Geen producten in de winkelwagen.
Mr Marvis
Wat: Shorts, broeken en meer voor mannen
Wie: Aafke Tuin, Steven Vrendenbarg en David Sipkens
Daagt uit: Gevestigde kledingmerken
Sinds: 2016
Omzet: n.b. (‘750.000 producten in 2022’)
Website: mrmarvis.nl
Het is een textiele wall of fame. Keurig ingelijst hangen ze aan de muur op het Amsterdamse hoofdkantoor van Mr Marvis: de allereerste shorts die David Sipkens, Steven Vrendenbarg en Aafke Tuin in elkaar lieten zetten. Het oudste museumstuk dateert uit 2014, ernaast een paar andere samples uit 2015, volgens de bijschriften gemaakt in ateliers op Bali en in Portugal. Het land waar tot op de dag van vandaag elke broek van het mannenmerk wordt geproduceerd.
Aardig detail: die eerste shorts werden nog onder het merk Mr Gustav gemaakt, tijdens een succesvolle crowdfundingcampagne. Sipkens: ‘We kregen meteen een boze brief van een Deens kledingmerk dat Gustav heette. Jammer, we vonden Gustav wel leuk gevonden: good stuff.’
Het alternatief, Mr Marvellous, verbasterde uiteindelijk tot Mr Marvis. En onder die naam daagden de drie oprichters sinds 2016 de gevestigde orde uit met shorts en inmiddels ook lange broeken.
Mr Marvis groeide 70 procent
Met behoorlijk succes: vorig jaar ging de omzet van de MT/Sprout Challenger alweer met meer dan 70 procent de hoogte in, al blijft het modemerk muisstil over hoe hoog die inkomsten zijn. Hier moeten we het mee doen: in 2022 zijn ongeveer 750.000 shorts, lange broeken en andere producten verkocht en Mr Marvis maakt met 88 medewerkers onder de streep winst. Sipkens: ‘Al vanaf jaar twee.’
Niet slecht, voor een startup waarvoor Sipkens, toen nog M&A-manager bij Philips, samen met zijn oud-huisgenoot uit Groningen in 2016 dat eerste vijfjarenplan opstelde. ‘Best handig: als je in de M&A zit maak je aan de lopende band businesscases.’ En geloof het of niet: de waanzinnige groei van hun broekenmerk verliep zoals in dat eerste plan was uitgestippeld.
‘We bedachten met de natte vinger hoe groot de markt in West-Europa kon zijn, besloten daar 1 procent van te nemen en dat waren 125.000 broeken. We kwamen er iets boven uit. Misschien een bewijs dat het helpt als je jezelf een doel stelt om naartoe te werken. Al ging het niet vanzelf natuurlijk. Ik weet nog dat we onze fulfillmentpartner waarschuwden dat we gingen verdubbelen. Dan was het: ‘Ja ja, dat zeggen ze allemaal’, tot we gelijk kregen.’
Reclame met relaxte dudes
Dat de naam Mr Marvis niet meer weg te denken is, is mede te danken aan de gigantische hoeveelheid reclame die het merk maakt. Welke krant je ook openslaat, welke zender je ook kijkt: relaxte dudes op zonnige plekken dragen Mr Marvis.
Dat plaatje hoort bij het gevoel dat Sipkens zelf kreeg als hij op een warme dag zijn pak kon uittrekken om in een korte broek te stappen. ‘Het gevoel dat je weer zelf in charge bent; vrij: daar krijg je energie van. Dat gevoel is de basis van ons merk: energiek, positief.’
Nog een verklaring voor de snelle groei van Mr Marvis: er bestond nog helemaal geen merk in shorts. Bij bestaande modelabels moest je maar afwachten waar ze elk seizoen mee kwamen.
