Maar langzaamaan werd het web mainstream, en dat gold ook voor de teksten die erop verschenen. Eigenlijk verschilden de schrijfregels niet met die van oudere media als kranten, tijdschriften en kleitabletten. Ja, met de opkomst van Google moest er wel even gelet worden op het op de juiste plaatsen neerzetten van zoekwoorden, om goed gevonden te worden. Maar verder? Niks nieuws onder de zon.
Het getuigt dus van lef om in 2011 te komen met een boek(!) over schrijven voor web en social media. Dat lef wordt helaas niet beloond. De informatie in het boek leent zich namelijk prima voor een website of blog over het onderwerp, waarin de regeltjes keurig gerangschikt en aanklikbaar neergezet kunnen worden. ‘Het boek naast je toetsenbord’ zoals de schrijvers suggereren is wellicht prima voor echte beginnelingen, maar een beetje internetter heeft de inhoud van het boek eerder bij elkaar gegoogled dat dan dat hij er doorheen bladert.
Is er nog een reden om het boekwerk wel aan te schaffen? Mja, tussen de obligate regeltjes door staan er aardige praktijkvoorbeelden in, van blogs die weten hoe ze publiek moeten trekken. Maar het is helaas goed zoeken tussen de platitudes. Schrijven voor het web, dat was wat. Tien jaar geleden
