Een nieuw jaar begint met een ‘frisse’ Nieuwjaarsspeech

Podiumateur Luc Timmers heeft de gewoonte aan het begin van een nieuw jaar stil te staan bij wat ze met z’n allen als team het afgelopen jaar gepresteerd hebben. Om daarna vooruit te kijken en te voorspellen wat het komende jaar hopelijk wordt gerealiseerd.

Een jaar geleden, begin 2012 dus, oreerde ik tijdens mijn Nieuwjaarstoespraak aan mijn toenmalige team: “Helaas moet ik concluderen dat van mijn beloftes en concrete doelstellingen die ik jullie aan het begin van 2011 voorhield niet veel terecht gekomen is. Natuurlijk waren er veel (onvoorziene) omstandigheden die daar mede de oorzaak van waren. Maar daar kan en wil ik mij niet achter verschuilen. Een lijnmanager, en zeker een op zo een belangrijke positie als de mijne, zit op die plek om dankzij en ondanks alle omstandigheden de afgesproken doelen te bereiken. Hoewel het glas dus niet vol is, vind ik het wel veel meer dan halfvol. We mogen trots zijn op wat we bereikt hebben, ook al is het (bij lange na) niet wat we dachten te bereiken én wat we afgesproken hadden te bereiken én wat we nodig hadden om onze bonus te bereiken.”

Daarna volgde tijdens mijn Nieuwjaarspeech van afgelopen jaar de blik op wat 2012 ons zou brengen: “Of het nieuwe jaar gaat brengen wat wij er van hopen ligt aan onszelf, het management voorop. Vandaar dat ik, als jullie manager, zonder aarzelen ‘ja’ heb gezegd tegen de nieuwe targets die de directie ons opgelegd heeft. Omdat ik weet dat wij de gevraagde bijdrage willen en kunnen leveren. En ook nu weer zal ik eind 2012, samen met jullie, constateren dat wij de afgesproken doelen niet allemaal waar gemaakt hebben. Waarom dan toch doelen afspreken? Omdat de weg net zo belangrijk is als het doel, en samen onderweg zijn veel leuker is dan het doel gehaald.”

Nieuwjaarsspeech 2013

Er is een heel jaar voorbij gegaan sinds ik bovenstaande speech gehouden heb. Tijd voor de Nieuwjaarspeech van 2013, waarin ik, net als in mijn peech van 2012, samen met mij nieuwe team, terugblik op afgelopen jaar en vooruit kijk naar het komende jaar.

“Helaas moet ik concluderen dat van mijn beloftes en concrete doelstellingen die ik jullie aan het begin van 2012 voorhield niet veel terecht gekomen is. Natuurlijk waren er veel (onvoorziene) omstandigheden die daar mede de oorzaak van waren. Maar daar kan en wil ik mij niet achter verschuilen. Een lijnmanager, en zeker een op zo een belangrijke positie als de mijne, zit op die plek om dankzij en ondanks alle omstandigheden de afgesproken doelen te bereiken. Hoewel het glas dus niet vol is, vind ik het wel veel meer dan halfvol. We mogen trots zijn op wat we bereikt hebben, ook al is het (bij lange na) niet wat we dachten te bereiken én wat we afgesproken hadden te bereiken én wat we nodig hadden om onze bonus te bereiken.”

“Of het nieuwe jaar gaat brengen wat wij er van hopen ligt aan onszelf, het management voorop. Vandaar dat ik, als jullie manager, zonder aarzelen ‘ja’ heb gezegd tegen de nieuwe targets die de directie ons opgelegd heeft. Omdat ik weet dat wij de gevraagde bijdrage willen en kunnen leveren. En ook nu weer zal ik eind 2013, samen met jullie, constateren dat wij de afgesproken doelen niet allemaal waar gemaakt hebben. Waarom dan toch doelen afspreken? Omdat de weg net zo belangrijk is als het doel, en samen onderweg zijn veel leuker is dan het doel gehaald.”

Ergo conclusie:

• Ik kan heel goed voorspellen;
• Ervaringen uit het verleden geven garanties voor de toekomst;
• Iemand zit met dat glas te klooien, want het wil maar niet vol worden;
• Zowel de stip aan de horizon als de weg er naar toe zijn door de jaren heen niet wezenlijk veranderd;
• Wie wel veranderd zijn, zijn de lijnmanagers die de Nieuwjaarspeech houden. Zo ongeveer ieder jaar een andere;
• Maar ach, de speech zelve is dan toch weer de zelfde.

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?

E-mail *

Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Verstuur