Op 3 februari ging Azerion naar de beurs in Amsterdam. Hoe kijk je daarop terug?
‘Als de uitkomst van een langetermijnstrategie die ik lang geleden met mijn zakenpartner Umut Akpinar ben gestart. We zijn al 25 jaar in de technologiewereld bezig bedrijven op te zetten en te laten groeien.
In 2014 richtten we Azerion op, met drie doelstellingen. We wilden ten eerste een scaleup-bedrijf in gaming en advertentietechnologie, omdat we toen al zagen dat die twee werelden naar elkaar toe groeiden. Ten tweede wilden we een volume halen van in eerste instantie 100 miljoen euro. Het derde doel was om dat binnen een tijdsbestek van vijf jaar te doen.
Daarna wilden we een nieuwe fase in, namelijk die van beursgang. Het was een soort leus geworden binnen het bedrijf: binnen vijf jaar 100 miljoen en dan naar de beurs.’
En hoe is het om de plannen te zien uitkomen?
‘De beursgang was in zakelijk opzicht erg belangrijk, omdat die ons volume, grootte en groeikapitaal gaf. Maar ook in maatschappelijk opzicht was het voor ons belangrijk. We zien het als een volgende mijlpaal in ons ondernemerschap, maar met een diepere betekenis omdat we van Turks-Nederlandse afkomst zijn. Er was eerder geen enkele Nederlander met een Turkse, Marokkaanse of überhaupt niet-westerse achtergrond met een beursgenoteerd bedrijf. Wij wilden gewoon de eerste zijn.’
Geeft dat jouw plek in de Quote 500 ook extra betekenis?
‘Ja, eigenlijk wel. Niet om de waarde uitgedrukt in geld, want die is hetzelfde gebleven. Ik ga nog steeds naar dezelfde Albert Heijn, rijd nog in dezelfde auto en woon nog in hetzelfde huis. Voor ons is het leven niet veranderd.
Maar wat we wel belangrijk vonden, is een hoge ranking in die Quote 500. Want je kunt wel zeggen dat je de eerste Turkse Nederlander op de beurs bent, met een plek in deze lijst zie ik dat pas echt bevestigd. Ik heb ontzettend positieve reacties gehad. Veel jongeren zeggen dat ze ons verhaal zien als een jongensdroom die ze ook willen najagen.’
Waarom inspireer je die jongeren, denk je?
‘Onder veel jongeren met een migrantenachtergrond leeft het idee dat zulk succes onhaalbaar voor ze is. Door op de beurs te komen, hebben wij een glazen plafond gebroken. Dat het ons gelukt is, toont hen echt: wauw, het kán. Dat kreeg ik vorige maand nog te horen, tijdens een bijeenkomst van de Turks-Nederlandse ondernemersvereniging. Er kwamen zoveel jongeren op me af die zeiden dat ze het hiervoor als onhaalbaar zagen.’
Atilla Aytekin staat dit jaar in de Inclusive 30, de ranglijst van MT/Sprout met 30 leiders die zich sterk maken voor inclusiviteit en diversiteit in Nederlandse bedrijven. Bekijk de volledige Inclusive 30 van 2022 »
Op de beurs is Azerion bijna een miljard euro waard en de omzet was dit jaar 450 miljoen euro. Wat zeggen die cijfers jou?
‘Op een gegeven moment ben ik in op de automatische piloot beland waarbij de cijfers mij qua waarde niets meer doen. Ik sta niet iedere dag stil bij het feit dat ik 450 miljoen heb. Het is zo groot geworden. We zijn nu de cijfers voor 2024 aan het maken, daarbij denken we in miljarden. Dat is een numerieke exercitie zonder enig waardeoordeel.
Laatst vroeg iemand me hoe groot onze volgende overname is. Ik versprak me en zei: dat is niet zo’n hele grote, 30 miljoen omzet, eigenlijk best wel een kleintje. Die man was onder de indruk. Begrijpelijk. Vijf jaar geleden moesten we ons eerste miljoen nog binnenhalen. Maar het framework in ons hoofd is intussen veranderd, waardoor een overname van 30 miljoen nu een kleintje is.’
Alles wat voor ons intuïtief was, moesten we ineens opschrijven. Dat was echt moeilijk.
Hoe was het om jouw onderneming te zien transformeren tot beursbedrijf?
‘Ja, opeens hadden we een raad van commissarissen boven ons, moesten we naar aandeelhoudersvergaderingen. Vroeger deden mijn partner en ik dat onder het genot van een glas bier. Alles moest formeler. We hebben ons daarop een jaar lang voorbereid. Dat was hard werken. Alles wat voor ons intuïtief was, moesten we ineens opschrijven. Dat was echt moeilijk.’
Was het teleurstellend dat jullie minder ophaalden dan verwacht?
‘Nee. Wij zijn niet afhankelijk van het geld dat we binnenhalen. We zijn al winstgevend. Het geld dat we op de beurs ophalen, gebruiken we alleen maar om extra hard te gaan groeien. We hadden 300 miljoen verwacht, maar haalden rond de 100 miljoen binnen. Ja, dan groeiden we dus iets minder hard. Maar dat had ook voordelen. Het gaf ons ook meer tijd om te wennen aan het beursklimaat. Het heeft ons de rust gegeven om onze kwartaalcijfers te publiceren en een trackrecord op te bouwen.’
