Hoe belandde Jenny Lee in de top?
Ze is verantwoordelijk voor de activiteiten van GGV Capital in China, waar ze onder meer één van de eerste investeerders was in elektronicagigant Xiaomi. Dat bedrijf is met 45 miljard dollar het hoogst gewaardeerde niet-beursgenoteerde bedrijf ter wereld. Maar Forbes houdt in zijn Midas-lijst naast de brute dollars die beursgangen, overnames en geldrondes opleverden ook rekening met het oordeel van een clubje insiders in de venture capital industrie. Ook de persoonlijke betrokkenheid van investeerders bij hun portfoliobedrijven telt mee. Lee scoorde op alle punten voldoende voor een 10e plek, na mannen als Jim Goetz (dankzij de verkoop van Whatsapp aan Facebook), Peter Fenton (twee IPO’s in december) en Chris Sacca (Uber, Kickstarter en meer), die miljarden voor hun klanten scoorden.
Mannenwereldje, venture capital?
Maar China kijkt toch anders naar dat man/vrouwgedoe?
Misschien heeft het wel voordelen om een vrouwelijke investeerder te zijn?
Soms wel. ‘Als mijn term sheet tussen dat van 10 kerels ligt, wordt dat van mij meestal eruit gepikt. De meeste ceo’s zijn mannen, en als vrouw kun je toch een andere kijk op dingen hebben. En uiteindelijk zoeken ondernemers een partner die goed luistert, niet oordeelt en helpt. Dat gaat me goed af: ik ben deels vc, deels advocaat en deels psycholoog. Ik maak ook altijd kennis met vrouw en kinderen van ceo’s: dat hoort bij de due diligence.’
Dus Lee vindt het wel prima dat ze een van de weinige vrouwen is?
Zeker niet, en ze weet ook wat de wereld te doen staat om meer vrouwen in haar branche te krijgen. ‘Het begint met het onderwijs op de middelbare school. Als je het in deze wereld goed wil doen, moet je de juiste basis hebben en een wetenschappelijke of technische opleiding biedt die. Meer vrouwen moeten op jongere leeftijd de techniek in gaan.’
Hear hear?
Hear hear!