Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Eline Vrijland-Van Beest (NightBalance): ‘Ik werkte mezelf behoorlijk in de stress’

Eline Vrijland-Van Beest (34) zag haar medische bedrijf NightBalance snel groeien en ze kreeg miljoenen van investeerders. Klinkt als een droomverhaal, maar ondernemerschap gaat niet over rozen: ‘Je hebt iedere dag wel een reden om te stoppen.’

Ambassadeurs
In onze Ambassadeurs-reeks spreken we innovatieve ondernemers, die zichzelf bewezen hebben en Nederland kleur geven. Hoe zag hun weg naar de top eruit?

Vrijland-Van Beest ontwikkelde met haar scaleup NightBalance een slimme sensor voor het tegengaan van slaapapneu; een stagnerende ademhaling ’s nachts, waardoor je overdag vermoeider bent. Deze kwaal wordt weleens veroorzaakt doordat patiënten op hun rug slapen. De sensor van NightBalance wordt bij patiënten tussen hun buik en borst in een band gedragen en geeft een zachte trilling wanneer iemand op de rug draait. Hierdoor kiezen apneu-patiënten ’s nachts onbewust sneller een andere houding.

Een slim idee, maar om zoiets groot te maken, moet je ook zakelijk het een en ander kunnen. Teams samenstellen, ze noodgedwongen weer afbreken, omgaan met tegenslagen en personeel leren aansturen. Vrijland-Van Beest keek tijdens haar studietijd nogal tegen het idee op. Toch trok ze in 2009 de stoute schoenen aan en verzond één alles veranderend mailtje; haar aanmelding voor incubatorprogramma Yes!Delft.

Wanneer begon je als ondernemer en hoe zagen de begindagen eruit?

“Ik begon in 2009 met ondernemen. Het jaar ervoor was ik afgestudeerd aan de TU Delft, waarna ik aan een wereldreis begon. Ik reisde langs landen als Indonesië, Australië en Nieuw-Zeeland. Nadat ik mijn afstudeerproject had gericht op de ontwikkeling van de Sleep Position Trainer (die band met de slimme sensor, red.), wilde ik het product brengen bij de patiënten die het nodig hadden. Anderen zeiden tegen mij: ‘daar moet je iets mee doen’. Ik wilde wel, maar vond het idee van ondernemen super spannend.”

“Uiteindelijk heb ik mezelf tijdens die wereldreis via mijn laptop aangemeld voor YES!Delft (Delfts incubatorprogramma, red.). Ik wilde alleen gaan ondernemen als ik bij YES!Delft werd toegelaten, want ik zag mezelf niet op een zolderkamertje zitten. Liever had ik andere ondernemers om me heen en een beetje begeleiding.”

“Ik kwam op een zaterdag thuis van mijn reis en had meteen de maandag erop een toelatingsgesprek voor Yes!Delft. Ik werd toegelaten en mocht drie weken later al beginnen. Wel was ik met de hakken over de sloot. Ze twijfelden bij Yes!Delft nog over het feit dat ik alleen was. Binnen drie maanden moest ik een andere medeoprichter zoeken. Ook had ik nog geen werkend prototype, dus moest ik er een maken binnen drie maanden.”

“Uiteindelijk is het allemaal gelukt. Als ik de commissieleden van Yes!Delft nu spreek, moeten ze er weleens om lachen. Ze laten veel bedrijven door die binnen een of twee jaar weer weg zijn. Misschien dachten ze in het begin ook zo over mijn bedrijf, terwijl het totaal anders is uitgepakt.”

Wat vond je als ondernemer de grootste uitdaging?

“Je hebt iedere dag wel een reden om te stoppen. Je kunt je op het begin van de dag on top of the world voelen en even later denken: ‘Ik kap ermee’. Ik herinner me nog de negatieve feedback die ik van een patiënt kreeg naar aanleiding van onze eerste patiëntstudies. In je eigen hoofd was alles perfect, dus zulke feedback voelt dan alsof je overreden wordt.”

“Je denkt: hoe kan ik dit ooit oplossen? En dat terwijl je diezelfde dag nog een positief gesprek had met een arts die zo enthousiast was dat hij gratis klinisch onderzoek voor je wilde doen. Toch is die feedback van patiënten erg nuttig geweest. Door de oplossingen waarmee we vervolgens kwamen hebben we nieuwe patenten gefiled en veel extra klanten gekregen.”

“Nog steeds heb ik als ondernemer zorgen. Sterker nog: die zorgen nemen alleen maar toe. Ik heb een team van 25 mensen, die iedere maand loon nodig hebben. Ook heb ik investeerders, die mijlpalen behaald willen zien. Toen we vorig jaar een investering van 12,5 miljoen euro ophaalden, moest ik mijn hele managementteam vervangen. Het is niet leuk om gedag te zeggen aan al die mensen met wie je veel hebt opgebouwd.”

“Bovendien krijg je een nieuw team aan mensen, die vaak al twintig jaar ervaring hebben. Daar goed leiding aan geven en ze tot een team maken, is een nieuwe tak van sport. Je duikt erin en probeert er het beste van te maken. Dat is het hele ding met ondernemerschap; je moet uitdagingen zelf leren op te lossen.”

Heb je ook iets kunnen leren van andere ondernemers?

Een coachopleiding veranderde mijn leven

“Zeker. Philip Hess (oprichter Senz Umbrella’s, red.) was mijn mentor bij Yes!Delft. Met hem heb ik in de beginjaren veel kunnen sparren. Het belangrijkste wat hij me aanraadde, was een coachopleiding te volgen. Feedback aan collega’s geven vond ik lastig en Philip zei: ‘zo’n coachopleiding maakt dat zoveel makkelijker voor je’.”

