Investeerder (en Sprout-blogger) Joachim Blazer kondigde eerder dit jaar aan dat hij het principe van revenue-based financing naar Nederland wilde brengen. Een paar maanden later ‘valt’ nu de eerste van een reeks van tien investeringsrondes, afkomstig van het door Blazer opgerichte fonds Non-Dilutive Capital.
Het gaat om een investering van 250.000 euro in Zero foodwaste, een startup uit Utrecht die met behulp van kunstmatige intelligentie voedselverspilling in de horeca bestrijdt. Het bedrijf van Olaf van der Veen (foto l.) Bart van Arnhem (foto r.) en Richard Beks rust daarvoor afvalbakken uit met een camerasysteem en een weegschaal, waarmee automatisch wordt gedetecteerd welk soort eten in de afvalbak belandt. Met die kennis kunnen cateraars, hotels en andere horeca-spelers hun voedselverspilling flink terugbrengen (en hun inkoopmarge verbeteren).
Geen aandelen
De naam van de investeerder, Non-Dilutive Capital. is alvast een hint over de bijzondere aanpak van het fonds, dat een omvang van maximaal 5 miljoen euro krijgt. Non-Dilutive Capital – waar een aantal vermogende particuliere geldschieters achter schuilgaat – investeert namelijk zonder dat een ondernemer aandelen hoeft te verkopen, wat betekent dat hij of zij niet verwatert (dilution). In plaats daarvan wordt afgesproken dat de startup de investering ‘aflost’ door maandelijks een percentage (gangbaar is 5 procent) van de omzet af te dragen.
Het bedrag dat de startup uiteindelijk terugbetaalt is bijvoorbeeld drie keer de omvang van de investering. Vanuit het perspectief van een gewone lening lijkt dat veel, maar niet als je het vergelijkt met een venture capital-investering, zegt Blazer. Bij een gangbare vc-investering kunnen aandelen immers een veelvoud in waarde stijgen, bij revenue-based financing ligt de max op een verdrievoudiging van de inleg. Boekt een startup geen omzet, dan krijgt de investeerder gedurende die periode geen aflossing.
Het model is vooral geschikt voor ondernemers “die niet voor de unicorn-status gaan en geld verbranden als een malle”, zegt Blazer. “Maar wel voor ondernemers die gaan voor gedegen en gestage groei. In de VS noemt men het ook wel ‘Venture Capital for the rest of us’. Het is dus niet geschikt voor ‘pre revenue’ startups. Er moet wel omzet zijn, en een pijplijn met mooie grote contracten.”
Joachim Blazer (foto links) en Zero foodwaste-oprichters Olaf van der Veen, Bart van Arnhem en Richard Beks | Foto: Non-Dilutive Capital
Cash is king
Voor startups is cash (weer) king, schreef de New York Times eerder deze maand. Blazer merkt dat de nadruk op cash en omzet ook in de Nederlandse vc-wereld actueel is. “Het wordt allemaal weer wat gezonder. Ik ben zelf opgegroeid in een tijd waarin ‘vc’s’ en ‘geld verbranden’ niet bestond. De insteek was dat het starten van een bedrijf betekent dat je betalende klanten hebt, zoveel dat het onder de streep geld oplevert. Het is makkelijk om euro’s te verkopen voor 50 cent, maar dat is geen duurzaam business model.”
In het gangbare venture capital-model is snelle groei het uitgangspunt, maar dat valt in Europa vaak tegen, zegt Blazer. “In de VS is de mindset meer de dood of de gladiolen, alles of niks. In Europa ligt de nadruk meer op geleidelijke en gedegen groei.”
Valley of death
Elk type investeerder heeft zijn plek in het kapitaallandschap, nuanceert de investeerder (die ook actief is als startup-coach bij Yes!Delft en EU-accelerator-programma Climate-KIC). “Van vc’s en banken tot subsidies. Ieder van die geldbronnen past bij een bepaald moment in de tijdlijn van een startup. Er zit een gat tussen subsidie en venture capital, een valley of death. Na revenue-based financing zijn vc-partijen weer geschikt.”
Het maken van een op revenue-based financing gebaseerde term sheet (“een clean sheet, en geen dirty sheet”, zegt Blazer), waarin de afspraken tussen investeerder en ondernemer zwart op wit staan, had volgens Blazer de nodige praktische voeten in de aarde, maar die rimpels zijn inmiddels gladgestreken. “Het geld staat klaar om geïnvesteerd te worden in de volgende 9 startups.”
Lees ook: Revenue based financing: investeren op basis van omzet, in plaats van aandelen – een nieuwe trend?
