Wat is Loop Biotech?
Loop Biotech is de maker van ‘een levende doodskist, die ervoor zorgt dat je na je dood de aarde niet vervuilt, maar een bron wordt voor nieuw leven’, vertelt oprichter Bob Hendrikx. De kist is gemaakt van mycelium, het wortelnetwerk van paddenstoelen, dat organisch materiaal en schadelijke stoffen kan afbreken.
Een menselijk lichaam bevat gemiddeld 219 chemicaliën, zegt Hendrikx: ‘We zijn de bodem aan het vervuilen.’ Tijdens het kweken van het materiaal voor een kist (dat vergt zeven dagen) wordt door het mycelium CO2 uit de atmosfeer gehaald. Vergelijk dat met een crematie, die gemiddeld voor 205 kilo CO2-uitstoot zorgt. Begraven met een gangbare kist is goed voor een uitstoot van 100 kilo, stelt Hendrikx. ‘Maar met ons product heb je juist een positieve carbon footprint.’
Loop maakte het afgelopen jaar zijn eerste honderd kisten. Mede dankzij wereldwijde media-aandacht kan het Delftse bedrijf de vraag amper aan. Na een bezoek van nieuwszender CNN vorige week kijkt Hendrikx weer naar een ‘hele dikke inbox’.
Wie zitten erachter?
Oprichter Bob Hendrikx stortte zich op de TU Delft op levende materialen. Hendrikx: ‘Een houten tafel is een organisme dat dood is gemaakt. Dat is in mijn ogen geen innovatie. Ik wilde meer richting biotech. Hoe kun je dagelijkse producten tot leven brengen? Zoals een jas die ademt, een T-shirt dat met je meegroeit of steden die we verlichten met bio-algen.’
De uitvaartwereld bleek tot nu toe de beste product/market fit op te leveren. Hendrikx werkte zijn idee uit in incubator Yes!Delft, volgens de lean startup-methode, een aanpak die in de uitvaartwereld niet bepaald gangbaar is. ‘Wanneer iemand is overleden mag er eigenlijk niks fout gaan.’ Maar samen met twee uitvaartcoöperaties kon Hendrikx vorig jaar toch gelijk met ‘een functioneel product’ de markt op.
Bij Yes!Delft was Loop, naast techbedrijven als Somnox en Physee, een opvallende verschijning. ‘Yes!Delft heeft een breed portfolio. Wij laten dingen groeien, anderen doen dingen met metaal. Maar toen er lijkwagens kwamen aanrijden, dacht men wel: what the fuck is dit.’
Wie zitten erop te wachten?
Loop Biotech klopt aan de deur van een branche waar je als nieuwkomer niet zomaar binnenkomt. Een belangrijke eerste doelgroep zijn mensen die begraven willen worden op een – door een begraafplaats beheerde – plek in de natuur. Hendrikx: ‘Vroeger was cremeren ook heel nieuw, zoals dat nu geldt voor resomeren (waarbij een lichaam wordt afgebroken met een chemisch proces, red.). Mensen zijn misschien minder conservatief dan het lijkt.’
Champignons League
Afbraak-kampioen mycelium wordt in vervuilde gebieden gebruikt om onder andere olie, plastics, chemicaliën en pesticiden af te breken. De bekendste pleitbezorger van die aanpak (mycoremediation) is mycoloog en ondernemer Paul Stamets. Het milieuvriendelijke, maar relatief trage proces kan waardevolle bijproducten opleveren, zoals enzymen en medicinale paddenstoelen.
De ondernemer leidde tientallen uitvaartbedrijven uit verschillende landen rond in zijn werkplaats. ‘Mensen willen ‘m aaien’, zegt Hendrikx over zijn cocon. ‘Ik geloof er heilig in dat dit de nieuwe norm kan worden. We willen het hele verhaal van de dood omgooien naar iets moois doen, iets moois achterlaten.’
Hoever is Loop Biotech?
Tot nu toe zijn honderd mensen begraven in een Loop-doodskist, behalve in Nederland ook in Duitsland en Engeland. De startup verhuisde onlangs naar een werkplaats van duizend vierkante meter, goed voor een capaciteit van vijfhonderd doodskisten per maand.
Die capaciteit zou wel eens snel vergeven kunnen zijn; Loop is in gesprek met een Oostenrijkse uitvaartonderneming die mogelijk ‘honderden’ doodskisten wil afnemen. Zulke aantallen zijn ‘een uitdaging’, erkent Hendrikx desgevraagd. ‘We zitten in de valley of death. Je wil investeren en je team uitbreiden, maar je hebt dat geld niet. Tegelijk wil je de prijs verlagen om de afzet te vergroten.’
Wat is het businessmodel?
Losse verkoop. Met 1500 euro is de doodskist van Loop een paar honderd euro duurder dan een gangbare doodskist. De verkoop is business-to-business, maar de startup benadert de markt vooral vanuit de consument. ‘Push and pull’, zo typeert Hendrikx die aanpak in een conservatieve markt. ‘We willen dat iedereen die met product in aanraking komt fan wordt.’
Nog geld nodig?
Loop timmerde tot nu toe aan de weg met subsidies en leningen. Momenteel is Hendrikx naar eigen zeggen ver gevorderd met een investering van in ieder geval ‘zes nullen’. ‘Daarmee kunnen we de productie opschalen, en de productielijn meer automatiseren. En kunnen we een team bouwen. We krijgen veel aanvragen, maar we kunnen die mensen nog niet betalen.’