Jullie zijn dit jaar eigenaar geworden van Fortuna Sittard. Heb je al een band met de Limburgers?
‘Umut en ik zijn echt verliefd geworden op die club. Dat is een proces geweest dat onze ondernemersgeest kenmerkt. Als wij ergens mee beginnen, kunnen we het niet laten om er grote plannen mee te maken.
We hadden een concept ontwikkeld waarmee je geld kunt verdienen met de online fans van voetbalclubs. We hadden een club nodig om dat technisch uit te bouwen. Toevallig kwamen we met Fortuna in aanraking. We kochten ons vanuit privébezit voor 20 procent in.
We kenden de club niet. Maar, zoals overal, houden wij ook in het voetbal niet van verliezen. Vorig jaar zaten Umut en ik ieder weekend billenknijpend op de tribune. Bij de laatste wedstrijd, die we nipt wonnen van NEC en nét degradatie voorkwam, zeiden mijn partner en ik tegen elkaar: nu is het klaar, we gaan een plan maken.’
En wat houdt dat plan in?
‘Dat we in vijf jaar vijf andere clubs gaan kopen die een peer-to-peer kruisbestuiving met elkaar zullen hebben zodat die clubs elkaar kunnen verbeteren. Toen wilden we ook de meerderheid van Fortuna. Het wordt uiteindelijk één groot Europees consortium. Begin 2023 gaan we dat helemaal uitrollen.’
Aan het eind van een maand weet je niet meer wat je in het begin hebt gedaan, dat is de intensiteit waarmee wij leven
21 jaar geleden liet een gebarsten internetbubbel jou bankroet achter. Zie je 2022 als een jaar waarin je liet zien wat je waard bent?
‘Uh… nee. Zichtbaarheid is belangrijk voor het bedrijf en voor onze maatschappelijke relevantie, maar persoonlijk doet het mij niets. We zijn nu gewoon volwassenen. Het is voor mij minder belangrijk geworden om te laten zien aan de wereld dat ik het kan. Daar heb ik geen boodschap meer aan. We genieten ervan, maar we gaan stoïcijns door.’
Wat houdt dat in, stoïcijns doorgaan?
‘Dat houdt in dat iedere maand gelijk staat aan een jaar. Het is soms gekkenwerk. Aan het eind van de maand heb je zeker minimaal één bedrijf overgenomen en er is één enorme escalatie geweest. Aan het eind van een maand weet je niet meer wat je in het begin hebt gedaan. Dat is de intensiteit waarmee wij leven.’
En waar moet die snelle groei uiteindelijk toe leiden?
‘Wat wij willen, is in de Europese advertentiemarkt het beste alternatief zijn voor Google en Facebook. Dat is de missie die ons drijft. Om dat te kunnen doen, heb je enorm grote volumes en bereik nodig. In de online markt geldt: the winner takes it all. Je kunt niet nummer veertien of vijftien zijn. Je moet in de top drie zitten, wil je interessant zijn voor adverteerders.
Dit willen wij al vanaf het begin, maar spraken we niet vaak hardop uit. Want als je als calimero zegt dat je die grote reus wilt aanvallen, neemt niemand je serieus. Totdat je opeens net zo groot bent. We zijn er nog niet, maar in sommige landen zijn we al wat ze ‘unavoidable’ noemen. De aankomende drie tot vijf jaar willen we een volume bereiken waarmee wij dat voor heel Europa zijn.’
Hoe ga je het jaar afsluiten?
‘We gaan naar Zuid-Afrika, waar we al negen jaar kerst en oud en nieuw vieren. Ik ga er het liefst op safari, omdat me dat in het ritme van het dierenrijk brengt. De eerste keer was een soort kosmische ervaring. Ik was continu bezig met onze missie, waardoor ik alleen nog maar in mijn hoofd zat. Met een ranger naast me in een jeep sprong ik in gedachten steeds van het ene naar het andere idee.
Tot we bij een plas moesten wachten, omdat er leeuwen zouden komen. Dat duurde drie uur. Het eerste uur was hel. Vanwege gevaar mochten we niet van die jeep af. Ik moest gewoon terugschakelen. Op een gegeven moment kwamen de leeuwen, die zich van ons niets aantrokken en in hun eigen tempo verder gingen.
Ik voelde een connectie met die dieren die me zo verschrikkelijk veel rust gaf. Alles werd ontkoppeld in mijn hoofd. Ik werd één met het dierenrijk. Het besef dat ik de natuur niet bepaal, maar de natuur mij, was overweldigend. Dit jaar gaan we met de familie op safari.’
Lees ook deze interviews met ondernemers die een bewogen 2022 kenden:
- Wesley de Kruijff trok de stekker uit zijn startup Anyways: ‘Het was een achtbaanrit zonder gordels’
- Het doorbraakjaar van Jouk Pleiter (Backbase): ‘Status van unicorn was geen verrassing’
- Jeroen Ketting sloot in 2022 zijn bedrijf in Moskou en regelde 50 trucks met hulp voor Oekraïne
