Hij staat mij nog helder voor de geest. De kandidaat die begin 2000 zijn proces in het kiezen van een nieuwe baan in een spreadsheet wist te vangen.
Trots nam hij mij mee in zijn overwegingen. Zo liet hij mij het verschil zien tussen de kortingen voor het vaste personeel op vakantiehuisjes. Een detail dat hij vol overgave op de lange termijn had berekend. Werkgevers werden zo naast elkaar gelegd en vergeleken. Anno 2008 vraag ik mij af hoe deze kandidaat zich nu zou oriënteren op de arbeidsmarkt. Zou hij actuele thema's weten te rangschikken in cijfers? Een thema als bedrijfscultuur? Of persoonlijke ontwikkeling? Zou hij een kolom voor verantwoord ondernemen hebben opgenomen? Ik denk het niet. Hij heeft het spreadsheet niet meer nodig. Zijn kandidatuur in de huidige werknemersmarkt gaat over iets heel anders.
Het gaat over waar en voor wie hij nog wil werken. Hij staat aan het roer van zijn eigen loopbaan en stelt prijs op flexibiliteit, ruimte en vrijheid. Hij laat zich informeren over de status van het Management Development-programma, hij wil toekomstige collegae ontmoeten en vraagt naar de groene paragraaf in het autobeleid. Bij het kiezen van een baan gaat het niet meer alleen om de functietitel en het salaris. De verstandige keuze heeft er een dimensie bij gekregen: die van het gevoel. En van eigen verantwoordelijkheid durven nemen. En die dimensie is voor de duurzaamheid van de match heel verstandig.
Lilian Bakker werkt al twintig jaar in de wondere wereld van HR. Ze is werkzaam voor YER, Young Executive Recruitment
