Geen producten in de winkelwagen.
Ambassadeurs
In onze Ambassadeurs-reeks spreken we innovatieve ondernemers, die zichzelf bewezen hebben en Nederland kleur geven. Hoe zag hun weg naar de top eruit?
In onze Ambassadeurs-reeks spreken we innovatieve ondernemers, die zichzelf bewezen hebben en Nederland kleur geven. Hoe zag hun weg naar de top eruit?
Als autocoureur bouwde Coronel vanaf de jaren ’90 aan een omvangrijke carrière. Hij won talloze wedstrijden en werd meerdere keren kampioen. Toch kwam Coronel al snel achter dat dit beroep voor hem niet genoeg was. Van het thuiszitten tussen wedstrijden door werd hij onrustig. De coureur wilde iets doen.
Met zijn broers begon hij daarom rond 1994 een kartbaan. Al het geld dat ze verdienden stopten ze weer in nieuwe bedrijven. Inmiddels heeft Coronel naast een kartbaan onder meer een grote sportschool, een laser game-arena, een social media-bedrijf en – zijn paradepaardje – een organisatie voor webshops; Create2fit. “Allemaal uit de hand gelopen grapjes”, zegt hij er zelf over.
Druk is het wel. Coronel heeft twee kinderen; eentje die van paardrijden houdt, en een die nog in de buggy zit. O ja, en dan werkt hij ook nog eens voor diverse tv-programma’s over autorijden. Maar, zo heeft Coronel geleerd: “Input is output. Hoe meer je erin stopt, hoe meer je eruit krijgt.”
Lustrum
Create2fit verkocht Coronel een paar jaar gelden met zijn businesspartner Marc Koster. Coronel had het er wel even mee gehad na vijf jaar werk. Heeft ie wel vaker. Na een lustrum is het volgens Coronel doorgaans de hoogste tijd om je bedrijf te verkopen. Op naar nieuwe uitdagingen. Vooruitkijken.
Maar toch, toen na enige tijd bleek dat de nieuwe eigenaar van Create2fit weinig met het bedrijf deed, dacht Coronel: wat nu? Hij zag een kans om zijn onderneming terug te kopen. Heeft ie maar gedaan, want ja: “Het is toch het bedrijf waar je veel energie in hebt gestoken.” Zijn vrouw begreep er aanvankelijk weinig van, maar voor Coronel was het een uitgemaakte zaak: “Het is je kindje. Die ben je aan het opvoeden en je draagt het over. Als de andere partij er dan niets mee doet, zie ik het toch als een opportunity. Zo van: we hebben hem weer.”
Ondernemer, mediapersoonlijkheid en autocoureur Coronel mag nu nog een extra titel aan zijn omvangrijke functiepakket toevoegen. Vanaf nu is hij Sprout Ambassadeur, oftewel een ondernemer die wij bij Sprout interessant en inspirerend vinden. Maar welke hobbels op de weg heeft Coronel zelf ervaren tijdens zijn carrière tot nu toe? En wat zijn Coronels tips aan andere ondernemers? Sprout vraagt de ondernemer het hemd van het lijf. Voor de welbespraakte Coronel blijkt dat overigens geen enkel probleem.
Tom Coronel in actie. In de weekends is hij coureur, doordeweeks ondernemer.
Wanneer begon je als ondernemer en hoe zagen de begindagen eruit?
“In de jaren ’90. Als autocoureur werk je hard gedurende de weekends. Doordeweeks heb je het rustig. Ik wilde dan ook wel eens wat leuks doen, maar mijn vrienden waren dan juist aan het werk. Uit verveling ging ik om me heen kijken. Ik was de enige autocoureur die meer deed dan videogames spelen. Er kwam ook een bepaalde interesse bij kijken. Het probleem met autoracen is dat je op een gegeven moment niets meer leert. Rond 1994 zette ik daarom een kartbaan op met mijn broer. Alles wat we verdienden, investeerden we weer terug in nieuwe zaken. Rond 2000 begon ik echt met de online business.”
Wat vond je als ondernemer de grootste uitdaging?
Ik het iets te veel energie, heb ik gemerkt.
“Zelf heb ik altijd iets te veel energie, heb ik gemerkt. Van mijn personeel verwacht ik dat ook altijd, wat je eigenlijk niet kunt doen. Dat heeft me wel eens wat kleine problemen opgeleverd. Dat medewerkers naar huis wilden gaan omdat het laat was. Ik zei dan: ‘Maar het werk is nog niet af!’ Ik heb hier uiteindelijk van geleerd dat je voorzichtig moet zijn, want anders raakt je personeel overspannen. Dat wil je niet.”
Heb je ook iets kunnen leren van andere ondernemers?
“Heel vaak. Daarom heb ik een aantal mensen om me heen verzameld dat me adviseert. Ik heb geen school gevolgd om ondernemer te worden, ik ben meer iemand van ‘niet praten maar poetsen’. Toch ben ik uiteindelijk zelf degene die de beslissing neemt. Van de tien adviezen volg ik er doorgaans maar twee op. Waar ze me over adviseerden? Hoe ik mijn bedrijf moest opzetten, hoe ik de structuur moest regelen, wat te doen met het onroerend goed rondom mijn bedrijven en hoe ik een bedrijf het beste kon verkopen. Ik kreeg de tip er wel in te blijven zitten, zodat ik nog bepaalde beslissingen kon nemen.”
Wat is je missie en wat zou je nog graag willen bereiken?
Vergaderen en een werkgroep opzetten? Niets voor mij.
“Mijn missie is om overal het uiterste uit te halen. Input is output. Soms gaat het mis en ben je bijvoorbeeld een early adopter die voor de markt uitloopt. Het is belangrijk om gebruik te maken van je onderbuikgevoel. Ik heb me nooit willen laten leiden door anderen, daar heb je niets aan. Ik vergelijk het ondernemen wel eens met autoracen. Ik crash ook wel eens, maar ga niet lopen huilen in een hoekje. De voorruit is groter dan de achteruitspiegel, vind ik.”
“Afgelopen weekend heb ik grote klappen gemaakt. Mensen vragen me: ‘Hoe is dat zo gekomen?’ Ik ben er niet mee bezig, het is al niet meer belangrijk. Je moet zo’n crash wel analyseren, maar niet doodanalyseren. We moeten door. Daarom houd ik er bijvoorbeeld ook helemaal niet van om met zijn allen te vergaderen. Een beslissing nemen en daar dan nog eens een werkgroep van maken? Niets voor mij. Wat ik verder nog wil bereiken, zou ik zo niet weten. Zolang ik maar in de wereld blijf staan met vernieuwende, inspirerende dingen, ben ik tevreden. Ik moet me er lekker bij voelen.”
Als je een advies mag geven aan je 20-jarige zelf, wat zou dat zijn?
Durf je pijn te pakken. Af en toe je verlies nemen is goed.
“Gewoon doen. Doe gewoon wat je wil. Alles wat ik gedaan, had ik tien jaar eerder moeten doen. Het is gewoon een kwestie van plussen en minnen bij elkaar optellen. Zijn er meer plussen, dan zit je goed. Neem de crash van afgelopen weekend. Mensen zeiden me van tevoren: ja maar, is het wel veilig? Het enige waar ik dan aan denk is: we moeten gewoon doorgaan. Wie zijn namelijk onze klanten? Dat zijn de fans. Voor hen moet je het doen. Dus vol gas!”
“Ik doe ook veel zaken op de beurs en af en toe doet dat pijn. Toen de Brexit kwam, maakte ik ontzettende verliezen. Inmiddels heb ik het weer terugverdiend, maar dat deed écht pijn. Van zo’n crash ben ik de dag erna wat stijfjes, maar ik heb nu al nergens meer last meer van. Wat is dan erger? Die Brexit, als je het mij vraagt. Of ik nooit bang ben dat het fout gaat als coureur? Welnee. Durf je pijn te pakken, is mijn advies. Af en toe je verlies nemen is goed.”
Als je deze bedrijven niet zou hebben, wat zou je dan doen?
“Ik zou het niet weten. Ik doe al zoveel. Enkel racen heb ik in ieder geval nooit gekund. Daarom ben ik ook bij de tv begonnen en heb ik zoveel bedrijven opgezet.”
Welk ondernemersboek moet iedereen lezen?
Alle ondernemers zijn hetzelfde; het zijn allemaal strebertjes.
“Een ondernemersboek? Dat weet ik niet. Ach, mijn tip is: zorg gewoon dat je tussen de drie en vijf verschillende ondernemers om je heen hebt met wie je zo nu en dan koffie drinkt. Bespreek met hen de uitdagingen rondom je bedrijf. Ik heb geleerd dat iedere ondernemer uiteindelijk hetzelfde is. Het zijn allemaal strebertjes. Allemaal topsporters. Een ambtenaar gaat om vijf uur naar huis, wat natuurlijk niet erg is. Een ondernemer daarentegen gaat pas naar huis als het werk af is. Dat is het verschil.”
Welk Nederlands bedrijf heeft het in zich de nieuwe Booking of Adyen te worden?
“Coolblue. Wat zij doen, vind ik serieus knap. Wij zitten met Create2fit in dezelfde business en lopen tegen dezelfde problemen aan. Hoe zij ermee omgaan kijken, vind ik erg sterk. Zij kijken niet naar volgend jaar, maar naar vijf jaar later. De wereld verandert in een rap tempo, maar Coolblue is zelfs de wereld steeds een stapje voor.”
