De omzet en winst van ISM eCompany, dat onder meer webwinkels bouwt en online marketing verzorgt voor bedrijven als PostNL, Shell en de Britse voetbalclub Chelsea, groeit momenteel elk jaar met ongeveer 30 procent, vertelt De Jager aan het Financieele Dagblad. De combinatie van ervaring met politiek en bedrijfsleven is volgens De Jager ideaal.
Het afgelopen jaar nam zijn bedrijf 50 nieuwe medewerkers aan, waarmee er nu zo’n 300 mensen rondlopen op de kantoren van het bedrijf in Rotterdam (Van Nelle-fabriek) en de support- en productiecentra in New York, Singapore, Zhytomyr (Oekraïene) en sinds kort Colombo (Sri Lanka). Groei is echter niet nieuw voor het Rotterdamse bedrijf; in 2007 werd eerste plek gekaapt in de Fast 50.
Nederlandse Bill Gates
De Jager (1969), door partijgenoot Jan Peter Balkenende ooit omschreven als ‘de Nederlandse Bill Gates’, werd in 2007 staatssecretaris van Financiën, gevolgd door een promotie tot minister in 2010. Na zijn vertrek uit de politiek werd bij onder meer genoemd als mogelijke kandidaat voor het voorzitterschap van MKB Nederland en topman van de Rabobank, maar hij koos ervoor om terug te keren naar zijn ondernemersroots en ging 3 dagen aan de slag als adviseur bij ISM eCompany.
De Jager en ondernemersvriend Karel van der Woude startten hun bedrijf in 1992 vanuit hun studentenkamer. Het bedrijf maakte, toen nog onder de naam Spectra Vision, onder meer digitale kiosken en cd-roms voor winkels als Hema, Bruna en de Bijenkorf.
Aandeelhouder
Als ex-minister boort hij nu zijn grote netwerk aan, en hij verdient als aandeelhouder (45 procent) waarschijnlijk een veelvoud vergeleken met zijn relatief karige ministersalaris. Hij doet verder advieswerk voor bedrijven, waaronder onbetaald advies voor techstartups Abel Delft en PE 2.0, maker van online trainingen voor financieel adviseurs. De oud-minister is ook te boeken als spreker, à raison de 10.000 euro per sessie.
De Jager is niet van plan nog heel lang bij ISM te blijven; eigenlijk ambieert hij een mooie functie in ‘het internationale bedrijfsleven’. Ondanks, of misschien juist vanwege zijn verleden als minister en staatssecretaris van Financiën – tijdens de turbulente periode van de eurocrisis – laat hij de financiële sector liever links liggen, en gaat hij liever aan de slag in de industrie of bij een consumentenbedrijf.
