Een horecaondernemer die een nieuw terras wil kopen, een slager die extra vlees wil inslaan of een restaurantuitbuiter die na een keuring een verbouwing in de keuken moet doen. Het zijn van die uitgaven waarvoor je niet gemakkelijk geld kunt lenen van de bank en die zich ook niet lenen voor crowdfunding. Hoe krijg je dit geld bij elkaar als het je even niet hebt?
BridgeFund
Maak kennis met Van de Steeg van startup BridgeFund (6 fte). Van de Steeg werkt samen met een netwerk van succesvolle ondernemers. Zij lenen kapitaal uit aan BridgeFund, waarmee Van de Steeg zijn cliënten betaalt. “Doordat zij kapitaal aan ons beleggen, helpen zij weer andere ondernemers”, zegt Van de Steeg als Sprout hem opzoekt in zijn strak vormgegeven kantoor in Amsterdam-Oost.
Dit heeft een vrij hoog risicokarakter
“We zoeken wel naar investeringen die leiden tot structurele verbeteringen”, zegt Van de Steeg. “Het heeft een vrij hoog risicokarakter. We weten dat niet alle financieringen terugkomen, maar we hebben beleggers die we terug moeten betalen. We werken daarom met 2,66 procent rente per maand op leningen met een looptijd van 3 tot 6 maanden. Wel zijn we bezig met het opzetten van een variabel pricing model, dat afhankelijk is van het risicoprofiel van de debiteur. Gezonde bedrijven zouden dan minder moeten betalen.”
Van de Steeg heeft naar eigen zeggen nog niet vaak problemen ondervonden, maar stelt wel: “We proberen mensen met slechte intenties buiten de deur te houden. Om een aanvraag in te kunnen dienen, moet je ons jouw bankbestand opsturen. We krijgen dan een uitdraai van je zakelijke bankafschriften. Op basis van jouw cashflow kunnen wij dan een analyse maken van je gemiddelde bankstand en hoe en met wie jij zaken doet. Op basis van je bedrag kunnen we zo bepalen wat voor ondernemer we mee te maken hebben.”
Deze levensgrote pop waakt over het kantoor van BridgeFund in Amsterdam.
Honderden aanvragen
BridgeFund krijgt volgens Van de Steeg maandelijks honderden aanvragen, waarvan de ondernemer er slechts “enkele tientallen” goedkeurt. Wil je als ondernemer zakendoen met Van de Steeg, dan moet je minimaal een jaar bestaan en 50.000 euro aan omzet hebben. “Veel beginnende startups vormen voor ons dus nog een te groot risico”, legt de ondernemer uit. “Ons type klant is van alle windstreken afkomstig en is actief in allerlei soorten beroepsgroepen. Van de horeca, tot consultants, transporteurs en lobbyisten in Den Haag.”
Lees ook: Zo wil challenger InvoiceFinance factoring opnieuw uitvinden
Van de Steeg komt zelf ook uit een ondernemersgezin. Zijn vader – kind uit een Rotterdams arbeidersgezin – had een grote uitgeverij in woonmagazines, zoals VT Wonen en Vivenda Magazine. Gedurende zijn jeugd verhuisde de in Maassluis geboren Van de Steeg geregeld. Met het succes kwam volgens Van de Steeg ook het narcisme en dominantie in zijn vader naar boven drijven. Het leidde uiteindelijk tot een scheiding en Van de Steegs moeder verhuisde naar Portugal. Van de Steeg zelf kon het niet goed meer met zijn overheersende vader vinden en de twee hebben geen contact meer.
Silicon Valley
Silicon Valley-ondernemers zitten niet in een ivoren toren
Lange tijd dacht Van de Steeg dat hij in ieder geval nooit ondernemer wilde worden. Toch gebeurde dit wel. Na een korte, mislukte carrière als businesstudent in Utrecht, begon hij al op zijn achttiende een serie ondernemingen. Met zijn voormalige bedrijf Amigoo (al snel omgedoopt tot Revl) kreeg Van de Steeg op 24-jarige leeftijd – met drie vrienden – zelfs een beursnotering via Value8, dat nog een leeg beursfonds had.
Enige tijd opereerden Van de Steeg en zijn compagnons zelfs in Silicon Valley, in de hoop hun product uit te kunnen rollen in de VS. Van de Steeg sprak er met de groten op aarde: Elon Musk en het bestuur van LinkedIn. Zijn compagnons kwamen op een avond in de club zelfs Mark Zuckerberg tegen. “Jammer dat ik daar niet bij was. Wat ik wel geleerd heb: dit soort ondernemers zijn net zulke normale mensen als jij en ik. Ze zitten niet in een ivoren toren.”
Hun fonds kreeg echter al snel last van day traders, die speculeerden op de koers. Het leidde tot een uiterst volatiele koers, die werd gestimuleerd door persaandacht en een klein aandelenpercentage. Volgens Van de Steeg stond deze koers in geen enkele verhouding met de daadwerkelijke waarde van het bedrijf. Was het bedrijf de ene dag 25 miljoen euro waard, de week erop was het 100 miljoen euro waard om daarna weer in te storten.
420 miljoen
Losmaken is niet hetzelfde als verliezen. Je maakt jezelf klaar voor de volgende strijd
Van de Steeg ging door. Zijn bedrijf nam het grotere Corso Informatica over, waarmee de geconsolideerde omzet 420 miljoen euro zou moeten bedragen. “Het leidde echter tot onduidelijkheid obrt wie de onderliggende en bovenliggende partij werd”, legt Van de Steeg uit. “Er was ge-etter tussen het bestuur en management en we hadden adviseurs aangetrokken die vooral met hun eigen belangen bezig waren; hun aandelenpakketten.”
De Nederlandse activiteiten zorgden uiteindelijk voor een “puinhoop”, stelt Van de Steeg. Hij verliet San Francisco om in Nederland de boel te proberen te lijmen. Het lukte niet en uiteindelijk besloot Van de Steeg af te zien van zijn aandelen in Revl (7,6 procent). Van de Steeg heeft ervan geleerd dat je als ondernemer moet durven los te laten. “Losmaken is niet hetzelfde als verliezen. Je maakt jezelf klaar voor de volgende strijd.”