“Ik heb zijn raad daarom opgevolgd en dit heeft mijn leven veranderd. De opleiding heeft me veel meer gegeven dan alleen maar feedback-competenties; je leert jezelf zoveel beter kennen. Ik ben er daarom mee doorgegaan en inmiddels heb ik al een aantal opleidingen afgerond.”

Wat is je missie en wat zou je nog graag willen bereiken?

“Ik heb een product ontwikkeld dat voor apneu-patiënten is bedoeld. Mijn missie is pas geslaagd als dit vergoed wordt door de basisverzekering. Dan is het product op zo’n niveau dat het door de hele maatschappij gedragen wordt. Om dat te bereiken, is klinisch onderzoek nodig.”

We willen ons product in het basispakket

“Je kunt hiervoor een arts die graag onderzoek wil doen voorzien van gratis producten. Zo’n arts doet dan gratis onderzoek, waardoor het je als bedrijf niets kost. Het is onafhankelijk, maar duurt vaak wel lang; de arts heeft er meestal een fulltime baan naast. Doordat het tussendoor gebeurt, is de kwaliteit van de studie soms minder goed. In september heeft een arts op deze manier een voor ons relevante studie gepubliceerd. Dit heeft vijf jaar geduurd, en we hopen dat dit voldoende zal zijn om ons product in de basisverzekering te krijgen.”

“Op de lange termijn willen we onze behandeling verder de wereld in brengen. Om ervoor te zorgen dat ons product in landen als Frankrijk en Duitsland in het basispakket komt, is een internationale studie nodig. Hieraan beginnen we binnenkort. We pakken het hierbij anders aan; we hebben zelf een aantal artsen benaderd voor het doen van onderzoek. De arts met wie we gaan werken betalen we, en deze neemt iemand aan om alle protocollen na te leven. Het kost veel geld, maar het werk kan hierdoor wel met meer kwaliteit en sneller geleverd worden.”

Als je een advies mag geven aan je 20-jarige zelf, wat zou dat zijn?

Je hebt de tijd, dus neem de tijd

“Je hebt de tijd, dus neem de tijd. Ik heb altijd het gevoel gehad dat alles vandaag moest gebeuren, anders zou het misgaan. Ik heb een extreem urgentiegevoel, terwijl ik negen van de tien keer prima een dag langer kon wachten. Vaak zelfs een week of een maand langer. En dat terwijl ik mezelf behoorlijk in de stress werkte. Als een investeerder een vraag stelde, moest ik dezelfde dag nog met een antwoord komen, bijvoorbeeld.”

“Tegenwoordig kan ik dit wel beter parkeren, denk ik. De scherpe randjes zijn er dus wat af. Toch kan ik als ondernemer nog weleens ongeduldig zijn. We zijn bijvoorbeeld met een nieuw patent bezig en dat duurt al maanden. Laatst gaf ik een collega daarom een deadline van vier weken om het in orde te maken, omdat ik per se resultaat wilde zien. Collega’s zijn daar niet altijd blij mee (lacht). Voor mij vormt zoiets dus nog een uitdaging.”

Welk ondernemersboek moet iedereen lezen?

Ondernemerschap gaat niet altijd over rozen

“Ik lees veel ondernemersboeken. Er liggen hier continu zo’n vijf boeken over ondernemerschap en leiderschap. Super interessant, vind ik dat. Een leestip die ik geef, is het boek The Hard Things About Hard Things (door Ben Horowitz, red.). Hij is in dit boek eerlijk over ondernemerschap, want hij beschrijft dat het niet altijd over rozen gaat. Voor mij was dit een fijne bevestiging van het feit dat ik niet de enige ben die dit ervaart.”

Welk Nederlands bedrijf heeft het in zich de nieuwe Booking of Adyen te worden?

“Dat weet ik niet. Er zit zo’n groot gat tussen Adyen en Booking en de rest van de startups in Nederland. Anderen zijn zoveel kleiner dat het lastig is te zeggen wie hard zal gaan. Er is veel potentie en ik zie niet één duidelijke koploper.”

“In het algemeen vind ik het qua startups en scaleups wel de goede kant opgaan met ons land. Ik werk met mensen die ik vijf jaar geleden niet te pakken had kunnen krijgen. Ik heb ze bij grote bedrijven weg kunnen krijgen. Ze hadden een goede baan, maar ik denk dat er zoveel te doen is over startups dat ze het leuk vonden om zelf eens bij een te werken.”

We hebben in Nederland weinig grote successen

“Als ik Nederland vergelijk met Silicon Valley, valt me op dat we anders met geld omgaan. In principe verstandiger, want minder risicovol. In de Verenigde Staten nemen ze veel grotere risico’s, want ze steken meer geld in beginnende bedrijven. Deze ondernemingen falen soms hard, maar ze kunnen hierdoor ook sneller opschalen.”

Wekelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

“In Nederland blijft het meer in het gemoedelijke hangen: niemand faalt, want iedereen blijft wel in leven. Doordat er niet veel geld ingaat, gaat het ook niet ernstig mis. Toch hebben we hierdoor ook weinig grote successen. Als Uber in Nederland was begonnen, was het nooit zo groot geworden. We kunnen dus best iets meer de kant van Silicon Valley opgaan.”

Eerder verschenen in deze Ambassadeurs-serie interviews met Lieke Pijpers (The Next Closet), Willem van Roosmalen (Homerun), Tom Coronel (Create2Fit), Wouter de Bruijne (ParkBee) en Taco Carlier (VanMoof).