Geraldine Moodley

‘Leave no one behind – unless they want to’ is het motto van Geraldine Moodley (1970). Ze werkt als adviseur en trainer binnen verschillende organisaties en is verantwoordelijk voor strategieontwikkeling en uitvoering.

Dat vraagt om werken met een kritische blik, openheid en empathie. ‘Bij verandering moeten we zorgen dat dialoog, veiligheid en healing belangrijke fundamenten worden. Daar zijn we echt aan toe.’

Ze heeft in verschillende contexten een bijdrage geleverd aan organisatieontwikkeling, waaronder voor Nelson Mandela. ‘Hij blijft een inspiratiebron om vele redenen. Onder meer zijn strategische inzicht, visie en aanpak die altijd toekomstgericht is bewonder ik.’

Oog voor de mens

Haar training- en advies gaat vooral over de aanpak van discriminatie, met daarbij veel oog voor de mens. Eerst kijken naar de kern van verschillende vraagstukken en problemen, daarna pas naar de leerstof. Het is een manier van ervarend leren die bij haar past.

‘Dat maakt het meer tastbaar om gedrag te veranderen of aanpassen en ook bewustwording te scheppen. Mijn doel is om complexe onderwerpen op verschillende manieren te presenteren zodat het verankerd kan worden in organisatieprocessen en teams. Zodat leiders beter begrijpen waar op gelet moet worden.’

Ze is Nederlands, Australisch, Zuid-Afrikaans en van gemengde etnische afkomst. Interculturele relaties is dus een vakgebied dat ze ook op persoonlijk vlak goed kent. Moodley is analytisch en strategisch, en heeft ervaring in verschillende contexten en vakgebieden.

Deze eigenschappen hebben haar geholpen bij het aankaarten van diversiteitsproblemen en het verankeren van diversiteit, gelijkheid en inclusie binnen organisaties, werkprocessen, leiderschap, teams en beleid. Daarbij vormt discriminatie de grootste barrière.

De kracht van het individu

De kracht van elke medewerker en leider die dat zelf wil inzien, inspireert Geraldine Moodley dagelijks. ‘We verliezen veel te veel goed talent doordat we nog te vaak de mening van de ander negeren. Op dit gebied stellen we een hoop werk uit.’ Inspiratie vindt ze dan ook vooral in dagelijkse ontmoetingen, in de levensverhalen van de meest onderdrukte mensen.

‘In het verleden heb ik vele hopeloze situaties gezien en krachtige individuen ontmoet op de meest uiteenlopende plekken. Ik wil graag iets veranderen voor de ander, dat blijft een inspiratie. Die inspiratie vind ik dagelijks in mijn werk.’

Elke organisatie hoort regelmatig feedback te ontvangen van hun medewerkers, vindt ze. ‘Werkgevers zouden aan de slag moeten gaan met veranderingen die nodig zijn voor het welzijn en de sociale en psychologische en veiligheid van individuen en teams. Ethisch ondernemen vraagt niet altijd om een purpose, maar wel om een kompas.’