En dat leidt tot wat ontegenzeggelijk de belangrijkste drijver is achter Mr Marvis. Een man wil niet te veel shoppen en zoeken om zijn garderobe samen te stellen. Als een broek eenmaal lekker zit, koopt hij die het liefst nog een keer bij hetzelfde adres. Lekker makkelijk. ‘Bij ons is diezelfde broek er ieder jaar, in allerlei kleuren en prints. Je weet dat hij er voor je ligt.’
Collectie met slow fashion
Die opzet was vanaf het begin af aan zo: niet elke zes weken een nieuwe collectie, de oprichters van Mr Marvis wilden wegblijven van fast fashion. ‘We nemen de tijd om een product te ontwikkelen en zorgen dat het voor de lange termijn is. Aafke is de ontwerpster en komt uit de textielbranche, maar Steven en ik hebben geen achtergrond in de mode. Misschien heeft dat geholpen. Veel bestaande merken zouden nooit kunnen overschakelen op onze manier van werken.’
Zo’n vaste en voorspelbare collectie doet veel voor het merk, maar die slow fashion ook duurzame voordelen. Geen enkel product van hem is ooit op de brandstapel beland, bezweert Sipkens. Dat zijn broeken dichtbij in Portugal worden gemaakt, staat in elke reclame-uiting. ‘Er is daar volop vakmanschap, er wordt op een goede manier geproduceerd door mensen die eerlijk betaald krijgen en het is dicht bij onze markt.’
Maar dat ze van biologische katoen zijn, dat ze nooit in de ramsj gaan en er geen restpartijen worden gedumpt? Die duurzame bedrijfsvoering schreeuwde Mr Marvis nooit van de daken. ‘Het is inherent aan de manier waarop we werken, de keuzes die we vanaf het begin hebben gemaakt. Maar we vinden duurzaamheid geen unique selling point, het is wat ons betreft gewoon een hygiënefactor.’
Mr Marvis scoort B Corp-certificaat
Toch heeft Mr Marvis sinds deze maand het B Corp-certificaat op zak, het keurmerk waarmee bedrijven aantonen dat ze duurzaam en sociaal ondernemen. Zonder veel toeren haalde het broekenmerk de lat. Voor de liefhebbers: die ligt op 80 punten die uit een assessment moeten rollen. Mr Marvis scoorde bij die certificering 101,7 van de maximaal te behalen 200 punten.
Lees ook: Zo word je een B Corp (4 Nederlandse ondernemers delen hun lessen)
De duurzame opzet van Mr Marvis scoort bij B Corp, maar ook het feit dat werknemers verlof krijgen voor vrijwilligerswerk en dat het merk zelf goede doelen als KiKa steunt. Broeken die niet meer via de webshops verkocht kunnen worden, doneert het bedrijf aan stichting Dress for Success, die sollicitanten kleedt die niks te makken hebben.
Sipkens: ‘Dat B Corp-traject gaat wat mij betreft allereerst om bewustwording en het vastleggen van processen. Onze mensen gingen nadenken over hoe we dingen aanpakken, ze kwamen met suggesties over wat we nog beter kunnen doen. Want je bent er natuurlijk nooit. Materiaalgebruik kan altijd beter, er komen nieuwe technieken om vezels of plastic te recyclen. We willen in 2030 net zero zijn, maar dat gaat stap voor stap.’
De leveranciers in Portugal hebben nu een code of conduct getekend over de manier waarop ze werken en met hun werknemers omgaan. ‘Voorheen hadden we al een goed gevoel over ze, maar nu is het geformaliseerd.’ Dieper gaan de Nederlanders overigens de textielketen niet in: voor de katoen en garens vertrouwen ze op de duurzame en sociale certificaten die de leveranciers ervoor afgeven.
Direct to consumer met meer winkels
De laatste succesfactor achter Mr Marvis is dat het een online, direct-to-consumer-merk is. Bij de Bijenkorf of Zalando zul je de broeken daarom niet vinden, al breekt het wel steeds nadrukkelijker met zijn online afkomst door ook winkels te openen.
