Uiteraard mag iedereen zijn reactie en mogelijke kritieken op een voorstel geven. Door daarbij de zinsnede "ja, maar" te gebruiken, verval je al gauw in negatieve (afbrekende) kritiek. Het helpt als je wel de ruimte biedt voor tegenwerpingen maar daarbij meteen ook de link legt naar een oplossingsgerichte benadering.
Met andere woorden: in plaats van "ja, maar" moet de tegenwerping beginnen met "ja en". Bijvoorbeeld "ja, en hoe zullen we dan deze consequentie adresseren", in plaats van "ja, maar dan is dit de consequentie". Daarmee geef je dan enerzijds een positieve wending, anderzijds stimuleer je het meedenken in de (gewenste) oplossingsrichting. "Ja, maar" wordt van te voren verboden als zinsnede.
Annelies Vrijhof
