1. Marc Benioff: Time Magazine
Na het opbouwen van een vermogen van 6,7 miljard vonden Salesforce-oprichter Marc Benioff en zijn vrouw Lynne het tijd om het breed te laten hangen, in medialand welteverstaan. Voor 190 miljoen dollar mogen de Benioffs zich op feestjes de nieuwe eigenaren noemen van Time Magazine. Benioff werd rijk met Salesforce, dat hij in 1999 opzette na een reis naar India, waar hij herstelde van een burn-out die hij opliep bij Oracle.
Het 95 jaar oude weekblad heeft een iconische status in de mediawereld, niet in het minst vanwege zijn jaarlijks nog altijd breed uitgemeten Person of the Year. Benioff koopt het blad van mediabedrijf Meredith. Dat concern kocht moederbedrijf Time Inc 8 maanden geleden, waarop het een aantal bladen waaronder ook Fortune en Sports Illustrated in de verkoop zette. Time heeft een oplage van 2,3 miljoen en bereikt online maandelijks 30 miljoen mensen.
De overname staat los van Salesforce, Benioff koopt het magazine op persoonlijke titel. Benioff verandert niks aan het het management en de hoofdredactie van Time, aldus het persbericht waarin het nieuwe wereldkundig werd gemaakt. Ook belooft hij zich niet bezig te zullen houden met de dagelijkse gang van zaken bij het weekblad.
Waarom Benioff dan toch zoveel geld overheeft voor een weekblad? Bladen zoals Time hebben het in het tijdperk van Google en Facebook niet makkelijk, al zou Time winstgevend zijn. Maar financieel gewin lijkt niet het uitgangspunt voor Benioff. Volgens een woordvoerder van Meredith in The New York Times kreeg het bedrijf veel interesse van kopers, maar waren de Benioffs de beste match, ook omdat zij bereid zouden zijn om journalistieke integriteit boven bedrijfswinst te plaatsen. Zij zullen het blad verder op weg helpen “bij de transitie naar de digitale wereld, maar willen niet betrokken zijn bij redactionele besluiten”.
Op Twitter prijst Benioff Time als een plek voor ‘unieke verhalen’ over mensen en kwesties die ons allemaal aangaan, en “een schatkist van geschiedenis en cultuur”.
The power of Time has always been in its unique storytelling of the people & issues that affect us all & connect us all. A treasure trove of our history & culture. We have deep respect for their organization & honored to be stewards of this iconic brand. https://t.co/OLie13YJ58
— Marc Benioff (@Benioff) 17 september 2018
2. Jeff Bezos: The Washington Post
Benioff volgt het voorbeeld van Jeff Bezos, die in 2013 voor 250 miljoen dollar verrassend eigenaar werd van The Washington Post. Net als Benioff had Bezos geen enkele ervaring in de mediawereld toen hij een krant overnam die al jaren in een neerwaartse spiraal zat qua oplages.
Maar Bezos blies de 140 jaar oude titel nieuw leven in. “Ik wist niks over de krantenbusiness, maar ik wist wel iets over het internet”, blikte Bezos in 2014 terug op de overname. “Dat, gecombineerd met de financiële runway die ik kan bieden, is de reden dat ik de Post kocht”, zei bij met een verwijzing naar zijn miljardenvermogen.
Net als Benioff bemoeit Bezos zich niet met de inhoud. Dat doet hij wel met de zakelijke kant, waarbij hij van de krant een media- en technologiebedrijf probeert te maken. Zo werden de website en de app van de krant volledig vernieuwd, terwijl er een nieuw softwareplatform (‘Arc’) werd opgetuigd voor analytics en marketing. Naast het A/B-testen van koppen legt het bedrijf lezers nu ook (automatisch) verhalen van andere media voor, waarna lezers kunnen aangeven welk verhaal ze het liefst zouden doornemen.
Uiteraard is er ook een koppeling met Amazon, waar Prime-leden korting krijgen. De Washington Post-app is voorgeïnstalleerd op Amazons Fire Tablet. De vernieuwing wierp zijn vruchten af: in 2015 schoot de krant zijn grote concurrent The New York Times voorbij in aantal pageviews.
De krant kreeg ook te maken met de obsessie voor klanten die Bezos er bij Amazon inprentte. Net als Bezos zelf doet, wordt van het management van The Washington Post verwacht dat zij klachten van lezers lezen en beantwoorden. Bezos’ invloed was ook merkbaar in de nieuwe slogan die de krant zichzelf vorig jaar – kort na het aanbreken van tijdperk Trump – opspelde: ‘Democracy dies in darkness’. Bezos staat bekend als criticus van Trumps negatieve houding ten opzichte van de pers.
