de politiek, sociale partners) gefixeerd op het "moeten werken"; iedereen vraagt dat vanuit zijn eigen belang.
Meer werken wordt het uitgangspunt en dat is vanuit een economisch en arbeidsmarktstandpunt ook terecht: we hebben nu meer handen en hoofden nodig dan we inzetten. We hebben het hoogste parttime quotum van Europa en daarmee de laagste arbeidsproductiviteit per dag over alle mensen die deel uitmaken van de beroepsbevolking. En we willen ons gezinnetje hebben met alles wat daar bij komt. En we willen…
Maar als we dat allemaal willen: wie maakt er dan nog een keuze? En aan wie laten we de keuze over? Aan de politiek, aan onze werkgever, aan onze partner? Wie is nu de eigenaar van het keuzemoment? En wie draagt daar dan ook al de lusten en lasten van?
Als ouder en liberaal vind ik dat die keuze bij de ouders zelf ligt en dat die keuze een private keuze is, die men weloverwogen zal nemen. De verantwoordelijkheid voor die keuze en de gevolgen liggen dus ook bij die ouders en hoort daar ook te blijven. Het is bijvoorbeeld niet aan de overheid om daar op in te grijpen.
Wel vind ik dat de overheid meer moet doen voor alle ouders om die keuzes ook verantwoord te kunnen uitvoeren. Niet alleen aan hen die willen werken en de overheid vragen om mee te sponsoren. Dus meer kinderopvangmogelijkheden, met forse eigen bijdragen voor ouders die dat weer met werkgevers kunnen regelen, en meer mogelijkheden om de kinderen verantwoord op school te kunnen laten tussen de middag. Zoals veel landen om ons heen hebben.
Ik kies dus voor ruime faciliteiten en eigen keuze voor de ouders. Maak dan ook die keuze!
