Iwan Luiten (29) en Edgar Stek (25)
Bedrijf: EnGarde
Opleiding: International Marketing
Wat: kogelvrije vesten
Startkapitaal: 750 euro
Winkelmand
Zoom: De kogelvrije vesten van EnGarde
Voorbijgangers kijken verbaasd naar het recent geopende winkelpand van EnGarde in Amsterdam Oud-West. "Is het al zo erg met Nederland dat je een kogelvrij vest bij de winkel om de hoek kunt kopen?” Iwan Luiten en Edgar Stek kunnen er wel om lachen. Volgens de beide directeuren van EnGarde zijn kogelvrije vesten ook maar gewoon handel. “Tot nu toe hadden we alleen een kantoor in Los Angeles. Daar zitten ook onze grootste klanten, waaronder General Electric, Honeywell en Bechtel. Samen met de Japanse politie en het Litouwse leger waren deze afnemers de afgelopen anderhalf jaar goed voor de afname van zo´n duizend vesten, ruim een half miljoen euro omzet." Hoe komt iemand erop kogelvrije vesten te gaan verkopen? Kwestie van logisch commercieel denken, meent Luiten. “De mogelijkheden van het web worden door gevestigde bedrijven veel te weinig benut.” Daarom brainstormen de jonge entrepreneurs met een stel vrienden in een chalet in de Alpen wat het ideale product zou zijn om te verkopen via internet. De twee kiezen voor kogelvrije vesten als Luiten een artikel leest over de Dyneema-vezel van DSM. "We hebben onderzocht of kogelvrije kleding al veel werd verkocht op internet. Dat bleek nog heel erg weinig te gebeuren, reden genoeg voor ons om gelijk een bedrijf te beginnen.” In eerste instantie was EnGarde niet meer dan een website. In september 2003 komt de doorbraak, vijf maanden na de start, met de order van Bechtel International. Deze grote Amerikaanse aannemer heeft 125 man grondpersoneel in Irak voor de wederopbouw en bestelde voor elk van hen een complete uitrusting (kogelvrije vesten, platen, en helmen). Bechtel was erg tevreden over de kleding en mond-op-mondreclame hielp EnGarde. Goed materiaal is essentieel. Eén van de grote concurrenten, Second Chance, staat aan de rand van de ondergang nadat een agent in één van hun vesten werd doodgeschoten. Zylon, het materiaal dat Second Chance gebruikt, blijkt sneller te verouderen dan gedacht. EnGarde maakt zijn kogelwerende kleding van Dyneema, de sterke vezel van DSM. Bijkomend voordeel van Dyneema is het geringe gewicht. De klassieke kogelwerende vesten en platen zijn van aramide vezels zoals Kevlar. “Die wegen meer dan acht kilo. Zo zwaar dat mensen ze soms gewoon niet aan willen. Een vest van Dyneema weegt tot 2,2 kilo.” Afhankelijk van de soort kogels die de kleding moet kunnen tegenhouden, kost zo´n vest tussen de 400 (alleen tegen steekwapens) en 1500 euro (het allerbeste, voor in oorlogsgebieden). De productie van de vesten - allemaal handwerk - is te duur voor Nederland. Daarom sloten Luiten en Stek contracten met fabrikanten in Azië en Oost-Europa. De contacten met deze fabrikanten zorgen er ook voor dat EnGarde technisch bijblijft. ,,Vooral onze partner in Joegoslavië is heel goed op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen op munitie- en wapengebied. Daardoor kunnen we de vesten daar snel op aanpassen”, vertelt Luiten. Internationaal gaat het EnGarde voor de wind. Negentig procent van de omzet komt uit het buitenland. Vooral dankzij de bekendheid bij Amerikaanse beveiligingsbedrijven heeft EnGarde een goede positie opgebouwd. In Nederland loopt het nog wat minder goed. “Hoe dat komt? "Nederland is een veel kleinere markt waar kogelwerende kleding een stuk minder bekend is. En de KLPD bestelt al jaren bij dezelfde leverancier voor het politiecorps.” EnGarde´s Nederlandse klanten zijn vooral security bedrijven, bijvoorbeeld NVD Beveiligingen. Opvallend genoeg is de bekendste Nederlandse opdrachtgever niet een groot beveiligingsbedrijf of overheidsinstantie maar het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP), dat een aantal vesten bestelde voor journalisten die naar gevaarlijke gebieden gaan.
Geschreven door:
