Het wordt een sportieve zomer, daar is geen ontsnappen aan. Het EK en Beijing 2008 zullen de zomerse dynamiek en ritmiek van de organisatie beïnvloeden. Hans Alblas vindt in het EK en Olympische Spelen vooral een bron van inspiratie.
Afgelopen week werd een belangrijke vergadering voor de avond van 9 juni plotseling verplaatst. In eerste instantie had ik niets in de gaten, maar bij navraag bleek dat het Nederlands elftal die avond tegen Italië speelt.
Wat zijn de gevolgen van de grote sportevenementen voor de werkvloer? Is er verminderde productiviteit of zelfs nervositeit voor de wedstrijd, wordt er alleen nog gedacht aan de stand in de voetbalpoules, het checken van EK-websites voor het laatste nieuws over blessures, en gediscussieerd over opstellingen en tactische missers van de trainers en proleterig spelersgedrag? Moet ik de dag na de wedstrijd: rekening houden met uitgelaten stemmingen, depressieve medewerkers, katers, gedemotiveerde laatkomers of extra hoog verzuim? Zal ik naast de bureaus gaan staan met oranje pompoms of kiezen voor een Spartaanse aanpak: een sobere van alle EK-franje ontdane, gedisciplineerde werksfeer?
Benchmark
Het EK en Olympische Spelen zijn vooral een bron van inspiratie. Ze bieden een mooie gelegenheid om de organisatie te benchmarken aan groots opgezette, gewaardeerde en gevolgde (media)evenementen. Wat maakt het verschil tussen falen en succes in de sport en hoe werkt dat op de werkvloer? Wie gaan er op de afdeling voor goud, zilver of brons? Welke rollen spelen de trainers/managers/directie/publiek en media? Wat kan ik daarvan leren?
Liechtenstein of Italië?
Om te beginnen een evaluatie van de teamsamenstelling. Als ik mijn afdeling, niet middels de teamrollen van Belbin, maar als een sportteam zou beschouwen, waar sta ik dan als manager? Ben ik de bondscoach van Liechtenstein of van Italië? Hoe zijn de medaillekansen? Welke transfers zou ik graag zien? Wie zie ik het liefst vertrekken, en wie vooral niet?
Wat voor speler zou ik als eerste willen aantrekken? Vul ik een openstaande vacature in met een snelle spits of met een meedogenloze verdediger? Een type Jaap Stam of liever Didier Drogba? Zijn de door mij geselecteerde spelers nog voldoende gemotiveerd en gretig? Wie neemt de eerste penalty? Wie wordt topscorer wie en pakken er goud en zilver en brons op mijn afdeling?
Dreamteam
Het team is vaak een gegeven. Mensen zitten soms al jarenlang op een plek, je bent zelf niet in de gelegenheid geweest om alle werknemers te selecteren en een ‘dreamteam' samen te stellen. Toch is het nuttig om het bestaande team te evalueren en te kijken naar de kans op een overwinning op de markt.
Sluit het team en de gevolgde speelstijl voldoende aan bij de geambieerde marktpositie? Kunnen mijn spelers omgaan met de op die markt gewenste speelstijl? Ontwikkel ik me richting Catenaccio of een aanvallende speelstijl? Speel ik op behoudende wijze of counter ik met snelle innovatieve producten en spectaculaire marketingstunts?
14 miljoen medewerkers
Het EK vormt ook een goed moment voor evaluatie van de opstelling. Staan de medewerkers goed opgesteld? Vullen ze de opgedragen rollen goed in? Is dit een toekomstgerichte opstelling, moet ik de takenpakketten herzien of meer jobrotation toepassen? Heb ik de taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden goed uitgelegd? Maak ik voldoende gebruik van hun talenten en creativiteit? Hoe ga je als manager/trainer om met de kritiek van de analisten, of de 14 miljoen oranjefans/medewerkers die het beter weten?
Olympische stijl
Daarom een gewetensvraag: Gaat u in de eerste plaats voor het resultaat of managet u volgens het Olympische adagium, waarbij meedoen belangrijker is dan winnen?
Mede door het EK en Beijing 2008 wordt het een inspirerende zomer. Een uitstekende gelegenheid om te spiegelen, te benchmarken en de tijd te nemen om te herstellen van eventuele blessures. Evalueren en nieuwe ambitieuze plannen maken richting goud en heldere, winnende resultaten. Tenslotte heeft de winnende coach/manager altijd gelijk.