Flagshipstores waren er al in Amsterdam en Antwerpen, maar volgende week opent een nieuwe Mr Marvis in Den Haag. Het is de bedoeling dat er meer filialen volgen.
Ook in het buitenland, waar Sipkens de komende jaren de meeste groei vandaan wil halen. Nu al komt meer dan de helft van de omzet uit het buitenland, met België, Duitsland, Frankrijk en Engeland als grootste markten. Duitsland krijgt daarom eind mei in München zijn eerste Mr Marvis-winkel.
‘In Londen waren we vlak bij een opening, Parijs staat ook op de radar. Maar we komen uit de online hoek en leren nu dat we geduld moeten hebben om de goede locaties te pakken te krijgen. We willen de komende 24 maanden in ieder geval naar acht winkels.’
Die winkels vergen, net als de stortvloed aan reclame, flinke investeringen. ‘We zijn nog vooral een online merk. Mensen komen ons nog niet tegen als ze zomaar ergens gaan shoppen, daarom moeten we extra investeren in marketing en in winkels.’ En daar komen de vele miljoenen van pas die aandeelhouders de afgelopen jaren in de broekenscaleup staken.
Tommy Hilfiger-ceo als investeerder
Zonder dat die nodig waren om de verliezen goed te maken. Op de laatst gepubliceerde balans, over 2021, staat bijvoorbeeld meer dan 6,5 miljoen aan cash. ‘We hebben dankzij die back-up van investeerders beslissingen durven nemen waardoor we onze groei konden versnellen.’ De bekendste aandeelhouder is Fred Gehring, de voormalige ceo van Tommy Hilfiger, die vorig jaar instapte.
‘Hij is iemand met megaveel ervaring in de hele kledingbranche. Heeft Tommy Hilfiger twintig jaar lang groot gemaakt in Europa, al is de manier waarop wij kleding maken en verkopen wel heel anders. Hij komt hier naar behoefte langs en dat is altijd nuttig en gezellig. Dan hebben we het over de strategie, hoe we ervoor staan. En hij geeft ons zeker nieuwe inzichten.’
De investeerders hebben Mr Marvis nooit onder druk gezet om harder te gaan dan de oprichters zelf wilden. De groei hielden ze in de hand en tot echte groeipijn leidde het succes nooit, stelt Sipkens. Als hij dan toch iets moet noemen wat hij de volgende keer anders zou doen: eerder talent aannemen met expertise.
‘Daar zijn we redelijk laat mee begonnen. We hadden hier lang vooral direct uit de studiebanken en dat kan prima zijn. Maar als je zo snel groeit, moet je er op een gegeven moment ervaring bij trekken, anders blijft er te veel op je eigen bordje liggen. Je hebt mensen nodig die het proces versoepelen als je zulke groeistappen maakt. En dan staat er niet zomaar morgen iemand op de stoep.’
Leuker dan een M&A-job
Maar terug naar zijn M&A-job bij Philips of waar dan ook? ‘Nee, dit is absoluut leuker dan een baan, al kost het je qua inzet en stress veel meer. Maar het is megadivers werk, van de websites verbeteren tot het merk bouwen. Afgelopen week zaten we nog in de Dolomieten voor een fotoshoot. Daar blijven Steven en ik ons tegenaan bemoeien, omdat het hoort bij de merkstrategie. Maar het klopt: je trekt als ondernemer nooit meer de deur achter je dicht aan het eind van de dag.’
‘En als je terugkijkt denk je toch: wow, wat hebben we samen veel voor elkaar gekregen. Dat terugkijken doe je natuurlijk te weinig in de rush van wat je aan het doen bent. Je kijkt altijd vooruit en vergeet te genieten van de groei. Dat is misschien ook een learning. Maar als we straks met zijn allen bij de opening van de winkel in Den Haag staan, wordt het toch wel weer tastbaar wat we hebben bereikt.’
Lees ook: Scotch & Soda koos de vlucht naar voren: zo ging het failliet