3. Laurene Powell Jobs: The Atlantic
Laurene Powell Jobs, de weduwe van Steve Jobs, groeide na het overlijden van haar man uit tot een prominente investeerder. Powell-Jobs erfde onder meer 5,5 miljoen Apple-aandelen en een aandeel van ruim 7 procent in The Walt Disney Company, waarmee haar vermogen nu geschat wordt op 20 miljard.
Powell Jobs was al actief in non-profit-sector. In 1997 richtte ze College Track op, een organisatie die studenten uit lage-inkomensgezinnen begeleidt en voorbereidt op de universiteit. Een paar jaar later volgde Emerson Collective, dat investeert op het gebied van immigratie, sociale gelijkwaardigheid en educatie.
In 2017 dook Powell Jobs met datzelfde Emerson Collective in de mediawereld, met een meerderheidsbelang in tijdschrift The Atlantic. Ze roemde het tijdschrift onder meer vanwege “het bevorderen van gelijkheid voor iedereen” en “het beschrijven van ons geweldige, maar soms rommelige democratische experiment”.
4. Patrick Soon-Shiong: Los Angeles Times
Sinds begin dit jaar is de Los Angeles Times in handen van Patrick Soon-Shiong, die zijn sporen verdiende in de biotechsector. Maar liefst 500 miljoen dollar trok de miljardair uit voor de krant – inclusief een paar verwante publicaties in Californië. “Hipsters zullen binnenkort om papier vragen”, verklaarde de ondernemer zijn gewaagde gok op dode bomen tegen The Guardian.
Soon-Shiong werd geboren in Zuid-Afrika, in een modaal gezin met Chinese ouders. Maar hij belandde als chirurg en wetenschapper in Los Angeles. Forbes beschreef hem al eens als de rijkste doktor van de wereld.
Soon-Shiong (geschat vermogen: 9 miljard) wil afrekenen met fake news, oppervlakkig nieuws en clickbait. De overname heeft volgens hem minder te maken met zakelijke belangen, dan met dingen doen “in het belang van de mensheid”. De zelfverklaarde nieuwsjunk vreest dat de opkomst van de smartphone een dramatische impact heeft op de aandachtspanne van lezers. Meer pageviews opwekken met kattenvideo’s ziet hij derhalve niet zitten, reageert hij op de tactiek van online titels zoals Buzzfeed en Mashable. “Hun publiek bestaat uit adverteerders. Mijn publiek is de lezer.”
De ondernemer wil van de Los Angeles Times, dat onder de vorige eigenaar werd uitgekleed, een multimediagigant maken met onafhankelijke en innovatieve journalistiek. Hij laat er geen gras over groeien: kort na de overname verhuisde de krant van zijn klassieke art deco-hoofdkwartier in downtown LA naar een spiksplinternieuw onderkomen, vlak bij een campus met de veelzeggende naam ’Silicon Beach’.
5. John de Mol: ANP
Talpa-oprichter John de Mol verdiende zijn miljoenen in de mediawereld, maar nieuws maken was een nieuwe tak van sport toen hij afgelopen maart (voor een onbekend bedrag) de nieuwe eigenaar werd van het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP). De Mol probeerde daarvoor al tevergeefs de Telegraaf Media Groep (TMG) over te nemen, en zou ook een gooi hebben gedaan naar NU.nl.
Ook De Mol zegt zich zorgen te mken over de kwaliteit van de journalistiek. Hij wil de onafhankelijke rol van het ANP veiligstellen, als leverancier voor talloze mediabedrijven in Nederland. “Uitgerekend in deze tijden waarin fakenieuws aan de orde van de dag is, moeten we onafhankelijke berichtgeving koesteren”, zei hij na de overname. Daarnaast wil hij naar eigen zeggen een tegenwicht bieden aan de mediadominantie van Facebook en Google.
De ondernemer heeft geen inspraak op de redactie, verzekerde hoofdredacteur Marcel van Lingen. “Stel er is nieuws over De Mol, dan zullen we dat als een volwaardig journalistiek item blijven behandelen, met alle hoor- en wederhoor.”
Voorlopig lijkt De Mol het ANP vooral in te zetten als versterking van zijn Talpa-zender (SBS 6, SBS 9, NET 5, Veronica, en radiozenders 538, Veronica, Sky en Radio 10). Niet ondenkbaar is dat de ondernemer op termijn uitpakt met een nieuwe nieuwszender, waarmee hij de concurrentie aangaat met NOS, NU.nl en andere nieuwsmedia.
